Λευκές σελίδες

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οτέ άλλοτε υπουργός δεν ήταν τόσο κατηγορηματικός στις διαβεβαιώσεις του για το ασφαλιστικό, όσο ο κ. Σ. Τσιτουρίδης. «Το ασφαλιστικό μπορεί να λυθεί χωρίς να αυξηθούν τα όρια ηλικίας, χωρίς να μειωθούν οι συντάξεις και χωρίς να αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές», απαντά όταν τίθεται η ερώτηση «τι θα κάνει το κόμμα του νικήσει και στις επόμενες εκλογές». Ομως, ποτέ άλλοτε μια τόσο ανακουφιστική απάντηση δεν αντιμετωπιζόταν με τόση καχυποψία από την κοινωνία.

Ενδεχομένως, ο υπουργός Απασχόλησης έχει πειστεί ότι το ασφαλιστικό μπορεί να λυθεί μόνο με σωστή διαχείριση. Το συμμάζεμα της εξωφρενικής σπατάλης, η δραστική αντιμετώπιση της αιμορραγίας που προκαλούν οι σχέσεις με τους πάσης φύσεως προμηθευτές τους στον κλάδο Υγείας και η αντιμετώπιση της κακοδιαχείρισης θα μπορούσαν, ίσως, να κάνουν το θαύμα στα Ταμεία και να μη χρειαστούν θυσίες. Το θεωρητικό μοντέλο των καταγραφών του, σε συνδυασμό και με τη χρηστή διαχείριση των αποθεματικών και της ακίνητης περιουσίας των ταμείων θα μπορούσε να απομακρύνει τις θυσίες τουλάχιστον έως και το 2050.

Η πρόθεση ειλικρινής, αλλά το μοντέλο ανεπαρκές διότι προσμετράει παραμέτρους παρελθόντος. Αναφέρεται σε μια κοινωνία που δεν υπάρχει. Διότι μόνον οι προηγούμενες γενιές έζησαν και εργάστηκαν σε ισορροπία πλήρους απασχόλησης. Ακόμη κι αυτοί που είναι χαμηλοσυνταξιούχοι, συμπλήρωσαν τα βιβλιάρια ενσήμων, συχνά από μία εργασία, που παρουσίαζε ελάχιστες διαφορές στον ίδιο ή σε δυο – τρεις εργοδότες, αλλά πάντα για το ίδιο αντικείμενο, από το 1ο έως το 35ο έτος του εργασιακού βίου. Η βιομηχανική ιστορία, στα αρχεία της, έχει πλειάδα τέτοιων βιβλιαρίων από καπνεργάτες, υφαντουργούς, υπαλλήλους γραφείων, και από άλλους κλάδους. Φυσικά, υπάρχουν και εξαιρέσεις ιδιαίτερα για όλους αυτούς που οι πολιτικές συνθήκες ανέκοψαν βίαια μιαν απρόσκοπτη εργασιακή πορεία. Ωστόσο, η σταθερή απασχόληση και η δυνατότητα να συνεχίζει κάποιος μια εργασιακή πορεία που θα του εξασφάλιζε μια σταθερή σύνταξη, αποτελεί, για τον ιδιωτικό τομέα, εύρημα με θέση μόνο σε μουσειακές προθήκες.

Η μεγάλη αλλαγή που έγινε τα τελευταία χρόνια στα βιβλιάρια ενσήμων δεν είναι η άυλη «μορφή» που πήραν με τα συστήματα μηχανογράφησης. Σήμερα, οι ηλεκτρονικές καταγραφές κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς περιεχόμενο. Χαρακτηρίζονται από ασυνέχεια, μεγάλα κενά σε περιόδους ανεργίας, μισές σελίδες υποαπασχόλησης ή ανασφάλιστης εργασίας. Και το χειρότερο, δεν έχει κανείς τη βεβαιότητα ότι θα γεμίσουν οι τελευταίες σελίδες τους. Ακριβώς αυτή η ανασφάλεια για τη συνέχιση της απασχόλησης και μετά το 50ό ή το 55ο πολύ περισσότερο για μετά τα 60 είναι που κάνει την κυβερνητική διαβεβαίωση ουτοπική και την καχυποψία εξηγήσιμη. Το βασικό ζήτημα για το πότε και πόση θα είναι η σύνταξη, συνδέεται πρωτίστως με την απασχόληση. Γι’ αυτό και η συζήτηση για παράταση του ορίου για μετά τα 65, εξυπηρετεί μόνο τον εντυπωσιασμό Το πρωτεύον αφορά την απασχόληση και τη διαμόρφωση μιας στρατηγικής για την αύξησή της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή