Ο ομφάλιος λώρος της βίας

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H υπόθεση της βίας στα ελληνικά γήπεδα, εάν δεν είχε πολλαπλές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες θα ήταν απλώς μια ακόμη από τις πολλές εγχώριες γραφικότητες. Διότι γραφικότητες συνιστούν: Πρώτον, η επιμονή των ομάδων, και δη όσων μας εκπροσωπούν στην Ευρώπη, να επιδοτούν οπαδικούς στρατούς μέσω εισιτηρίων και άλλων «παροχών». Δεύτερον, η αδυναμία της αστυνομίας να συλλάβει τους ταραξίες που δρουν κάθε Κυριακή εντός των γηπέδων, όχι μόνο του ποδοσφαίρου, αλλά του μπάσκετ, του πόλο, ακόμη και του… χάντμπολ. Τρίτον, η ελαστικότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Δικαιοσύνη τους λίγους, οι οποίοι εντοπίζονται και συλλαμβάνονται από την αστυνομία, καθώς συνήθως ορίζεται τακτική δικάσιμος και οι συλληφθέντες αφήνονται ελεύθεροι.

Ομως οι ανωτέρω γραφικότητες έχουν, όπως προαναφέρθηκε, πολλαπλές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Η αστυνομία απασχολεί σημαντικές δυνάμεις κάθε Κυριακή στα γήπεδα με κόστος για τους φορολογουμένους, αλλά και εις βάρος της ασφάλειας των πολιτών, αφού εάν δεν είχε το συγκεκριμένο καθήκον οι δυνάμεις της θα ήταν δυνατόν να διοχετευθούν αλλού. Επίσης, ολόκληρες συνοικίες ή περιοχές καθίστανται κατά τακτά διαστήματα πεδία μάχης και περιουσίες καταστρέφονται. Τέλος, τα γήπεδα σε όλα σχεδόν τα αθλήματα έχουν καταστεί χώρος απαγορευτικός για τις οικογένειες.

Ως εκ τούτου, συνιστά μάλλον κοινοτοπία να επισημανθεί η ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων για την οριστική πάταξη του φαινομένου, αντί της συνεχιζόμενης αλληλοεπίρριψης ευθυνών μεταξύ υπουργείου Δημόσιας Τάξης, Δικαιοσύνης και των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών. Η λύση του προβλήματος είναι απλή. Η αστυνομία στον βαθμό που παραμένει παρούσα στα γήπεδα οφείλει να προβαίνει σε αποτελεσματικό έλεγχο των εισερχομένων και να συλλαμβάνει τους ταραξίες. Η Δικαιοσύνη καλείται να εφαρμόζει πιστά τον νόμο και όχι να ανακαλύπτει συνεχώς ελαφρυντικά για τους πρωταγωνιστές των επεισοδίων. Τέλος, ο ομφάλιος λώρος μεταξύ των διοικήσεων των σωματείων και των οπαδικών στρατών θα πρέπει να κοπεί είτε με πρωτοβουλία των ΠΑΕ είτε μέσω της δραστικής παρέμβασης του κράτους.

Κυρίως, όμως, τις ευθύνες της θα πρέπει να αναλάβει η πολιτεία και συγκεκριμένα το σύνολο του πολιτικού κόσμου: Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι πολιτικοί προσεγγίζουν τις ομάδες, και κυρίως τις λεγόμενες «μεγάλες», ως δεξαμενές ψήφων και ως εκ τούτου διστάζουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες που θα τους έφερναν σε αντιπαράθεση μαζί τους. Οσο όμως δεν το πράττουν, το υφιστάμενο πρόβλημα θα διαιωνίζεται και παράλληλα θα επιδεινώνεται. Δεν πρέπει να λησμονείται ότι και στη Βρετανία υπάρχει πολιτικός κόσμος που όμως πέτυχε να εξαλείψει το φαινόμενο του χουλιγκανισμού. Οπως υπάρχει και στην Ιταλία, όπου μια ιστορική ομάδα όπως η «Γιουβέντους» αγωνίζεται στη β΄ κατηγορία λόγω του γνωστού σκανδάλου με τα στημένα παιχνίδια.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή