Βλέπεις τη γιγαντοαφίσα από μακριά, κατεβαίνοντας τους μεγάλους δρόμους που οδηγούν στην παραλία, και η πρώτη ματιά σε πείθει ότι πρόκειται για τη διαφήμιση κάποιου από τα πολλά μαγαζιά που εμπορεύονται σόου ελαφρού ή και βαρύτερου πορνογραφικού περιεχομένου. Ενας νεαρός αρχαιοπρεπώς καθισμένος, σαν σε ανάκλιντρο, και μια ελαφροντυμένη γυναίκα πρόθυμα στραμμένη προς αυτόν, ξαπλωμένη, περίπου στη λιβιδινικώς εμπλουτισμένη στάση της οδαλίσκης που μας έχουν μάθει οι γκραβούρες περασμένων αιώνων και οι εικαστικές αναπαραστάσεις της ζωής των χαρεμιών, με το αρσενικό σίγουρο για την ισχύ του και το θήλυ ετοιμοπαράδοτα λάγνο. Τίποτε δεν είναι τυχαίο, και προπαντός τα στερεότυπα, φραστικά ή εικονογραφικά· όλα τους έχουν κάτι να διδάξουν, κάτι να επιβάλουν σαν φυσικό και λογικότατο, εν προκειμένω ότι η γυναίκα δεν μπορεί παρά να είναι το υποτακτικό εδώδιμο που προσφέρεται στην αρσενική όρεξη ή βουλιμία.
Πρέπει να πλησιάσεις αρκετά την αφίσα για να καταλάβεις ότι πρόκειται για τη διαφήμιση ξενυχτάδικου, οι δε εικονιζόμενοι είναι ο τραγουδιστής και η τραγουδίστρια, οι φίρμες προφανώς του μαγαζιού. Υποτίθεται ότι το προσόν ενός τραγουδιστή, το διαφημιστικό του όπλο, ανεξαρτήτως φύλου, είναι η φωνή και όχι η κορμοστασιά του. Αλλά αυτές οι υποθέσεις είναι οπισθοδρομικές καθώς φαίνεται, ανήκουν στην εποχή που όσοι κι όσες τραγουδούσαν κάθονταν βιδωμένοι στην καρέκλα τους, αρκούμενοι στο λαρύγγι τους και τη χάρη του, και δεν είχαν καμιά ανάγκη να χορέψουν ή να παραστήσουν ότι χορεύουν, ούτε βέβαια να βγουν ημίγυμνοι στο πάλκο ή να αρχίσουν να γδύνονται επ’ αυτού μπροστά στους θαμώνες. H Γιουροβίζιον όμως, καθώς και τα τηλεοπτικά ριάλιτι σόου, όπου οι υποψήφιες τραγουδίστριες υποχρεώνονται να παρουσιαστούν σαν υπαινικτικώς λικνιζόμενες φαινομηρίδες για να προκόψουν βαθμολογικά, μας έμαθαν ότι η καλή φωνή δεν είναι ούτε ικανό ούτε αναγκαίο εφόδιο για τραγουδιστική σταδιοδρομία.
Το γυμνεμπόριο δεν ακμάζει μόνο στον χώρο του θεάματος, τηλεοπτικού ή «καλλιτεχνικού». Εκτός από τις αλαφιασμένες ξένες που εμφανίζονται στις εκπομπές με λάιτ στριπτίζ των καθωσπρέπει καναλιών μας, ημίγυμνες υποχρεώνονται να εμφανιστούν και οι εργαζόμενες στα φαστφουντάδικα των υπερσύγχρονων εισαγόμενων εμπορικών κέντρων, προφανώς για να ανοίξουν την όρεξη των πελατών. Γιατί είπαμε, οι γυναίκες είναι είδος εδώδιμον, κάτι σαν μπαχαρικό. Κι αυτό ισχύει βεβαίως και στα υπερσύγχρονα καταστήματα, αφού είναι εύκολο να δείχνεις μοντέρνος και να παραμένεις καθηλωμένος στη φαλλοκρατική αρχαιότητα.