Από τη στιγμή που η ψηφοφορία για τον νικητή του διαγωνισμού της Eurovision «ανετέθη» στα SMS, άλλαξαν τα πράγματα. Πέρυσι, η Ελενα Παπαρίζου, ένα δροσερό, χυμώδες καλλίγραμμο πλάσμα, χόρεψε έναν «ποπ-έθνικ» ρυθμό, τραγούδησε και μερικές -σωστές- νότες και έστειλε τα δάχτυλα των ψηφοφόρων στο δικό της νούμερο.
Εφέτος, οι Lordi, από τη χώρα του Σιμπέλιους, που δεν είναι σε καμία περίπτωση μπάντα heavy metal, ερμήνευσαν ένα κομμάτι (sοft) hard rock, που θύμιζε έντονα την εποχή των Uriah Heep και κέρδισαν εύκολα, αφού το συνδύασαν με το ανάλογο μακιγιάζ. Απλά πράγματα, που τα έκανε ο Alice Cooper πριν από πολλά χρόνια για να κεντρίσει τους -τότε-πιτσιρικάδες. Τι παραπάνω, αλήθεια, χρειάζεται ένας τέτοιος διαγωνισμός;
Τίποτε, εκτός αν «ανακατεύονται» μ’ αυτόν άνθρωποι που ελάχιστα γνωρίζουν από μουσική, από τραγούδι, από τάσεις και αντιλήψεις. Ούτε σαματάς, ούτε «εθνικό θέμα» ούτε άλλου είδους υπερβολές.
Οταν, όμως, όλα περνούν από τον πάγκο του χασάπη, όταν «καβαλάμε καλάμι» επειδή το κοριτσάκι πέρυσι κουνήθηκε σωστά και τραγούδησε απλά μέσα σε μια έξυπνη χορογραφία, η συμμετοχή σ’ ένα «πανηγύρι» μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε μικρό «Βατερλώ».
Το τραγούδι που επελέγη(;) να μας εκπροσωπήσει, είναι, πράγματι καλό, αλλά επ’ ουδενί δεν θα στεκόταν σ’ έναν διαγωνισμό. Οσο κι αν η ερμηνεύτρια προσπάθησε να δώσει άλλο ύφος, το κομμάτι θα μπορούσε να διακριθεί στη δισκογραφία, αλλά όχι ν’ αντέξει στον ανταγωνισμό με τα «έθνικ» ή τα «ποπ-ροκ» χορευτικά. Η μοναχική παρουσία της κ. Βίσση, ήταν αδύνατο να «γεμίσει» τη σκηνή. Ούτε η Σίρλεϊ Μπάσεϊ δεν θα μπορούσε να συγκινήσει το κοινό του συγκεκριμένου διαγωνισμού. Πόσω μάλλον μια καλή, ομολογουμένως, τραγουδίστρια, χωρίς, όμως, τα λοιπά «προσόντα» που απαιτεί ο εν λόγω διαγωνισμός. Ητοι φρεσκάδα, τσαχπινιά, «μπούστο» και χορό. Δυστυχώς, όμως, η κουλτούρα της «μεγάλης πίστας» και της «παραλιακής», δεν μπορεί επ’ ουδενί να συγκινήσει τις σκληρές αμαζόνες και τα «Τρολ» της Σκανδιναβίας, τα σκληρά νιάτα της βότκας των πρώην χωρών της ΕΣΣΔ ή τις «σατινέ» χορδές της Κεντρικής Ευρώπης. Αντε, να πλησιάσει κάποια βαλκανικά κράτη.
Ας προσέξουν εκεί στην ΕΡΤ. Η «καλή διοργάνωση» θα ξεθωριάσει γρήγορα, ενώ έγινε πλέον εμφανές ότι πέρυσι το βραβείο το κέρδισε η Ελενα Παπαρίζου κι όχι εκείνοι που μέχρι προχθές κορδώνονταν σαν σκουριασμένα σφυροδρέπανα…