Αφού γρήγορα γρήγορα συγχαρώ κι εγώ με τη σειρά μου τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ για την πρώτη σοβαρή περιβαλλοντική του πράξη από τότε που ανέλαβε το υπουργείο, δεν αντέχω να μη ρωτήσω γιατί προχώρησε μόλις τώρα στην επιβολή προστίμου στα παρανόμως λειτουργούντα μέσα στην πόλη(!) λατομεία Μαρκοπούλου, αποστέλλοντας και τον φάκελο τους στον εισαγγελέα.
Γιατί μόλις τώρα, επτά μήνες μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για αναστολή της λειτουργίας τους; Γιατί μόλις τώρα, ενώ όλοι οι επιστήμονες μιλούσαν για την ολέθρια επίπτωση των παράνομων λατομείων στην υγεία των κατοίκων, καθώς οι συγκεντρώσεις των μικροσωματιδίων έφταναν έως και 900% πάνω από τα θεσμοθετημένα όρια; Γιατί μόλις τώρα το ΥΠΕΧΩΔΕ «είδε» αυτό που χρόνια τώρα ξέρουν οι κάτοικοι και ο Δήμος Μαρκοπούλου, αυτό που ο κάθε ταξιδιώτης προς το Λαύριο ή το Πόρτο Ράφτη βλέπει: ένα μόνιμο σύννεφο σκόνης να σηκώνεται από τα σπλάχνα του τεμαχισμένου βουνού, να πλανάται πάνω από την πόλη και μετά να επικάθεται μπατάλικα παντού όταν δεν εισχωρεί στα πνευμόνια των απροστάτευτων πολιτών. Γιατί μόλις τώρα, και γιατί το προφανώς παράνομο δεν κίνησε την πολιτική ηγεσία του τόπου να επιτελέσει το χρέος της και έπρεπε ο δήμος να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας;
Τα ερωτήματα είναι προφανώς ρητορικά. Η περίπτωση των φονικών επιχειρήσεων «Λατομεία Μαρκοπούλου Α.Ε.» και «Αφοι Σταύρου Ετοιμο Μπετόν» που λειτουργούσαν με άδεια αναπλάσεως του τοπίου βγάζοντας προκλητικά τη γλώσσα σε κάθε έννοια νομιμότητας, δημοσίου συμφέροντος και συντεταγμένης πολιτείας, είναι νομίζω μια ακόμη περίληψη του ελληνικού παράδοξου ή μάλλον της ελληνικής τραγωδίας.
Νόμοι που αίρονται από άλλους νόμους, παράθυρα και παραθυράκια που ψηφίζονται νύχτα στη Βουλή, συναρμοδιότητα δύο και τριών υπουργείων και Νομαρχιών για μια απλή υπόθεση εφαρμογής της νομιμότητας, συνθέτουν το εγκληματικό αλαλούμ της ελληνικής πραγματικότητας, στο έδαφος του οποίου φυτρώνουν όλων των ειδών οι παρανομίες. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον στηρίχτηκαν τα Λατομεία Μαρκόπουλου που δεν έπρεπε να είχαν ανοίξει ποτέ.
Οι εμπλεκόμενοι φορείς, ΠΕΧΩΔΕ, υπουργείο Γεωργίας, υπουργείο Ανάπτυξης, Νομαρχία και όποιοι άλλοι περιφρόνησαν την υγεία των κατοίκων, την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κι έκαναν τα στραβά μάτια, ελπίζω τώρα να ντρέπονται λιγάκι. Τώρα που επιτέλους οι επιθεωρητές περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ αφέθηκαν να κάνουν τη δουλειά τους και πιστοποίησαν με σφραγίδες και υπογραφές αυτό που βλέπαμε και γράφαμε: ότι το Λατομείο δεν τελούσε υπό καθεστώς αναπλάσεως, αλλά λειτουργούσε κανονικά ως επιχείρηση εξορύξεως και τεμαχισμού αδρανών υλικών αλλά και χώρος ανεξέλεγκτης ταφής απορριμμάτων, μολύνοντας έτσι τον υδροφόρο ορίζοντα. Οσο για την πολιτική ηγεσία της μικρής μας χώρας, ας μελετήσει τον φάκελο «Λατομεία Μαρκοπούλου» κι ας αποφασίσει κάποτε την επανάσταση του αυτονόητου. Ενα μεγάλο «κόμμα πολιτών» με πολίτες όλων των κομμάτων, τη λαχταρά και σιωπηλά την ψηφίζει εδώ και καιρό.