Μπαλκάνια και «παίξε-γέλασε»;

Μπαλκάνια και «παίξε-γέλασε»;

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν ανέκαθεν δύσκολο στον Ελληνα να αντιληφθεί τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικοί της χώρας του αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της εποχής τους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι κυβερνήσεις λειτουργούν στοχεύοντας την πάση θυσία νίκη τις επόμενες εκλογές και επιδιώκουν, να είναι αρεστές στους ψηφοφόρους, έως την ώρα που θα τους οδηγήσουν στον «κουμπαρά των υποσχέσεων», την κάλπη. Από την άλλη πλευρά, η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση, μόλις αρχίσει να «χωνεύει» την ήττα, επιδίδεται σε αγώνα φθοράς -με κάθε τρόπο- της κυβερνήσεως, στοχεύοντας την απολεσθείσα «καρέκλα» (μάλλον «κουτάλα»). Δεν έχει καν συμπληρώσει τριετία η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε τη «Λουφτάβε» των συνδικαλιστών του.

Μπορεί να μην είναι πια τόσοι πολλοί εκείνοι που κατεβαίνουν στον δρόμο (βάρυναν από το χρήμα και τα χρόνια) αλλά και τη φασαρία τους την κάνουν και την κυκλοφορία στο κέντρο διακόπτουν και -με τη συμπαράσταση των τηλε-διαύλων- «προεκλογικό κλίμα» δημιουργούν. Αίφνης, οι αμειβόμενοι με ποσά από 90-140.000 ευρώ ετησίως «λιμενεργάτες», ανακαλύπτουν (μέσα από ένα πολυφωνικό διαπαραταξιακό κρεσέντο) ότι «η κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί τον ΟΛΠ», όταν καλώς γνωρίζουν ότι την προσπάθεια για ιδιωτικοποίηση άρχισε -ορθώς- το ΠΑΣΟΚ. Ουδείς, όμως, από τους διαύλους της «προόδου» τολμά να πει την αλήθεια. Οτι, δηλαδή, ο ΟΛΠ στην ουσία είναι σήμερα ιδιωτική επιχείρηση και ανήκει σε μια κάστα 1.300 περίπου υπαλλήλων, οι οποίοι όποτε «τους τη δώσει» αποφασίζουν να «κατεβάσουν ρολά» στερώντας μας τα απαραίτητα καθημερινά αγαθά. Και δεν είναι μόνο οι «λιμενεργάτες» που μας ταλαιπωρούν προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Κάθε προσπάθεια της κυβερνήσεως για ιδιωτικοποίηση, προσκρούει στην κατηγορηματική άρνηση και την αντίσταση των «συνδικάτων» τα οποία ελέγχονται κατά 80% από το ΠΑΣΟΚ. Ετσι, απλά, χωρίς προτάσεις και θέσεις. Παράδειγμα το περιλάλητο «άρθρο 16», Και η κυβέρνηση; Προβληματιζόμενη από το εκλογικό σύστημα, που, όπως επί Κουτσόγιωργα, «έστησε» το ΠΑΣΟΚ με τη βεβαιότητα ότι θα χάσει την εξουσία, διστάζει να προχωρήσει στις ζωτικής σημασίας μεταρρυθμίσεις, αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Και τι θα γίνει, άραγε, αν τις κερδίσει; Θα γίνουν, με λιγότερους βουλευτές, αυτά που δεν έκανε η κυβέρνηση μέχρι τώρα; Δύσκολος ο δρόμος από τώρα μέχρι το καλοκαίρι.

Η πίεση θα μεγαλώνει, το προεκλογικό κλίμα θα εντείνεται και τα νεύρα των κυβερνώντων θα δοκιμάζονται καθημερινά. Θα αντέξουν στην πίεση; Είναι δυνατή η παραγωγή έργου μέσα σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο; Θα προσφύγει η κυβέρνηση στις κάλπες το ερχόμενο καλοκαίρι; Σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου η δημόσια διοίκηση δεν είναι κομματική, ο συνδικαλισμός δεν είναι προθάλαμος του κοινοβουλίου και τα συνδικάτα δέχονται ακόμη και «πάγωμα» (ίσως και μείωση) μισθού προκειμένου να μη διαταραχθεί η εργασιακή ειρήνη, ουδείς διανοείται να ομιλεί για εκλογές από την επομένη της ανακοινώσεως του εκλογικού αποτελέσματος! Μήπως, όμως, «εδώ είναι (ακόμη) Μπαλκάνια» και, ίσως, «παίξε-γέλασε» κατά τον ποιητή;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή