Επιχειρήματα στο κενό

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μιλώντας, τις προάλλες στη Βουλή, οι αρχηγοί των κομμάτων «μας» είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν τις συνηθισμένες «φιλοφρονήσεις». Θα κρατήσω την τριτοτελεύτια του κ. Καραμανλή, όταν απάντησε στην πρόβλεψη του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχει μέλλον στην πρωθυπουργία. Είπε λοιπόν: «Δεν μοιράζομαι τα αισθήματά σας. Εγώ θέλω και εύχομαι να έχετε μέλλον και μάλιστα πολύ καλό». Αραγε, ήθελε να επιβεβαιώσει τη φημολογία που με επιμονή θέλει τη Νέα Δημοκρατία να «προτιμά» την αντιπολίτευση Παπανδρέου από ένα άλλο στυλ αντιπολίτευσης; Πέραν πάσης άλλης σκέψης, σίγουρα «ναι!» Μη σας φανεί παράδοξο. Αυτό που λατρεύει ο κ. Καραμανλής είναι φράσεις όπως αυτή που χρησιμοποίησε ο κ. Παπανδρέου στο συμβούλιο των οργανωτικών ανακατατάξεων: «Το 2004, σε κάθε 100 ευρώ φόρο που πλήρωναν οι επιχειρήσεις, οι μισθωτοί πλήρωναν 160 ευρώ. Τώρα, στα 100 ευρώ φόρο των επιχειρήσεων, οι μισθωτοί θα πληρώσουν 212 ευρώ».

Αυτό που φαίνεται, με μια πρώτη ματιά, ακριβές και τραχύ, απλώς χαϊδεύει τα… αυτιά της κυβέρνησης. Επιβεβαιώνει μάλιστα ένα από τα κεντρικά της επιχειρήματα. Αφού το εθνικό και, μαζί του, το οικογενειακό εισόδημα, αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό που πλησιάζει το «υποσχεθέν» 5%, είναι απολύτως αναμενόμενο ότι ο αναλογών φόρος θα μεγαλώσει. Αν ήθελε ο κ. Παπανδρέου να επικρίνει επί της ουσίας την πολιτική φορολογίας, μπορεί να προτείνει την τιμαριθμική προσαρμογή των συντελεστών φορολογητέου εισοδήματος κατά τον τρόπο που θεωρεί σωστό. Οχι να αφήνει τον κ. Καραμανλή να κατατάσσει στην πρώτη θέση του καταλόγου των «μεταρρυθμίσεων», τις προωθούμενες τακτοποιήσεις του φορολογικού. Αν όμως δεν το επιχειρεί, είναι για τρεις λόγους. Γιατί αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική πραγματικότητα δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Γιατί επί πολλά έτη δεν το είχαν πράξει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Γιατί, τέλος, το κομματικό του επιτελείο, χωρίς την υποστήριξη του κρατικού μηχανισμού και χωρίς να στρωθεί στη δουλειά δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει ρεαλιστικές και σφικτές πολιτικές θέσεις. Πού να προλάβουν οι άνθρωποι με τόση εσωκομματική ένταση, με τόσες «κοινωνικές υποχρεώσεις» και τέτοια μηντιακή υπερεκμετάλλευση!

Ακόμα, το πονηρό κλείσιμο ματιού στον «αριστερό» ψηφοφόρο, ότι δηλαδή η κυβέρνηση είναι φιλοεπιχειρηματική, δεν περνά αποτελεσματικά. Οι ψηφοφόροι θυμούνται πολύ καλά τις σχέσεις λατρείας των επιχειρηματιών της διαπλοκής με τη σημερινή αντιπολίτευση. Επιπλέον, ισχυροί επιχειρηματικοί κύκλοι δεν κρύβουν την απέχθεια που τους προκαλεί το απόμακρο και υπεροπτικό -όπως το χαρακτηρίζουν μεταξύ τους- στυλ του Καραμανλή, σε ό,τι αφορά τα στενότερα συμφέροντά τους. Ευτυχώς γι’ αυτούς, κάποιοι άλλοι, στον κυβερνητικό, διοικητικό και κομματικό μηχανισμό, είναι πιο «ευέλικτοι». Από αυτούς τους τελευταίους περιμένουν, μήπως κι εκτεθούν, μήπως και πωλήσουν πραμάτεια στους γυρολόγους πολεμιστές της (δήθεν) δημοσιογραφικής ρομφαίας και των αντιστοίχως παρεχομένων «πληροφοριών» στα νέο επικοινωνιακό επιτελείο της Χαριλάου Τρικούπη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή