Εγκλημα και τιμωρία

2' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σε όλες τις δημοκρατίες του κόσμου οι αστυνομικοί μπορεί να παρεκτραπούν. Και ενίοτε παρεκτρέπονται. Ο βασανισμός του Κύπριου φοιτητή από ομάδα νταήδων αστυνομικών μπορεί να συμβεί και στις καλύτερα οργανωμένες κοινωνίες. Κι έχει συμβεί. Σε κάθε μηχανισμό εξουσίας ενδημούν κακοποιά στοιχεία που υπερβαίνουν τα όρια του νόμου. Κάθε αστυνομία, μελανές σελίδες στην ιστορία της, έχει να επιδείξει θρασύδειλους που έχουν κακοποιήσει ανυπεράσπιστους ή έχουν αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές.

Η Δημοκρατία, ευτυχώς, δεν κρίνεται από τους κακοποιούς αστυνομικούς. Κρίνεται από τους υπόλοιπους. Από την αντίδραση του υγιούς σώματος και της πολιτικής ηγεσίας τους.

Το αυτό ισχύει και για τη δική μας Δημοκρατία. Δεν κρίνεται από τους τραμπούκους της Θεσσαλονίκης. Κρίνεται από τη συμπεριφορά των υπολοίπων. Από την αντίδραση της Πολιτείας σε τέτοια εγκληματικά φαινόμενα. Σ’ αυτό, δυστυχώς, η δική μας Δημοκρατία βρέθηκε ελλιπής.

Δεν είναι μόνο το θλιβερό συμβάν της Παρασκευής. Δεν είναι καν η ανεκδιήγητη ανακοίνωση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης σχετικά «με τη ζαρντινιέρα που χτύπησε τον άτυχο νεαρό». Δεν είναι καν η θλιβερή παρουσία του αντιπροέδρου των αστυνομικών στα κανάλια και η ειρωνεία του για το ντροπιαστικό αυτό συμβάν. Είναι η αίσθηση που όλοι αυτοί έχουν για το ατιμώρητο των πράξεων και προκλήσεών τους. Και, δυστυχώς, η αίσθησή τους είναι τεκμηριωμένη.

Υπάρχει μεγάλο ιστορικό αστυνομικής αυθαιρεσίας και συγκάλυψής της. Σύμφωνα με το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι: «Η Ελλάδα δεν είναι απαλλαγμένη από την παγκόσμια τάση που έχουν τα όργανα του νόμου να παραβιάζουν συχνά τα δικαιώματα των πολιτών κατά τη διάρκεια της σύλληψης, της ανάκρισης, της κράτησης ή της φυλάκισης. Αυτή η στάση υποβοηθείται από την πρακτική των δικαστικών αρχών, οι οποίες σπάνια διώκουν αυτή την εγκληματική συμπεριφορά. Οταν το κάνουν, οι υποθέσεις φθάνουν στο δικαστήριο πολλά χρόνια μετά τα γεγονότα. Αυτό συμβαίνει ακόμα και σε περιπτώσεις που στηρίζονται σε ιατροδικαστικά στοιχεία. Περιστασιακά, αδιάσειστα ενοχοποιητικά στοιχεία καθώς και ιατροδικαστικές βεβαιώσεις αγνοούνται από τα δικαστήρια, τα οποία τελικά αθωώνουν τους αστυνομικούς. Οι αστυνομικοί μπορούν να παραμείνουν στο Σώμα κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης περιόδου των ανακρίσεων και των δικαστικών διαδικασιών και κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι σε θέση να ασκούν ανεπίτρεπτη επιρροή σε εκείνους που θα τολμήσουν να ασκήσουν δίωξη εναντίον τους. Οι πρακτικές αυτού του είδους αποθαρρύνουν πολλά θύματα αστυνομικής βίας από το να καταθέσουν μηνύσεις εναντίον αστυνομικών… Οι αρμόδιες κρατικές αρχές δεν δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία σε τέτοιες κατηγορίες και έτσι έχει γίνει ελάχιστη πρόοδος μέχρι τώρα. Βασανισμοί, Κακομεταχείριση και Παραβάσεις Αστυνομικών Οργάνων, Ακολουθούμενες από Ατιμωρησία.»

Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα της ελληνικής δημοκρατίας. Στο γεγονός ότι οκτώ στις δέκα ΕΔΕ καταλήγουν στα συρτάρια και αυτές που δεν καταλήγουν αποζημιώνουν τα θύματα με 60 ευρώ τον βασανισμό και 90 ευρώ την παραλυσία που ήταν αποτέλεσμα της αστυνομικής βίας. Το μέγα πρόβλημα της ελληνικής δημοκρατίας έγκειται στο γεγονός ότι στο αστυνομικό τμήμα Πτολεμαΐδας βρέθηκε απανθρακωμένος ένας κρατούμενος (ο οποίος μάλιστα ήταν σιδηροδέσμιος εντός του κελιού) και η ελληνική δικαιοσύνη απεφάνθη ότι υπήρξε το «σύνδρομο της ζαρντινιέρας», ότι δηλαδή ο κρατούμενος αυτοθανατώθηκε.

Υπάρχει πρόβλημα με την Ελληνική Αστυνομία και καλά είναι να το δει άμεσα η Δικαιοσύνη. Οι προηγούμενες απαλλαγές ήταν κίνητρο για το συμβάν της Θεσσαλονίκης. Η δρομολογημένη απαλλαγή για το συμβάν της Θεσσαλονίκης θα φέρει περισσότερη αυθαιρεσία. Και κανείς δεν θα πρέπει να νιώθει ασφαλής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή