Η προώθηση της ασύμμετρης διπλωματίας

Η προώθηση της ασύμμετρης διπλωματίας

3' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ ασκούν απόλυτη κυριαρχία με τις συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις τους στη Μέση Ανατολή, αλλά έχουν πληγεί από δαπανηρές και ασύμμετρες πολεμικές εχθροπραξίες. Πρέπει τώρα να προωθήσουν τον πόλεμο με άλλα μέσα, μέσω ασύμμετρης διπλωματίας και πολιτικής, χτισμένης στην ευελιξία και σε τακτικές αορίστου διάρκειας.

Για την κυβέρνηση Μπους αυτό σημαίνει προώθηση μιας στρατηγικής του τύπου «σαν να επρόκειτο» ώστε να αποτρέψει την απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν ή την ανάμιξή του στο Ιράκ. Η Ουάσιγκτον θα έπρεπε, δηλαδή, να δράσει σαν να επρόκειτο να διασφαλίσει την υποστήριξη της Ρωσίας και της Κίνας στο αίτημα για την επιβολή κυρώσεων κατά της Τεχεράνης και σαν να επρόκειτο το Ιράν να συνάψει συμφωνία, παρότι κανένα από τα δύο δεν είναι πιθανά.

Η προώθηση της ασύμμετρης διπλωματίας θα εμπλέξει τον πρόεδρο Μπους -την κατάλληλη στιγμή- καθώς θα εκφράζει την προθυμία του για άμεσο διάλογο με το Ιράν εφ’ όλης της ύλης, περιλαμβανομένου του θέματος της ασφάλειας στο Ιράκ και τον Κόλπο του Περσικού. Υπόμνημα προς τον κ. Μπους: Δεν χρειάζεται να απαντήσετε στην επιστολή που λαμβάνετε, μπορείτε να απαντήσετε σ’ αυτήν που θέλατε να λάβετε. Για τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού του Ισραήλ ασύμμετρη πολιτική ικανότητα σημαίνει λήψη πρακτικών μέτρων για την αποτροπή ανθρωπιστικής και πολιτικής καταστροφής στα παλαιστινιακά εδάφη παρά επίμονη όξυνση των πνευμάτων. Ο Εχούντ Ολμερτ έδειξε από νωρίς σημάδια υιοθέτησης αυτής της προσέγγισης – έως ενός σημείου.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός θα επισκεφτεί την Ουάσιγκτον την ερχόμενη Κυριακή για επαφές με τον πρόεδρο Μπους που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε επανασχεδιασμό της στρατηγικής έναντι των εξτρεμιστών του Ισάλμ, οι οποίοι τώρα κατέχουν την εξουσία στο Ιράν και τα παλαιστινιακά εδάφη. Παραχωρώντας στους εξτρεμιστές τα περιθώρια που χρειάζονται για να αποτύχουν από μόνοι τους, οι κύριοι Μπους και Ολμερτ μπορούν να χτίσουν το οικοδόμημα της διεθνούς αποδοχής για τις δύσκολες επιλογές που θα κληθούν να κάνουν και να παρουσιάσουν στον κόσμο στο άμεσο μέλλον.

Αυτή είναι η ουσία της συγκράτησης εκείνου που ο Σαρλ ντε Γκολ είχε αποκαλέσει ισχύ του αδύναμου, ή δύναμη του ανίσχυρου: η προθυμία, δηλαδή, των ανθρώπων να εγκαταλείψουν τα σχετικά λίγα που κερδίζουν με τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας ή με τους πυρηνικούς λεονταρισμούς. Δεν έχουν άλλο τρόπο να απαντήσουν στη στρατιωτική δύναμη που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ διαθέτουν στην περιοχή. Αυτό δημιουργεί και την ανάγκη τήρησης ασύμμετρης πολιτικής από την πλευρά του ισχυρού.

Ο Λευκός Οίκος φλέρταρε με την ολοκληρωτική παύση της παροχής οικονομικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Οχθη, ελπίζοντας ότι έτσι θα διχάσει τη Χαμάς ή θα εξαναγκάσει τους Παλαιστινίους να εκτοπίσουν τους εξτρεμιστές που κέρδισαν στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου. Η συμφωνία των ΗΠΑ, την περασμένη εβδομάδα, να συνεργαστούν με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη Ρωσία και τα Ηνωμένα Εθνη στην παροχή κεφαλαίων για την αντιμετώπιση της παλαιστινιακής ανθρωπιστικής κρίσης αποτελεί θετική ένδειξη ότι η τακτική ερήμωσης των πάντων -μια αναλογικά συμμετρική απάντηση στην παλαιστινιακή βία- δεν υιοθετείται πιστά.

Το υπουργείο Οικονομικών και όχι το Πεντάγωνο κρατάει το κλειδί της επόμενης φάσης σε περίπτωση που τα Ηνωμένα Εθνη δεν δώσουν το πράσινο φως για δράση στο Ιράν. Το ασύμμετρο όπλο της επιλογής ειναι ακριβώς η δυνατότητα του υπουργείου Οικονομικών να αρνείται σε ξένες τράπεζες και εταιρείες την πρόσβαση στην προσοδοφόρα αμερικανική αγορά σε περίπτωση που συνεργαστούν μ’ ένα διεθνή παρία. Αλλά η Ουάσιγκτον πρέπει να ενεργήσει σαν να είχε εξαντλήσει τα περιθώρια των δυνατοτήτων της για συμβιβασμό με τους εταίρους της προτού λάβει μέτρα που θα επηρεάσουν γαλλικές, ρωσικές και άλλες διεθνείς επιχειρήσεις. Και ο μόνος δρόμος για την εξασφάλιση της στήριξης της Μόσχας και του Πεκίνου είναι να ενεργήσει σαν να ήταν πιθανή μια συμφωνία με το Ιράν. Ετσι, ο Μπους έχει δίκιο: Καμία επιλογή δεν είναι απίθανη, περιλαμβανομένης της προοπτικής συνομιλιών με τον Αχμαντινετζάντ ή με τη Χαμάς υπό ορισμένες συνθήκες, ή με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στη σύνοδο κορυφής της G-8 τον Ιούλιο. Αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία για μια έγκριση του ΟΗΕ στο θέμα των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή