Γράμμα με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 2005

Γράμμα με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 2005

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ηταν νύχτα, στο δωμάτιο 1026 του «Ευαγγελισμού». Μόνο το μπλε φωτάκι χαμηλά άναβε. Ανοιξε τα μάτια του, κοίταξε απέναντι και είπε: «μια ταινία του Αλέξη Μπίστικα». Ξανάκλεισε τα μάτια του και σιώπησε. H μητέρα του από τη γωνιά όπου καθόταν, όρμησε γεμάτη χαρά επάνω του, τον αγκάλιασε σφιχτά, γιατί είχε μέρες, βδομάδες να μιλήσει. «Μίλησέ μου, Αλέξη. Γιατί δεν μου μιλάς;» Σιωπή με κάτι βαθύτερο μέσα της. Εκείνη αποτραβήχτηκε, πήγε πάλι στην πλαστική πολυθρόνα, τον θρόνο των επισκεπτών που είχαν πολύ λιγοστέψει. Είχε καταλάβει. Μίλησε γιατί ήθελε κάτι να της πει ακόμη. Ποιος ξέρει πόση προσπάθεια χρειάστηκε, πόση δύναμη μάζεψε, για να πει αυτό το: «μια ταινία του Αλέξη Μπίστικα». Λίγες μέρες μετά, στο χάραμα μιας υπέρλαμπρης μέρας, με τον Υμηττό βαμμένο ρόδινο, πέρα ώς πέρα, έπεσαν τα γράμματα του Τέλους».

Από τότε πέρασαν δέκα χρόνια. 29 Σεπτεμβρίου 1995, στα 31 του χρόνια άφησε εννιά ταινίες, ένα βιβλίο με κείμενα και φωτογραφίες, άπειρα γραπτά, σπόρους σεναρίων σκόρπιους, μαυρόασπρες φωτογραφίες μέσα στα συρτάρια του φοιτητικού του δωματίου, τρία πανεπιστημιακά διπλώματα στον τοίχο του σπιτιού του και μας αποχαιρέτησε γλυκά γλυκά. «Ξημέρωνε όταν σε άφησα», γράφει κάπου. Κι αλλού: «Τα μάτια σου στο ξέφωτο / σκοτεινιάζουνε τη μέρα, / λαμπρύνουνε τη νύχτα, / νοσταλγούνε το αύριο». Το «αύριο» ήρθε και πέρασε και ξανάρθε, και σήμερα είναι πάλι 29 Σεπτεμβρίου. Κάτι άλλαξε και γι’ αυτό σου γράφω. Στη Θεσσαλονίκη, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου που τόσο αγάπησες και κάθε φθινόπωρο έφερνες και μια ταινία, «σαν τη γάτα τα γατιά της», ανεξάρτητα από τι βραβεία και διακρίσεις έπαιρνες ή δεν έπαιρνες, φέτος θ’ ανάψουν πάλι τα φώτα και για σένα. Το ανακοίνωσαν επίσημα, αρκετές εφημερίδες έγραψαν και για το «Αφιέρωμα στον Αλέξη Μπίστικα». Δέκα χρόνια είναι αυτά, μια ολόκληρη μικρή ζωή, ένα παιδί μαθαίνει ανάγνωση, γραφή, ρωτάει κι απαντάει και κρατάει ημερολόγιο και αρχίζει να αναρωτιέται. Ενας νέος σκηνοθέτης, με σπουδές στον κινηματογράφο και δύο διπλώματα από γαλλικό πανεπιστήμιο, ήρθε και πήρε από το κατάκλειστο ντουλάπι σου κασέτες και BETA-CAM, είναι ο Θάνος Αναστόπουλος που σε ξέρει μόνο από τις ταινίες σου, δεν πρόλαβε να σε γνωρίσει. Αυτά τα δέκα χρόνια, κάτι ζητούν, κι εσύ, εκείνο το βράδυ έδωσες τον τίτλο. «Μια ταινία του Αλέξη Μπίστικα», ήταν η σύντομη, δημιουργική ζωή σου. «Τα φώτα θα ανάψουν, η μπάντα θα παίζει, τέλος δεν θα ‘χει η γιορτή μας, γιορτή που δεν έχει αρχίσει»…

Μουσικό ταξίδι με συμπαράσταση στο «Αλμα Ζωής» στο Κέντρο ΓΑΙΑ – Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Αυτή την Κυριακή 2 Οκτωβρίου, στις 7.30 μ.μ. ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Αλμα Ζωής» και ο Σύλλογος Φίλων Κλασικής Μουσικής και Οπερας προσκαλούν σε ένα μουσικό ταξίδι (πιάνο – κλαρινέτο – άριες από όπερες). Την πρόσκληση υπογράφουν για το Διοικητικό Συμβούλιο η πρόεδρος Λέττα Χατζή και η γενική γραμματέας Κλεοπάτρα Γαβριηλίδου. Για περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-41.80.006 και 210-41.80.016.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή