Με κατάπληξη διάβασα στην 1η σελίδα της «K» την είδηση ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης και ο κ. Αναστάσης Παπαληγούρας επεξεργάζονται νομοσχέδιο με το οποίο θα απαγορεύεται η πώληση προϊόντων καπνού σε άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών και ότι το νομοσχέδιο θα είναι έτοιμο το φθινόπωρο. Ελπίζω μέχρι τότε να επικρατήσουν περισσότερο νηφάλιες σκέψεις και ο κ. Αν. Παπαληγούρας να μη συνδέσει το όνομά του με ένα τέτοιο νομοσχέδιο.
Εξηγούμαι από την αρχή: Το κάπνισμα είναι κακή, κάκιστη και βλαβερή, ενδεχομένως φονική, συνήθεια. Πολλές φορές οικτίρω τον εαυτό μου και τον περιφρονώ γιατί παραδόθηκα χωρίς αντίσταση σ’ αυτή τη συνήθεια περίπου επί εξήντα χρόνια. Αλλο όμως αυτό, άλλο η προσωπική στάση και σχέση με το κάπνισμα, την οποία ο καθένας ελεύθερα διαμορφώνει και ριζικά διαφορετικό και εξαιρετικά επικίνδυνο η απαγόρευση της σχέσης. H ζωή μας είναι γεμάτη από καλές και κακές συνήθειες και σχέσεις και πορευόμαστε διατηρώντας την προσωπική ελευθερία και ευθύνη επιλογής. Σε μια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία είναι το ύψιστο αγαθό και ιστορικά η ζωή μας κινδυνεύει και πληγώνεται ασύγκριτα περισσότερο από τους «διώκτες» του κακού και τους σωτήρες της ηθικής και της κοινωνικής υγείας. Αναφέρομαι ευθέως και χωρίς περιστροφές σε απαγορευτικά μέτρα όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Με ποιο τρόπο ο νόμος μπορεί να απαγορεύσει την «πώληση προϊόντων καπνού» σε άτομα κάτω των 18 ετών; Φαντάζεστε τον κάθε περιπτερά να ζητάει ταυτότητα προκειμένου να πωλήσει ένα πακέτο τσιγάρα! Πρακτικά είναι αδύνατο και το μόνο που θα μείνει είναι η περισσότερη εισβολή της αστυνόμευσης στην ιδιωτική μας ζωή. Και κάτι πολύ χειρότερο: Σιγά σιγά, με τέτοια απαγορευτικά μέτρα τα «προϊόντα καπνού» θα ενταχθούν και αυτά στη δήθεν παράνομη διακίνηση απαγορευμένων ουσιών, στο «μάρκετινγκ» των απαγορευμένων ουσιών, που σήμερα συγκεντρώνει μεγαλύτερο παγκόσμιο τζίρο από το «μάρκετινγκ» κάθε άλλου προϊόντος. H απαγόρευση δεν περιορίζει τη διακίνηση. Αντιθέτως, λειτουργεί ως το πλέον δραστικό κίνητρο για την αύξησή της, γιατί προσθέτει το κόστος της «παρανομίας» στην τιμή του προϊόντος.
Η σχεδιαζόμενη απαγόρευση δεν θα έχει καμία αξία και καμία πρακτική εφαρμογή αν δεν συνοδεύεται από ποινικές ή άλλες κυρώσεις. Θα πρέπει ο υπουργός Δικαιοσύνης να ρωτήσει τους ποινικολόγους, πώς τεκμηριώνεται το ποινικό αδίκημα από τη σχέση του πολίτη με οποιαδήποτε ουσία. Αν πραγματικά υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση.
Η απαγόρευση χρήσης των ναρκωτικών ουσιών δεν είχε ώς σήμερα κανένα αποτέλεσμα. Αντιθέτως, συνοδεύει και προωθεί την αλματώδη διάδοσή τους και ταυτόχρονα διαφθείρει τη μισή κοινωνία και όλους τους κρατικούς μηχανισμούς. Σε όλον τον κόσμο κυβερνήσεις και ειδικοί επιστήμονες συζητούν πώς θα ξεφύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο: όσο περισσότερο αυστηρά είναι τα απαγορευτικά μέτρα τόσο περισσότερο προωθείται η διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, τόσο καλύτερα οργανώνεται το «μάρκετινγκ» και εξελίσσεται σε αποφασιστική παρακρατική δύναμη.
Αν τώρα προσθέσουμε και τα «προϊόντα καπνού» στις απαγορευμένες ουσίες, το μόνο που θα κατορθώσουμε είναι να συνδέσουμε τους νέους κάτω των 18 ετών με τα κυκλώματα εμπορίας και διακίνησης αυτών των ουσιών, μεταβάλλοντας το κάπνισμα σε προκαταρκτικό στάδιο για τη χρήση και των υπολοίπων. Ελπίζω να μη φτάσει στη Βουλή αυτό το ανελεύθερο και επικίνδυνο νομοσχέδιο.