Οι προχθεσινές αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας διέψευσαν τις εγχώριες «Κασσάνδρες» που προέβλεπαν είτε μια ετεροβαρή εις βάρος της Λευκωσίας εξέλιξη, είτε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα εξωθείτο σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης από τους εταίρους και θα ήταν υποχρεωμένη να καταφύγει στη λύση της άσκησης «βέτο».
Με τη στήριξη της ελληνικής διπλωματίας, που αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος ιδιαίτερα χρήσιμη, η κυπριακή πλευρά επέτυχε τρεις κρίσιμους στόχους: πρώτον, απετράπη η προσπάθεια να διασυνδεθεί ευθέως η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με την επίλυση του Κυπριακού, η οποία εάν είχε υλοποιηθεί, αργά ή γρήγορα θα μεταξελίσσονταν σε μοχλό πίεσης εις βάρος της Λευκωσίας. Δεύτερον, διασφαλίστηκε ότι ο βαθμός συμμόρφωσης της Τουρκίας προς τις ευρωπαϊκές τις υποχρεώσεις θα συνεχίσει να «ελέγχεται», καθώς η κυπριακή πλευρά διατηρεί το δικαίωμα να αρνείται το «κλείσιμο» των κεφαλαίων που θα τεθούν τους επόμενους μήνες προς διαπραγμάτευση. Τρίτον, και κυριότερο, συμφωνήθηκε από τους «25», ότι η νέα αξιολόγηση της Τουρκίας θα πραγματοποιηθεί μετά την παρέλευση τριετίας.
Η συμφωνία αυτή, ως προς το χρονικό της σκέλος, ίσως αποδειχθεί ιδιαίτερα επωφελής για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, παρότι Αθήνα και Λευκωσία διεκδικούσαν μέχρι τη Δευτέρα το απόγευμα ένα σαφώς πιο περιορισμένο χρονοδιάγραμμα της τάξης των δεκαοκτώ μηνών, εντός του οποίου η Τουρκία θα έπρεπε να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Σύνδεσης με την Κύπρο: με τη συμφωνία που επετεύχθη, η Αγκυρα θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επικαλείται για τόσο μακρό χρονικό διάστημα, κατά προσχηματικό τρόπο, τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, προκειμένου να αιτιολογήσει την απροθυμία της να συμμορφωθεί προς τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις. Επίσης, Αθήνα και Λευκωσία αποφεύγουν το κόστος να κληθούν να δώσουν μια νέα σκληρή διαπραγματευτική μάχη εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε σύντομο χρόνο. Διότι δεν πρέπει να λησμονείται ότι λόγω της «φιλοτουρκικής» στάσης συγκεκριμένων παραγόντων της διεθνούς κοινότητας, η διαπραγμάτευση στους κόλπους της Κοινότητας αντί να καταλήγει στην άσκηση πίεσης προς την Αγκυρα οδηγούσε σε δυσχερή θέση την Κύπρο και την Ελλάδα. Τέλος, με τη συμφωνία της Δευτέρας διαμορφώνονται οι όροι ώστε την επόμενη τριετία οι σχέσεις Αθήνας-Αγκυρας να κινηθούν σε «ήρεμα νερά» και ενδεχομένως να αναζητηθούν λύσεις σε όλο το φάσμα των διμερών εκκρεμοτήτων.
Τα θετικά σημεία της συβιβαστικής συμφωνίας των Βρυξελλών είναι ως εκ τούτου αδιαμφισβήτητα. Τούτο δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να συνεπάγεται εφησυχασμό. Την τριετία που ακολουθεί θα πρέπει να αξιοποιηθούν όλες οι ευκαιρίες για τη δημιουργία νέας κινητικότητας περί το Κυπριακό, αλλά και για την ουσιαστική εξομάλυση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.