Ενα από τα βασικά προβλήματα της τηλεόρασης παγκοσμίως είναι πως υποβαθμίζει κάθε θέμα στο επίπεδο του θεάματος. Το βασικό πρόβλημα των ελληνικών καναλιών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι πως ευτελίζουν κάθε θέμα σε επίπεδο συνοικιακού πανηγυριού.
Ετσι, τις τελευταίες μέρες, είδαμε τους επαΐοντες για την τιμή των οπωροκηπευτικών να επιχειρηματολογούν με πολύ στόμφο και λίγη γνώση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το πρόβλημα που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι Τούρκοι στην Δυτική Θράκη. Είναι σίγουρο πως με τον ίδιο στόμφο και την ίδια γνώση θα επιχειρηματολογούν αύριο για την τιμή του πετρέλαιου και μεθαύριο για το Ιράν.
Ουδείς λόγος ανησυχίας θα υπήρχε αν οι αυστηροί άνκορμαν και τελετάρχες της φωνασκίας ασχολούνταν με τα συνήθη τους θέματα, π.χ. την «Γιουροβίζιον» ή το πολιτικό κουτσομπολιό. Μόνο που η Θράκη και οι ελληνοτουρκικές διαφορές είναι πολύ σοβαρά θέματα ώστε να γίνεται διάλογος με όρους «παραθύρων» και με το μάτι στην AGB. Είναι σύνθετο θέμα και η διαμόρφωση της κοινής γνώμης δεν μπορεί να γίνεται με μουσική υπόκρουση και τον συνήθη καταγγελτικό λόγο για χάρη κάποιων που έχουν μηχανάκια μέτρησης της θεαματικότητας.
Η τηλεοπτική δημοσιογραφία πρέπει να αρθεί στο ύψος των θεμάτων που ασχολείται αντί να σέρνει τα θέματα στο βάθος του αδυσώπητου ανταγωνισμού των καναλιών. Δεν μπορεί στο όνομα της AGB να δημιουργούμε πρόσθετα προβλήματα σε μιαν ευαίσθητη περιοχή της χώρας. Ούτε πρέπει το εφήμερο των μετρήσεων θεαματικότητας να σέρνουν την πολιτική και την διπλωματία σε πιθανώς επώδυνα αποτελέσματα. Από τα Ιμια δεν διδάχθηκε τίποτε η ελληνική τηλεόραση;
Είναι θετικό πως, παρά τις κραυγές, η στάση της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης είναι ψύχραιμη και συνετή. Πιθανώς να ξέρουν ότι το δικαίωμα κάποιων να ομιλούν δεν προϋποθέτει υποχρέωση των υπολοίπων να τους παίρνουν στα σοβαρά….