Εως τα πάρκα και τα άλση των πόλεων έχει φτάσει η μανία καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, με την ανοχή ή συνέργεια των πολεοδομικών γραφείων και των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως αποκάλυψε την Τετάρτη η «Καθημερινή». Τα αποκαλυπτικά στοιχεία – ντροπή για μια χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης περιλαμβάνονται σε έγγραφο που απέστειλε στο υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, η γενική Διεύθυνση Δασών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Στο έγγραφο καταγράφονται με σαφήνεια όλα τα «κόλπα» που χρησιμοποιούν οι υπηρεσίες του κράτους(!) για να διευκολύνουν την καταπάτηση και παράνομη πολεοδόμηση, δασών, δασικών εκτάσεων και αναδασωτέων περιοχών, οι οποίες συνήθως είναι περιουσία του Δημοσίου.
Θα επιχειρήσω να σας μεταφέρω με δικά μου λόγια, ένα δύο από τα πολλά κόλπα με τα οποία πραγματοποιούνται οι καταπατήσεις:
Πολεοδομικές υπηρεσίες, ενώ γνωρίζουν την έλλειψη δασολογίου σε μια περιοχή οριοθετούν οικισμό, περιλαμβάνοντας δάση και δασικές εκτάσεις. Οι εκτάσεις αυτές στη συνέχεια οικοπεδοποιούνται και πολεοδομούνται. Τι θα έπρεπε να κάνουν; Πολύ απλό: α) να μην οριοθετήσουν οικισμό β) να απευθύνουν ερώτημα στην Αρμόδια Δασική Υπηρεσία, υποβάλλοντας τα σχέδια του οικισμού. Τι κάνουν; Πολύ απλό επίσης: Απευθύνουν ερώτημα στην αρμόδια δασική υπηρεσία και εκλαμβάνουν την καθυστέρηση απάντησης ως πράσινο φως για πολεοδόμηση!!!
Ενα δεύτερο κόλπο: οριοθετείται οικισμός που περιλαμβάνει δάσος και δασική έκταση. Σειρά αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας καθιστά ανίσχυρες τις αποφάσεις οριοθέτησης. Η Πολεοδομία της περιοχής συνεχίζει, αδιαφορώντας να εκδίδει οικοδομικές άδειες. Η περιοχή πολεοδομείται και παύει να υπάγεται στη δασική νομοθεσία…
Είναι νομικά και διοικητικά δαιδαλώδης η διαδικασία εφαρμογής, για παράδειγμα, αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και τα κενά, οι ασαφείς διατάξεις, οι αλληλοαναιρούμενες αποφάσεις της διοίκησης είναι βούτυρο στο ψωμί των ταχυδακτυλουργών της γραφειοκρατίας που διαφθείρονται και διαφθείρουν, κερδίζοντας αμύθητα ποσά μαύρου χρήματος με τα οποία λαδώνεται μια ολόκληρη μηχανή: από κρατικούς υπαλλήλους έως εμπόρους γης. Οι τελευταίοι, όπως είναι γνωστό, διαθέτουν υψηλή όσφρηση για τα περίφημα «φιλέτα», κυρίως βουνά με θέα θάλασσα και γενικώς θέα, καθώς οι Ελληνες πληρώνουμε όσα όσα για έναν ανοικτό ορίζοντα…
Ολος αυτός ο φαύλος κύκλος γύρω από τη γη που αποκτάται φθηνά από τους ξύπνιους, ως δασική και εκτός σχεδίου και μοσχοπουλιέται στο εκατονταπλάσιο και βάλε ενταγμένη σε ημιπαράνομους οικισμούς, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί αστικούς ιστούς εκτρωματικούς και να φτωχαίνει τον πλούτο του κοινού μας σπιτιού, δηλαδή της πατρίδας μας, της Ελλάδας.
Είναι εύκολο να ρίξεις το ανάθεμα στις Πολεοδομίες. Θα ήταν και άδικο. Η συντήρηση όλης αυτής της τριτοκοσμικής πραγματικότητας βαραίνει αποκλειστικά τις πολιτικές ηγεσίες που κυβέρνησαν τον τόπο από τη μεταπολίτευση και μετά. Κι αν η πρώτη ευθύνη ανήκει στους πολιτικούς, η τελευταία, αλλά όχι και μικρότερη, είναι δική μας. Των πολιτών-πελατών της παρανομίας που ανεχόμαστε τον τεμαχισμό της πατρίδας και με βουλημία και περισσή ανοησία αγοράζουμε, οι πονηροί, τα κουρέλια της…