THE NEW YORK ΤΙΜΕS
Η παραίτηση του Τζον Μπόλτον
Η απόφαση του Αμερικανού πρεσβευτή στα Ηνωμένα Εθνη, Τζον Μπόλτον, να παραιτηθεί, ήταν σοφή κίνηση. Απέφυγε κάποια πιθανότατα ψυχοφθόρα αντιπαράθεση, σε μια περίοδο κατά την οποία τόσο το Κογκρέσο όσο και η αμερικανική κυβέρνηση έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν. Παράλληλα, ο κ. Μπόλτον έδωσε την ευκαιρία στον πρόεδρο Μπους να δείξει το είδος της δικομματικής ηγεσίας στην οποίαν αναφέρεται συχνά και εφαρμόζει σπάνια. Ο πρεσβευτής στα Ηνωμένα Εθνη θα πρέπει να είναι κάποιος, ο οποίος πιστεύει στον Οργανισμό. Κάποιος που θεωρεί ότι αξίζει τον κόπο ο ΟΗΕ να υπάρχει. Ο Τζον Μπολτον, όμως, δεν ήταν ποτέ φιλικά διακείμενος απέναντί του, αλλά και προς το συνολικό πνεύμα της συναίνεσης και της διπλωματίας την οποία υπηρετεί και προβάλλει ο Οργανισμός. Οταν οι Δημοκρατικοί και οι μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανοί κράτησαν τον διορισμό στη Γερουσία, ο Μπους ήθελε να επιβάλει τον δικό του δρόμο, διορίζοντας προσωρινά τον Μπόλτον με τα γνωστά αποτελέσματα. Τώρα, η παραίτηση του Μπόλτον παρέχει στον πρόεδρο Μπους την ευκαιρία να ενισχύσει τις σχέσεις του με τα Ηνωμένα Εθνη και με το Κογκρέσο.
FRΑΝΚFURΤΕR ΑLLGΕΜΕΙΝΕ
Κάποια στιγμή θα το αντιληφθούν
Η ρήτρα αναθεώρησης που πρότεινε η κ. Μέρκελ είναι κάτι παραπάνω από τακτική. Ετσι ηρεμούν όσοι δεν συμφωνούν με την ένταξη της Τουρκίας, χωρίς να προκαλούνται εντάσεις μεταξύ Τουρκίας – Ε.Ε., επειδή η ρήτρα αναθεώρησης δίνει στα κράτη-μέλη τη δυνατότητα να αναλογιστούν ακόμη μια φορά πώς θα προχωρήσουν με την Τουρκία. Η σιωπηρή ελπίδα πολλών στην Ε.Ε. είναι ότι κάποτε θα αντιληφθούν και οι Τούρκοι μόνοι τους ότι δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα.
DΙΕ WΕLΤ
Επικίνδυνα σενάρια
Γιατί πρέπει η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ενωση να προσεγγίσουν η μία την άλλη; Στο ερώτημα απαντούν οι υπουργοί Εξωτερικών της Σουηδίας και Εσθονίας, Καρλ Μπιλντ και Ούρμας Πετ, στην οποία αφού αναφέρουν ολόκληρο το ιστορικό της διένεξης με την Κύπρο, καταλήγουν: «Σήμερα, όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και, ταυτόχρονα, να ενισχυθούν οι προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού υπό την αιγίδα των Η.Ε. Η επανένωση του νησιού μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν η Τουρκία προσεγγίσει ουσιαστικά την Ευρώπη, σε κάθε άλλη περίπτωση υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο της παγίωσης της διχοτόμησης. Τα άλλα σενάρια είναι επικίνδυνα για όλους, για την Τουρκία, την Κύπρο και την Ευρωπαϊκή Ενωση».
ΗΕRΑLD ΤRΙΒUΝΕ
Πιθανή η ανοικοδόμηση των αγαλμάτων
Ηταν τον Μάρτιο του 2001 όταν οι Ταλιμπάν και η Αλ Κάιντα που μεσουρανούσαν στην εξουσία του Αφγανιστάν έκριναν σκόπιμο να γκρεμίσουν τους Θεούς των Απίστων. Ετσι, τοποθέτησαν εκρηκτικά στη βάση των βουνών και στους ώμους των δύο τεράστιων αγαλμάτων του Βούδα και στη συνέχεια τα ενεργοποίησαν. Για τον αποσβολωμένο κόσμο, εκτός Αφγανιστάν, η πράξη αυτή αντικατόπτριζε τη φρίκη της ισλαμικής φονταμενταλιστικής κυβέρνησης. Ακόμη και ο Τζένκις Χαν είχε αφήσει ανέπαφα τα αγάλματα του Βούδα. Πέντε χρόνια μετά, η συζήτηση έχει και πάλι ανάψει. Είναι δυνατή η αποκατάστασή τους; Κι αν ναι, μπορεί να δικαιολογηθεί η τεράστια αυτή επένδυση σε μια χώρα που είναι βυθισμένη στη φτώχεια και οι Ταλιμπάν αντιστέκονται; Το 2003, τα Ηνωμένα Εθνη αναγνώρισαν τα ερείπια του Μπαμιγιάν (η περιοχή όπου βρίσκονταν τα αγάλματα) ως Παγκόσμια Κληρονομιά, αλλά τα χαρακτήρισαν «επικίνδυνους τόπους» εξαιτίας των εύθραυστων συνθηκών. Προς το παρόν, πάντως, οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι προέχει η συγκράτηση των βράχων και η διασφάλιση αργότερα συνθηκών κατάλληλης εργασίας για όσους θα επιδιώξουν την αποκατάσταση των αγαλμάτων. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
LΕ FΙGΑRΟ
Ποιος φοβάται ποιον
Γιατί πρέπει να φοβάστε τον Τσάβες; Ισως γιατί φοράει τον μανδύα του επαναστάτη; Μάλλον δεν πρόκειται περί αυτού. Προς το παρόν, ο Τσάβες εκπέμπει ακτινοβολία και το άστρο του μεσουρανεί χάρις στα πετροδόλαρα, με τα οποία ανακουφίζει τη φτώχεια των εξαθλιωμένων, χωρίς όμως να σχεδιάζει επιτελικά το μέλλον, χωρίς να προσφέρει δηλαδή στα λαϊκά στρώματα πραγματική προοπτική. Κι αυτό σημαίνει πολλά για τον ίδιο και για τον λαό του.