Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ευρώπης από το χιτλερικό καθεστώς! Μερικοί από αυτούς καλοπροαίρετα δεν θέλουν να πιστέψουν το μέγεθος του εγκλήματος. Πραγματικά είναι απίστευτο ότι εν ψυχρώ εξοντώθηκαν έξι εκατομμύρια Εβραίοι. Είναι το μεγαλύτερο έγκλημα της Ιστορίας και συνέβη επί των ημερών μας! Είναι ακόμη απίστευτο ότι ένα καθεστώς και μια διοίκηση με τον φόρτο των φροντίδων και των αναγκών ενός μεγάλου πολέμου, περισπούσαν την προσοχή τους και διέθεταν, στην πιο κρίσιμη καμπή της πολεμικής προσπάθειας, ενέργεια και δυνάμεις για να εξοντώσουν έξι εκατομμύρια Εβραίων! Δεν καταλαβαίνουν ή αρνούνται να καταλάβουν με ποια λογική και με ποιον σκοπό. Αυτοί είναι οι καλοπροαίρετοι…
Υπάρχουν όμως και άλλοι, που πίσω από την αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος των Εβραίων θέλουν και σήμερα ακόμη να κρύψουν τον υφέρποντα αντισημιτισμό τους. Αμφισβητούν τις μαρτυρίες, ίσως με τη σκέψη ότι σε πολύ λίγα χρόνια, σε δέκα το πολύ δεκαπέντε, δεν θα έχουν απομείνει στην Ευρώπη ζωντανοί μάρτυρες του Ολοκαυτώματος! O γράφων είναι 75 ετών και συγκαταλέγεται στους τελευταίους μάρτυρες με προσωπικές εμπειρίες από το Ολοκαύτωμα. Από τους αυτουργούς του εγκλήματος πρέπει να έχουν απομείνει ελάχιστοι. Είναι, λοιπόν, η κατάλληλη στιγμή να αμφισβητήσουν το τρομακτικό και απίστευτο γεγονός, μη διστάζοντας να αμφισβητήσουν και τα πάμπολλα και φρικαλέα πειστήρια που ο εγκληματίας άφησε πίσω του: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους θαλάμους των αερίων, τους φούρνους, τους μακάβριους καταλόγους των θυμάτων.
Αμφισβητούν ακόμη και τις ποικιλόμορφες αφηγήσεις και μαρτυρίες για το έγκλημα, παρ’ όλο ότι είναι πολύ κατώτερες από το μέγεθός του: γραπτά τεκμήρια, ντοκιμαντέρ, κινηματογραφικές ταινίες, ακόμη και το σπαρακτικό ημερολόγιο της Αννας Φρανκ! Το έγκλημα του Ολοκαυτώματος αποδίδεται σε μια παγκόσμια, σατανική και σκοτεινή εβραϊκή συνωμοσία, η οποία άλλωστε βρίσκεται και ενεργεί πίσω από κάθε δύσκολο και περίπλοκο γεγονός, το οποίο για να το αντιληφθούμε και να το καταλάβουμε χρειαζόμαστε το σχήμα μιας ανεξήγητης συνωμοσίας. H αντίληψη αυτή έχει εύρος, είναι λαϊκή και μέσα της συγκεντρώνει τις λαϊκές προκαταλήψεις που επί είκοσι αιώνες εύστοχα διαμόρφωσαν και προώθησαν οι κατά καιρούς άρχουσες τάξεις της χριστεπώνυμης Ευρώπης. Ακόμα και ο άκακος φτωχοπρόδρομος, ο δικός μας Κοσμάς ο Αιτωλός, τον οποίο τιμούμε σαν άγιο και εθνικό ήρωα, υπήρξε φορέας τέτοιων αντιλήψεων και προκαταλήψεων.
Τέλος, όλος αυτός ο υφέρπων αντισημιτισμός με τις ποικίλες μορφές του βρίσκει τρόπο να παρεισφρήσει σε σύγχρονα πολιτικά κινήματα και συνθήματα. O αγώνας των αραβικών και μουσουλμανικών λαών για τη χειραφέτησή τους βρίσκει συμπάθειες και υποστήριξη σε όλον τον κόσμο, ακόμα και στο ίδιο το Ισραήλ. H αντισημιτική όμως και αντιισραηλιτική κατεύθυνση και ο θρησκευτικός φανατισμός είναι, επιτρέψτε μου να πιστεύω, η μοιραία στρέβλωση που οδηγεί σε πρακτικό και ιδεολογικό αδιέξοδο τον ίδιο τον αγώνα χειραφέτησης. Ακόμα και η κριτική ορισμένων συμπεριφορών του κράτους του Ισραήλ μεταβάλλεται σε φορέα αντισημιτικών συναισθημάτων και προκαταλήψεων. Προχθές ακόμη ο φανατικός πρόεδρος του Ιράν δημόσια αμφισβήτησε το Ολοκαύτωμα και έστρεψε την οργή… του θεού του εναντίον των Εβραίων. Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι πίσω από όλες αυτές τις ποικιλόμορφες αμφισβητήσεις του Ολοκαυτώματος των Εβραίων κρύβεται, άλλοτε συνειδητά και άλλοτε ασύνειδα, ένας υπόκωφος θαυμασμός και συγκατάθεση στο χιτλερικό έγκλημα, το μεγαλύτερο της Ιστορίας.
Ηταν καιρός να εκδοθεί ένα αδιάψευστο ντοκουμέντο, μια συνολική μαρτυρία για το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων. Και πράγματι, πριν από λίγες μέρες εκδόθηκε ένας ογκώδης τόμος με αυτόν τον τίτλο: «Το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων. Μνημεία και Μνήμες».
Η πρωτοβουλία της έκδοσης ανήκει στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, αλλά βρήκε τη θερμή και αποτελεσματική στήριξη του υπουργείου Παιδείας (και Θρησκευμάτων) και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς. Χρειάζεται και επιβάλλεται ένα δημόσιο εύγε, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες. H αλήθεια είναι ότι η ελληνική πολιτεία, υπό οποιοδήποτε πολιτικό καθεστώς, ακόμα και δικτατορικό, η πολιτική ηγεσία και οι ανώτερες κοινωνικές τάξεις δεν ήταν ποτέ αντισημιτικές. Θα υπενθυμίσω το γενναίο υπόμνημα του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού προς τις γερμανικές αρχές Κατοχής, το οποίο υπέγραψαν και πολλοί σημαίνοντες κοινωνικοί παράγοντες. Διαμαρτυρία μοναδική στην κατεχόμενη Ευρώπη. Θα υπενθυμίσω ακόμη τη στάση και τη συμπεριφορά του Αγγελου Εβερτ (πατέρα του Μιλτιάδη Εβερτ), αρχηγού τότε της Αστυνομίας της Αθήνας και πολλών αξιωματικών της, οι οποίοι σε πολλούς Ελληνες Εβραίους χορήγησαν χριστιανικές ταυτότητες (τι ντροπή! Το σήμα του Σταυρού να θεωρείται συντασσόμενο με το έγκλημα και εγκληματίες να θεωρούν τον φέροντα ως «δικό» τους!). Τέλος, να υπενθυμίσω ότι πολλοί Ελληνες και οι αντιστασιακές τους οργανώσεις έκρυψαν, περιέθαλψαν και φυγάδευσαν Εβραίους ή, όταν μπορούσαν, περιέσωσαν τις περιουσίες τους. Αλλά και αρκετοί Ελληνες, συνεργάτες των Γερμανών ή απλώς λωποδύτες, συμμετείχαν στη λεηλασία των εβραϊκών περιουσιών.
Αυτόν τον τόμο – μαρτυρία το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο θα τον παρουσιάσει στο κοινό στις 24 Μαΐου και ώρα 19.00, στο αμφιθέατρο της Παλαιάς Βουλής. Θα μιλήσουν η υπουργός Παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου, ο κ. Χάγκεν Φλάισερ, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και ο κ. Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, ακαδημαϊκός και ομότιμος καθηγητής της Νεώτερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Χαιρετισμό θα απευθύνουν ο πρέσβης του Ισραήλ κ. Ram Avizam και ο πρόεδρος του Ισραηλιτικού Συμβουλίου κ. Μωυσής Κωνσταντίνης.
Δεν θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε το φαινόμενο της Εβραϊκής Διασποράς. Και οι Ελληνες από τους αρχαιότατους χρόνους ήταν λαός εν διασπορά και αυτή η διασπορά υπήρξε μία από τις βασικές προϋποθέσεις για τον ιδιαίτερο ρόλο που έπαιξαν στην παγκόσμια Ιστορία.
Ο εν Διασπορά Εβραϊσμός όμως, όπως προσφυώς ελέχθη, υπήρξε μια «φορητή πατρίδα», που επέτρεψε σ’ αυτόν τον προικισμένο λαό να ζήσει και να δράσει σχεδόν σε ολόκληρη την υφήλιο, ανάμεσα σε πολλούς και διαφορετικούς λαούς, παρά τις αντιξοότητες που συναντούσε και παρά τους απίστευτους διωγμούς που δεχόταν. Θα έλεγα μάλιστα ότι η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, ιστορική αναγκαιότητα και όχι έργο του Σατανά όπως το παρουσιάζουν, περιόρισε τη δύναμη της διασποράς καθώς την υπέταξε σε κρατικές σκοπιμότητες. Το ίδιο συνέβη και με την ελληνική διασπορά, μετά την Επανάσταση του ’21 και την ίδρυση του πρώτου ελληνικού κρατιδίου, πολύ κατώτεροου από την υπόσταση και την εμβέλεια της διασποράς. Μέχρι που η λογική της κρατικής εστίας και του αλυτρωτισμού κατέστρεψαν ολοσχερώς τη διασπορά.
Οι εβραϊκές παροικίες στην κυρίως Ελλάδα χρονολογούνται αρκετά χρόνια πριν από τον Χριστό: Στην Κόρινθο, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και σε πολλά άλλα μέρη. Το εμπόριο, δρστηριότητα στην οποία διακρίθηκαν οι Εβραίοι, ήταν ουσιαστικά ένα ευρύ δίκτυ επικοινωνίας μεταξύ των παροικιών και το ίδιο μπορούμε να ισχυριστούμε και για το εμπόριο των Ελλήνων, αλλά και για την πνευματική τους ανάπτυξη και εξάπλωση. Το ίδιο δίκτυο επικοινωνίας χρησιμοποίησε και ο Απόστολος Παύλος για τη διάδοση του Χριστιανισμού. Στις συναγωγές της διασποράς δίδασκε και προς Εβραίους της διασποράς έγραφε, σε μια κοινή για όλους γλώσσα, την ελληνική. Δεν είναι τυχαίο ότι η Αλεξάνδρεια, όπου η μεγαλύτερη και ανθηρότερη εβραϊκή παροικία και πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού εκείνη την εποχή, γρήγορα εξελίχθηκε σε κέντρο της νέας θρησκείας, του Χριστιανισμού.
Ξεπερνάει τις προθέσεις και τις δυνατότητες, αλλά και τον σκοπό αυτού του σημειώματος να παρακολοθήσουμε τη μετάλλαξη του αρχαίου ελληνορωμαϊκού κόσμου σε εβραιοχριστιανικό. Θα περιορισθούμε, και με αυτό θα κλείσουμε, σε μερικά μακάβρια νούμερα, που σημαδεύουν τη μοίρα των εβραϊκών κοινοτήτων στην Ελλάδα.
Τον Απρίλιο του 1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την Ελλάδα, ζούσαν στη χώρα μας 77.377 Εβραίοι διάσπαρτοι σε όλες σχεδόν τις πόλεις. Ξεκίνησαν από τους αρχαίους χρόνους, με την πάροδο των αιώνων συσσωρεύθηκαν και άλλοι, διωκόμενοι από άλλες «χριστιανικές» χώρες, και έφτασαν 77.377 ώς τις μέρες μας.
Από αυτούς, μετά τη λήξη του πολέμου καταμετρήθηκαν 10.226 επιβιώσαντες. Οι υπόλοιποι εξοντώθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα ή πέθαναν από τις κακουχίες. «Τελική λύση» σε ποσοστό 86%. H πολυπληθέστερη παροικία της Θεσσαλονίκης αριθμούσε, το 1941, 56.000 Εβραίους. Από αυτούς επέζησαν μόνο 1.950! Ποσοστό εξόντωσης 96%!
Δυστυχώς, αυτοί οι αριθμοί δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Αυτό είναι το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων και συνέβη επί των ημερών μας…