Χωρίς τον τυπικό θολό και εσκεμμένα ασαφή πολιτικό λόγο, ένας εκ της θέσεως του «υπεράνω» τεχνοκράτης (προερχόμενος από τον δικαστικό κλάδο), μίλησε σταράτα και τσεκουράτα και φυσικά κέρδισε τις εντυπώσεις (που είχαν αντίκρισμα ουσίας!) στη χθεσινή ημερίδα, με θέμα «Περιβάλλον και Δημόσια Διοίκηση»! Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, κ. Λέανδρος Ρακιντζής, αναρωτήθηκε ανοικτά και δημόσια, ενώπιον αρμοδίων και υπευθύνων, μπας και ήρθε επιτέλους η ώρα να ιδρυθεί Κεντρική Υπηρεσία Κατεδαφίσεων, αφού η πείρα έχει αποδείξει πως οι «υπηρεσίες» και οι «συναρμόδιοι» κάνουν με συνέπεια τόσα χρόνια τα… στραβά μάτια! Ντόμπρα πράγματα και… πρακτικά: όσο οι παρανομίες και οι αυθαιρεσίες «ρυθμίζονται» και οι όποιες ποινές εξαντλούνται σε κάποια διοικητικά και οικονομικά πρόστιμα (ασήμαντου κόστους, μπροστά στα οφέλη της παρανομίας!) η πείρα έχει δείξει πως η μια «γενιά» αυθαιρέτων θα διαδέχεται την άλλη (χάσαμε και τον… λογαριασμό σε ποια «γενιά» βρισκόμαστε σήμερα!) και οι όποιες φοβέρες και προτροπές του τύπου «αν το δηλώσεις θα το σώσεις!» δεν θα λειτουργούν αποτρεπτικά, αλλά… ενθαρρυντικά για τους επόμενους «έξυπνους» που θα καταφεύγουν στην καταπάτηση και την αυθαίρετη δόμηση.
Σωστά πράγματα λέχθηκαν στην ημερίδα. Σωστά και… τετριμμένα! Φταίει η πολυνομία, φταίει η… πληθώρα «αρμοδίων» και «συναρμοδίων» που περιπλέκουν τα πράγματα, φταίνε οι κάθε τρεις και λίγο «ασαφείς ρυθμίσεις», φταίει η πολυδαίδαλη δασική νομοθεσία, φταίει τούτο και το άλλο – του έρμου… «Χατζηπετρή» συμπεριλαμβανομένου! Το κωμικό είναι να ακούς από καθ’ ύλην αρμόδιους, μονιμάδες «υπηρεσιακούς παράγοντες» αλλά και πολιτικώς προϊστάμενες αρχές (και σήμερα, και χθες – διακομματικά!) να… διαπιστώνουν απλώς το πρόβλημα και τις δυσλειτουργίες που το συντηρούν, δίχως όμως ταυτόχρονα να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες που ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τους βαρύνουν, λες και υποχρέωσή τους (κυρίως οι πολιτικοί που εναλάσσονται στην εξουσία αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις «κουβαλούν», φευ, τα ίδια μυαλά!) δεν είναι να λύνουν προβλήματα, με ρήξεις, τομές, αποφασιστικότητα, αλλά απλώς να τα… περιγράφουν και να «καταγγέλλουν» την ύπαρξή τους!
Φυσικά και ευθύνονται η πολυνομία, η πολυδιάσπαση των «αρμοδιοτήτων», η αντιφατική (και εν πολλοίς «μικροπολιτικάντικη»…) νομοθεσία για το δάσος και την προστασία του (ας το λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι εθνοπατέρες «αρμόδιοι», εν όψει της συνταγματικής αναθεώρησης, που κατά τους ειδικούς εν ονόματι του «εκσυγχρονισμού» και της «εκλογίκευσης» πιθανόν να μεθοδεύεται κάποιου είδους χαριστική βολή για το ελάχιστο «δάσος» που μας απέμεινε!) και οι κάθε τόσο ασαφείς, μικροπολιτικής και ψηφοθηρικής στόχευσης «ρυθμίσεις». Αλλά όλα τούτα δεν… «φύτρωσαν» τυχαία, κάποιοι τα ‘σπειραν, τα πότισαν, τους έριξαν «λίπασμα», τα συντήρησαν. Γνωστά και χιλιοειπωμένα – μόνο που κανενός (και ξανατονίζουμε: διακομματικά!) το αυτί δεν ίδρωσε!
Καταγεγραμμένα τα ρέματα που όχι μόνο μπαζώθηκαν παράνομα, αλλά με «ρυθμίσεις» (άλλοτε λόγω «αναγκών εκ της εξέλιξης» και άλλοτε ως «αναγνώριση διαμορφωμένης πραγματικότητας»…) νομιμοποιήθηκε η παράνομη οικοπεδοποίησή τους και εν συνεχεία η ανοικοδόμηση πάνω στα… μπάζα! Και «πρέπει» κάθε τόσο μια μεγάλη νεροποντή και οι συνακόλουθες πλημμύρες να παρασύρουν σπίτια και περιουσίες, για να «ξυπνήσουν» πολίτες (που, πάντως, κατά τα… «άλλα» είναι πανέτοιμοι να διαπράξουν κάπου αλλού τη δική τους παρανομία!) και «αρμόδιοι» για να διαπιστώσουν πως… λογικό είναι τα παρά τους νόμους της φύσης μπαζωμένα ρέματα, σε κάποια στιγμή να «εκδικηθούν»!
Πολύ συγκεκριμένες και με στοιχεία (παλιότερα και από τούτη τη στήλη, με τη δημοσίευση σχετικών φωτογραφιών – ντοκουμέντων!) οι καταγγελίες όχι μόνο για καταπατήσεις σε… καραπατενταρισμένες και αδιαμφισβήτητες «δασικές εκτάσεις», αλλά ακόμη και τα εν μία νυκτί «καλουπώματα» και τα «τσιμεντώματα» των θεμελίων σε αυθαίρετα που ξεφύτρωναν μέσα σε δάση που κάηκαν (πυρπολήθηκαν από επαγγελματίες οικοπεδοφάγους εμπρηστές, δηλαδή…) πριν ακόμη σβήσουν εντελώς τα αποκαΐδια! Και δεν μιλάμε για απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά μέσα στην… Πεντέλη και τον Διόνυσο! Δίπλα σε παραρτήματα πολεοδομιών και δασικών υπηρεσιών, σε τοποθεσίες που κάθε βράδυ περιπολούν αυτοκίνητα της αστυνομίας – παρά ταύτα κανείς δεν «είδε ποτέ τίποτε»!
Δίχως εθνικό κτηματολόγιο και δασολόγιο (η γείτων Τουρκία διαθέτει από τον.. προπερασμένο αιώνα!) με διαρκώς αναβαλλόμενη καθιέρωση «εθνικού χωροταξικού σχεδίου» (νέα προθεσμία «ολοκλήρωσής» του, η άνοιξη του 2007 – εδώ θα είμαστε να το δούμε!) και με την εκ των πραγμάτων ανάγκη οικιστικής επέκτασης για να καλυφθούν οι σύγχρονες ανάγκες, η αυθαίρετη δόμηση όχι μόνο «σιωπηρώς» επετράπη (γι’ αυτό και το χάος και η αναρχία όχι μόνο στην περιφέρεια των αστικών κέντρων, αλλά ακόμη και σε -σήμερα πλέον- κεντρικά σημεία τους!) αλλά κατά καιρούς… περιεβλήθη και με φιλολαϊκό «ένδυμα», να «βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους!» οι διάφοροι ντεσπεράντος της κοινωνίας μας… Μια βόλτα στις δασικές περιαστικές περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, με τις… βιλάρες και τις πολυτελέστατες μεζονέτες, πείθει για του… «επιχειρήματος» (ακόμη και αν δεχθεί κανείς το έκτρωμα και την παρανομία ως «επιχείρημα»!) το αληθές…
Σκληρή η κουβέντα, αλλά η μόνη που αν γίνει πράξη, μπορεί να βάλει τέρμα σε αυτή την αθλιότητα (και τους κινδύνους) της παρανομίας και της αυθαιρεσίας: να… βάλουν μπροστά οι μπουλντόζες (χωρίς… έγγραφα και υπογραφές «συναρμοδίων»!) και να αρχίσουν τις κατεδαφίσεις – αλλιώς… θα μετράμε «γενιές».