Για να λέμε του στραβού το δίκιο, παρά τις γκρίνιες και τις αιτιάσεις που διατυπώνονται, οι έλεγχοι στην αγορά τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί αισθητά. Και μάλιστα δεν περνούν στο «ντούκου» αλλά δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματά τους, επιβάλλονται τσουχτερά πρόστιμα, ανακοινώνονται τα ονόματα επιχειρήσεων που διαπιστώνεται να παρανομούν – ελπίζουμε… τελικά να εισπράττονται και τα πρόστιμα, γιατί στην Ελλάδα ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τη «συνέχεια» που έχει η αποκάλυψη μιας παρανομίας με τα τόσα διαδικαστικά – γραφειοκρατικά στάδια που την ακολουθούν… Παλαιότερα, αυτή η έξαρση των ελέγχων και τα δημοσιοποιούμενα αποτελέσματά τους σημειωνόταν μονάχα τις μέρες των γιορτών (καλή ώρα!) και το υπόλοιπο «καθημερινό» διάστημα ατονούσαν. Σήμερα, καταγράφεται μια σχετική «ρουτίνα» – χωρίς αυτό να σημαίνει βεβαίως πως θα πρέπει να… ατονήσει ή να πάψει να αποτελεί μέλημα των αρμοδίων.
«Αρμοδίων» – να ένας ανασταλτικός, εκ των πραγμάτων, παράγοντας στον συνεχή και ακόμη αποτελεσματικότερο έλεγχο της ποιότητας στην αγορά! Εχουμε τρεις σχεδόν παράλληλους μηχανισμούς: το υφυπουργείο Εμπορίου, τον ΕΦΕΤ (Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων) και τις υπηρεσίες της νομαρχίας. Οι μηχανισμοί όλων τους είναι διαπιστωμένα ελλειμματικοί (το αναγνωρίζουν και το… «καταγγέλλουν» όλοι – καθείς από τη σκοπιά του!) και κάθε τρεις και λίγο εξαγγέλλεται και από μια… προσπάθεια «αναβάθμισής» τους. Κυρίως σε προσωπικό και «μέσα».
Υποθέτουμε πως μονάχα στην… Ελλάδα θα μπορούσαν να συνυπάρχουν «συναρμόδιες» υπηρεσίες, με έναν «κεντρικό» φορέα που μάλιστα έχει και το χαρακτηριστικό «ενιαίος» στον επίσημο τίτλο του! Δεν αμφιβάλλουμε πως κάποια «λογική» εξήγηση θα έχουν οι «αρμόδιοι» και συναρμόδιοι για το φαινόμενο και σίγουρα κάτι θα μελετούν (σε κάμποσες «ειδικές επιτροπές»…) για την αντιμετώπισή του. Μόνο που όσο αργεί η λύση, τα πράγματα θα ‘ναι αναγκαστικά μπλεγμένα – κάτι αναμφισβήτητα που λειτουργεί εις βάρος του καταναλωτή…
Ο υφυπουργός Εμπορίου Γιάννης Παπαθανασίου είναι πολύ πρακτικός άνθρωπος – και το αποδεικνύει συνεχώς. Τολμά όχι μόνο να «τα βάζει», όπου χρειάζεται, με την «αγορά», αλλά και να παραδέχεται τις ελλείψεις και τις οπισθέλκουσες. Αποκάλυψε το κύκλωμα με τα σούπερ μάρκετ (αλήθεια, τα -σωστά- υψηλά πρόστιμα σε ποιο… στάδιο βρίσκονται και πότε θα εισπραχθούν;), ξεμπρόστιασε μια μεγάλη γαλακτοβιομηχανία με την υπόθεση των γιαουρτιών, δεν «δίστασε» με το σκάνδαλο για το γάλα, επιβάλλει τσουχτερά πρόστιμα σχεδόν κάθε μέρα στις επιχειρήσεις τροφίμων που συλλαμβάνονται να διακινούν ακατάλληλα τρόφιμα και προϊόντα. Δίκιο έχει όταν λέει (απαντώντας στην κριτική της νομαρχίας Πειραιά) ότι ναι μεν υπάρχουν ακόμη ελλείψεις, αλλά η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά (άνθρωπος «της πιάτσας», ων…) πρέπει να ξέρει πως το «καλύτερο» μπορεί να αποδειχθεί εχθρός του «καλού» και πάντως ο αγώνας τέλος δεν μπορεί να έχει…
Φυσικά και δεν είναι δική του δουλειά (είναι, όμως, της κυβέρνησης!), όπως του ζητήθηκε, να μεσολαβήσει στον… Αλογοσκούφη και τον Παυλόπουλο, ώστε να αυξηθούν οι πιστώσεις στη νομαρχία για να προσλάβει περισσότερο προσωπικό για να ανταποκριθούν στις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες – σκεφθείτε: η νομαρχία Αθήνας (με τον… μισό ελληνικό πληθυσμό στην «εποπτεία» της!) διαθέτει μόνο 15 κτηνιάτρους, 10 γεωπόνους και 55 επόπτες υγείας, κυριολεκτικά σταγόνα στον ωκεανό… Πιστεύουμε, όμως, ότι και μπορεί και πρέπει να μεσολαβήσει αποφασιστικά, ώστε να «ενιαιοποιηθούν» σωστά και ουσιαστικά ΟΛΕΣ οι «συναρμόδιες» ελεγκτικές υπηρεσίες, να ενοποιηθούν οι ποινές, έτσι που να μην υπάρχουν περιπτώσεις που… για την ίδια παράβαση να προβλέπονται (και συχνά να επιβάλλονται!) διαφορετικές κυρώσεις!
Κυρίως αυτό: να πάψουν τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις (που πιστεύουμε ότι στην πλειοψηφία τους είναι «καθαρά»…) να ελέγχονται, ιδίως τις μέρες των εορτών, δύο και… τρεις φορές ημερησίως (ισχύει σε πολλές περιπτώσεις και δίκαια διαμαρτύρονται οι επιχειρηματίες!), μια από τη νομαρχία, μια από το υφυπουργείο και την… τελική από τον ΕΦΕΤ! Δεν μπορεί να γίνει έτσι δουλειά – άσε, δηλαδή, που τελικά είναι και γελοίο!
Αν όλο το… κατακερματισμένο προσωπικό υπαχθεί συνολικά υπό μια ενιαία διοίκηση (στον ΕΦΕΤ, αν αποδίδει) και δημιουργηθούν «μηχανισμοί μεγέθους» στα σίγουρα και ο όγκος της δουλειάς (των καθημερινών ελέγχων, δηλαδή) θα αυξηθεί και η επιβάρυνση (που μπορεί να καταντήσει και ενόχληση…) των επιχειρήσεων θα μειωθεί. Πιστεύουμε πως σε μια τέτοια λογική και πρακτική κατεύθυνση δεν θα προκύψουν… συντεχνιακά προβλήματα και προβολή «κεκτημένων» – μην τρελλαθούμε κιόλας!
Και κάτι «τελευταίο», που όμως θεωρούμε ότι είναι καίριο και ουσίας: αν πρόκειται οι έλεγχοι και τα πρόστιμα να λειτουργήσουν αποτρεπτικά, έτσι ώστε οι κακοί και επικίνδυνοι επιχειρηματίες να σκεφθούν πολύ να επιχειρήσουν ξανά τη ματσαραγκιά, θα πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ να συνοδευθούν και από «κάτι» ακόμη – που αναμφίβολα θα «τσούξει» τους κακούς επιχειρηματίες περισσότερο από τις κάποιες χιλιάδες ευρώ σε πρόστιμο. Να κλείνει, δηλαδή, για κάποιο σοβαρό διάστημα η επιχείρηση και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να αναρτάται μια μεγάλη ταμπέλα που να λέει: «Εκλεισε γιατί πουλούσε χαλασμένα προϊόντα»! Για να είναι… ενήμερο (και να τιμωρήσει με τον τρόπο του…) και το καταναλωτικό κοινό!