Ολα δείχνουν ότι η Τουρκία μάς οδηγεί σε μια ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών. Οι υπέρογκες δαπάνες της σε σύγχρονα αεροπλάνα και πλοία θα αναγκάσουν την Ελλάδα να ακολουθήσει. Εκ των πραγμάτων. Οσο υπάρχει η απειλή και όσο εκκρεμούν οι διεκδικήσεις της Τουρκίας, η Ελλάδα πρέπει να αιμορραγήσει οικονομικά για να ισορροπήσει το ισοζύγιο ισχύος.
Απέναντι στην τουρκική απειλή η Ελλάδα έχει δύο πράγματα να αντιτάξει. Την έξυπνη διπλωματία και τις έξυπνες, αλλά ταυτοχρόνως διαφανείς, αμυντικές επενδύσεις.
Η πρώτη θέλει συμμαχίες. Απαιτείται διαρκής παρουσία της χώρας μας στο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι. Χρειάζεται οικονομική ανάπτυξη και μεγαλύτερη εμπλοκή της ελληνικής οικονομίας στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, και με δεδομένο ότι θα δαπανήσουμε μυθώδη ποσά, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι κάθε ευρώ θα πιάσει τόπο.
Τα εξοπλιστικά προγράμματα που θα επιλεγούν πρέπει να μεγιστοποιήσουν τη σχέση κόστους – απόδοσης. Φαντάζει αυτονόητο, αλλά η επιλογή των όπλων που αγοράζουμε σε πλείστες περιπτώσεις επηρεάζεται από άλλους παράγοντες και δεν εξυπηρετεί την αμυντική θωράκιση της χώρας. Ο ορθός σχεδιασμός πολλές φορές παραβλέπεται για να εξυπηρετηθούν παλιές εμμονές και πολλές φορές ιδιοτελή συμφέροντα.
Η καταπολέμηση, λοιπόν, της διαφθοράς (ένα πρόβλημα που απαντάται σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα) εδώ αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες πλούτισαν κάποιους και έκαναν πιο φτωχή την εθνική μας άμυνα, πρέπει να εγκαταλειφθούν.
Δυστυχώς στην Ελλάδα έλαχε ένας επικίνδυνος γείτονας. Αυτός, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πρέπει να τιθασευτεί. Η χώρα μπορεί να αναγκάζεται να επενδύει στην άμυνα τρομακτικά ποσά, αλλά όλοι, και πρώτη η κυβέρνηση, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι αυτά θα αξιοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.