Βασικές αρχές της διπλωματίας

Βασικές αρχές της διπλωματίας

2' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Καθώς το παιχνίδι γύρω από τη σχέση Ε.Ε.-Τουρκίας χοντραίνει, καλό είναι να θυμόμαστε ορισμένες βασικές αρχές της διεθνούς διπλωματίας, πριν βρεθούμε προ εκπλήξεων. Σε αυτή τη σκληρή παρτίδα πόκερ που θα παιχθεί τις επόμενες μέρες η Κύπρος και η Ελλάδα θα πρέπει να γνωρίζουν καλά πως δεν θα έχουν «φίλους», ούτε καν «συμμάχους». Αυτή η ιστορία περί «φιλελλήνων» ή «φίλων της Κύπρου» είναι βλακώδης και τουλάχιστον αφελής. Ο Γάλλος μπορεί σήμερα το πρωί να συμφωνεί απόλυτα με τον πρόεδρο Παπαδόπουλο και το βράδυ, ύστερα από ένα τηλεφώνημα του Ερντογάν στο Σιράκ με απειλές για την ακύρωση της συμφωνίας για την αγορά AIRBUS, να αλλάξει στάση. Το ίδιο ισχύει για όλους όσοι κάθονται γύρω από το τραπέζι αυτής της διαπραγμάτευσης. Οι σοβαρές χώρες λειτουργούν με βάση τα συμφέροντά τους και σε καμιά περίπτωση δεν έχουν το σύνδρομο του Ρομπέν των Δασών που χαρακτηρίζει την ελληνική πολιτική, τη μανία της ταύτισης με τον αδύναμο και κατατρεγμένο χωρίς κανένα απτό όφελος για τη χώρα. Ούτε ο Γερμανός, ούτε ο Γάλλος κατελήφθησαν αίφνης από νοσταλγία για τα «αηδόνια στις Πλάτρες» και καθόλου δεν τους ενδιαφέρει αν θα ξανατραγουδήσουν… Την Κύπρο την βλέπουν σαν ένα πιόνι σε μία παρτίδα· όποτε τους συμφέρει την βάζουν μπροστά, όποτε όχι θα την αδειάσουν.

Είναι άλλωστε πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς τι κρύβεται πίσω από κάθε διπλωματική κίνηση. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, έχουμε έναν Σαρκοζί που θέλει να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές με αντιτουρκική πλατφόρμα αλλά και έναν Σιράκ που ελέγχει ακόμη την εξωτερική πολιτική με διαφορετική ατζέντα. Εχουμε ακόμη, αν θέλετε, και έναν Πάπα, ο οποίος σε ιδιωτικές του συνομιλίες αναζητεί συμμάχους για να μπλοκάρει την είσοδο της Τουρκίας στο – κατ’ αυτόν – χριστιανικό κλαμπ της Ε.Ε. Οταν όμως πηγαίνει στην Τουρκία, γίνεται πολιτικάντης και αλλάζει φρασεολογία. Η Αθήνα γνωρίζει πως δεν θέλει ποτέ να βρεθεί στις Βρυξέλλες, παρέα με τον Τάσσο απέναντι σε 23. Αυτό το έχει διαμηνύσει ο πρωθυπουργός στον Κύπριο ηγέτη και αποτελεί τον πραγματικό εφιάλτη της ελληνικής διπλωματίας. Ολοι γνωρίζουν πως αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα και ο Παπαδόπουλος βάλει βέτο, πράγμα μάλλον απίθανο, οι Γάλλοι, οι Αυστριακοί κ.ά. θα κάνουν στην άκρη και θα αφήσουν την μπόρα να πέσει πάνω στη Λευκωσία. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σταματά άλλωστε στις κοινές διακηρύξεις. Οταν έλθει η στιγμή της αλήθειας, τα μεγάλα παιδιά κάνουν στην άκρη.

«Και λοιπόν;», θα πουν κάποιοι. «Για πόσο καιρό πρέπει να φοβόμαστε την Τουρκία;». Καμιά αντίρρηση, αν κάποιος θέλει να ανεβάσει τον «Δαβίδ και τον Γολιάθ» στην Ανατολική Μεσόγειο, ας το κάνει. Αρκεί να θυμάται πως εκείνοι που του ψιθύριζαν «έλα μεγάλε, μπορείς, πάτα τον Τούρκο κάτω», θα φύγουν από την αρένα την κρίσιμη στιγμή και θα πάνε στα θεωρεία να παρακολουθήσουν το θέαμα. Και όπως γνωρίζουμε, αν όλα πάνε στραβά, οι Τούρκοι δεν θα αρχίσουν να χύνουν μπουκάλια με κρασί από το Μπορντό στο Ταξίμ· η οργή τους θα στραφεί εναντίον της Κύπρου και ενδεχομένως της Ελλάδος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή