Ο μόνος τόπος που μπορεί κανείς να ξεχάσει και να ξεχαστεί, να ξαναγίνει παιδί μαζί με τα παιδιά του, αφήνοντας κατά μέρος έγνοιες, δόσεις, λογαριασμούς απλήρωτους, εκκρεμότητες -η δική του ευθύνη- και διαπλοκές, σκάνδαλα, υποκλοπές, συκοφαντές -η ευθύνη άλλων και πολλών- είναι η γειτονιά του Αγιου Βασίλη. Εκανε κατάληψη στα μαρμαρένια αλώνια της πλατείας Συντάγματος και με το γύρισμα του διακόπτη, από τον απερχόμενο φιλότιμο και δραστήριο δήμαρχο κ. Θεόδωρο Μπεχράκη, φωτίστηκε το ψηλό, καλόγουστο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Πήρε βόλτες με τη μουσικούλα του, ξελογιάζοντας μικρούς και μεγάλους, το εύθυμο Carroussel και πολύχρωμα πυροτεχνήματα καταύγασαν τον ουρανό πάνω από τη φωταγωγημένη Βουλή των Ελλήνων.
Από το βραδάκι της Πέμπτης η κεντρική πλατεία της Αθήνας γέμισε κόσμο που ήρθε να δει, να χαζέψει, να επισκεφθεί τα μαγαζάκια της Ζαχαρένιας Πολιτείας, να ξεκλέψει λίγες ώρες ξεγνοιασιάς και, μάλιστα, δωρεάν! Να μην ακούσω κανέναν να μιλήσει περιφρονητικά «για το «κιτς» θέαμα» στα πόδια των φωταγωγημένων ακριβών ξενοδοχείων της πλατείας Συντάγματος! Εχει δικαιώματα και ο περαστικός και ο Αθηναίος με οικογένεια και περιορισμένα οικονομικά μέσα και ο αλλοδαπός που δουλεύει, για να βρει τρόπο να στεριώσει, αυτός και τα παιδιά του. Εξάλλου, όταν τα παιδιά τραγουδούν και γελούν και κοιτούν θαμπωμένα αυτόν τον φωτεινό κόσμο των εορτών, είναι μια ακόμη απόδειξη ότι υπάρχει ο Αη Βασίλης αφού έκανε το δώρο του και σε μας τους μεγάλους. Ποιο δώρο; Να που μας έφερε, έστω και για λίγο, κοντά στο πνεύμα των Χριστουγέννων και μακριά, έτη φωτός από λαμπιόνια, από την τηλεόραση! Οσο κρατά η καλοκαιρία όλοι έξω, οικογενειακά, μοναχικά, δύο δύο, αλλά έξω, αέραα!