H κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο. Διαστάσεις εθνικής ντροπής έχει προσλάβει αυτό το σκάνδαλο της διαχείρισης των απορριμμάτων της Αθήνας. Κάθε χρόνο, με μαθηματική συνέπεια, επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Τουλάχιστον μία – δύο φορές κατά τη διάρκεια του έτους, παύει για λίγες ή πολλές ημέρες η αποκομιδή των απορριμμάτων της πρωτεύουσας, με αποτέλεσμα τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι, σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας, να υφίστανται το μαρτύριο και την ταπείνωση της ανυπόφορης δυσοσμίας και της έκθεσης της υγείας τους σε τριτοκοσμικούς κινδύνους, που προέρχονται από τα σκουπίδια που πνίγουν τους Αθηναίους.
Πότε θα έρθει το τέλος αυτού του αίσχους; Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, όμως το πρόβλημα παραμένει άλυτο επί δεκαετίες. Πολιτικοί, δημοτικοί άρχοντες, εργαζόμενοι, τοπικές κοινωνίες αποδεικνύονται ανίκανοι να βρουν οριστική λύση σε ένα πρόβλημα, το οποίο μπορεί μεν να είναι πολυσύνθετο -και να έχει καταστεί ακόμη πιο ακανθώδες από τις ατέρμονες καθυστερήσεις και ολιγωρίες- έχει όμως λυθεί σε όλες τις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και όχι μόνο. Γιατί στέκεται αδύνατον να λυθεί εδώ;
Οι πολίτες της Αθήνας δικαίως αγανακτούν. Αφθονούν οι δικαιολογίες για την απαράδεκτη κατάσταση. H κυβέρνηση και εν συνεχεία οι παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να αντιληφθούν ότι η κοινή γνώμη αδιαφορεί σήμερα για το αν ο ένας δήμαρχος κινείται από κομματικά ελατήρια ή αν ο άλλος υπουργός υπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα. O κόσμος απαιτεί να παύσει διά παντός να αποτελεί θέμα το μάζεμα των σκουπιδιών της Αθήνας. Απαιτεί από τους εμπλεκόμενους παράγοντες να βρουν αμέσως οριστική λύση – τελεία και παύλα!
Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας ούτε σεμινάρια για την αποξήρανση της λυματολάσπης και την εδαφοποίηση των χωματερών έχουν τη διάθεση να παρακολουθήσουν, ούτε συνυπεύθυνοι είναι για την ανικανότητα ή τη διαφθορά κάθε κυβέρνησης που απέτυχε να αντιμετωπίσει επιτυχώς το ζήτημα. Απαιτούν ένα και μόνο πράγμα: Να μαζεύουν καθημερινά τα σκουπίδια τους οι αρμόδιες υπηρεσίες.
Οσο δεν γίνεται αυτό, δηλώσεις περί «υπονομευτών» και «ευθυνών των προηγούμενων», όπως και υποσχέσεις ή «εξαφανίσεις» αρμοδίων υπουργών, μόνο επίταση της οργής των πολιτών συνεπιφέρουν, καθώς η ανοχή τους έχει πλέον εξαντληθεί. H αφόρητη δυσοσμία στους δρόμους δεν εξαφανίζεται βεβαίως ούτε με αναλύσεις ούτε με δηλώσεις.