Ενα παλιό ανέκδοτο προέβλεπε ότι «η επανάσταση θα γίνει μεσημέρι, διότι εκείνη την ώρα πεινούν οι εργάτες και την ίδια ώρα ξυπνούν οι διανοούμενοι». Δεν προσδιόριζε όμως ακριβή ημερομηνία. Αυτήν την απορία έσπευσαν να μας λύσουν τα δύο κόμματα της Αριστεράς. Αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις του ΚΚΕ και του Συνασπισμού σχετικά με την απόφαση να συζητηθεί στη Βουλή το άρθρο 16 στις 10 Ιανουαρίου, μπορούμε με ασφάλεια να προβλέψουμε ότι η επανάσταση θα γίνει τουλάχιστον 15 μέρες μετά τις διακοπές (Χριστουγέννων, Πάσχα ή καλοκαιριού) διότι τότε προφανώς θα μαζευτούν οι φοιτητές στα πανεπιστήμια.
Η κουβέντα για το πότε θα συζητηθεί στη Βουλή το άρθρο 16 είναι μακρά και πονεμένη. Τελικά Ν. Δ. και ΠΑΣΟΚ κατέληξαν στην ημερομηνία της 10ης Ιανουαρίου. Αντέδρασαν όμως τα δύο κόμματα της Αριστεράς. Σχολιάζοντας την απόφαση, ο εισηγητής του ΚΚΕ κ. Αντώνης Σκυλλάκος, παρατήρησε: «Επιβεβαιώθηκε πως η Νέα Δημοκρατία προσχώρησε στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Η συζήτηση του άρθρου 16, θα γίνει δύο μέρες μετά την επιστροφή των φοιτητών από τις διακοπές – και ο νοών νοείτο».
Ο βουλευτής του Συνασπισμού κ. Φώτης Κουβέλης υπενθύμισε ότι ο αρχικός προγραμματισμός προέβλεπε εξέταση του άρθρου 16 στο τέλος της συζήτησης για τη συνταγματική αναθεώρηση και εξέφρασε την εκτίμηση πως «το χρονοδιάγραμμα αυτό, έχει επιλεγεί προφανώς γιατί υπολογίζεται ότι θα υπάρχει απουσία αντιδράσεων, λόγω του γεγονότος ότι η περίοδος είναι εορταστική».
Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν έχει νέες πληροφορίες ο βουλευτής του Συνασπισμού, αλλά ξέρουμε ότι στην Ελλάδα τα τελευταία διακόσια χρόνια η εορταστική περίοδος τελειώνει την 6η Ιανουαρίου, και την 7η ξεκινούν τα μαθήματα (8 Ιανουαρίου φέτος διότι η 7η είναι Κυριακή). Ή εκτός αν ο καλός βουλευτής υπονοεί ότι στην κατάσταση που είναι σήμερα τα πανεπιστήμια, κάθε μέρα είναι εντός της εορταστικής περιόδου. Διότι κι αργότερα να οριζόταν η ημερομηνία θα μπαίναμε στο Τριώδιο, μετά θα είχαμε Αποκριές, θα φτάναμε στη Σαρακοστή και κατόπιν στο Πάσχα. Οπότε σε καμιά ημερομηνία δεν θα υπήρχαν οι κατάλληλες επαναστατικές συνθήκες, ώστε να αντιδράσει το φοιτητικό κίνημα.
Ο Γκαίτε είχε γράψει ότι «όταν οι ιδέες αποτυγχάνουν, οι λέξεις είναι πολύ βολικά». Το ίδιο και οι κραυγές. Η Αριστερά εγκλωβίστηκε στη συντηρητική θέση, που βολεύει μόνο τις πανεπιστημιακές συντεχνίες, και εξαιτίας της απουσίας επιχειρημάτων έπιασε το ημερολόγιο. Ετσι αντί η χώρα να ετοιμάζεται για τη λαίλαπα που έρχεται, εξαιτίας του αναπόφευκτου ανοίγματος της αγοράς εκπαίδευσης, αντί να συζητάμε τους όρους λειτουργίας των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων στην επικράτεια, αναλωνόμαστε στις βολικές για την επανάσταση ημερομηνίες. Διότι εξ όσων αποκαλύπτονται στον Τύπο και παρά την υπάρχουσα συνταγματική απαγόρευση ήδη εγκαταστάθηκαν παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων υπό το νομοθετικό φύλλο συκής των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών. Αυτά τα εργαστήρια-παραρτήματα επειδή ακριβώς λειτουργούν σε νομοθετικό κενό και θολό περιβάλλον μπορούν να κάνουν μια σειρά παρατυπίες.
Το ζήτημα είναι να μην βρεθεί η χώρα στην κατάσταση που βρέθηκε μετά την ξαφνική άρση της απαγόρευσης στα ραδιοκύματα. Πρέπει το άρθρο 16 να αλλάξει και να ξεκινήσει η συζήτηση για το πλαίσιο εντός του οποίου θα λειτουργούν τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Διότι κοιτώντας το δένδρο της απαγόρευσης δεν βλέπουμε το δάσος των σχοίνων που ήδη φύτρωσαν και απειλούν να πνίξουν κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης της Ανώτατης Παιδείας. Αν υπάρχει κάτι ουσιαστικό να ειπωθεί, θα ακουστεί. Είτε τη 10η Ιανουαρίου, είτε οποιαδήποτε άλλη ημέρα του έτους.