Ο πρόεδρος Μπράνκο Τσερβενκόφσκι δήλωσε ότι η χώρα του είναι έτοιμη να γίνει πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ με το όνομα FYROM. Η δήλωση αυτή δεν συνιστά κατ’ ουδένα τρόπο βήμα υπέρβασης του εδώ και χρόνια αδιεξόδου. Ενα αδιέξοδο, το οποίο συντηρείται από την άρνηση των Σκοπίων να διαπραγματευθούν σοβαρά ένα συμβιβασμό.
Οι Σλαβομακεδόνες δεν ήταν ποτέ διατεθειμένοι να αποδεχθούν μία σύνθετη ονομασία. Η εκκρεμότητα τους ευνοεί, γιατί εμπεδώνεται διεθνώς το όνομα «Μακεδονία». Δεν έχουν, λοιπόν, κανένα λόγο να θέλουν λύση. Θα διαπραγματευθούν σοβαρά μόνον εάν υποχρεωθούν. Και θα υποχρεωθούν μόνον εάν κλείσει ο δρόμος για την ένταξη του κράτους τους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, την οποία δικαιολογημένα θεωρούν αποφασιστικής σημασίας για την επιβίωσή του.
Εάν τα Σκόπια ζητούσαν να ενταχθούν σαν «Μακεδονία» θα είχαν προκαλέσει τον αποκλεισμό τους. Θα υποχρέωναν την Αθήνα να ασκήσει βέτο. Εάν συναινούσε, θα είχε πολιτικά αποδεχθεί αυτή την ονομασία. Αλλά ακόμα και στην απίθανη περίπτωση, που ελληνική κυβέρνηση αποδεχόταν κάτι τέτοιο, το Κοινοβούλιο δεν θα κύρωνε ποτέ τη σχετική συμφωνία.
Η Αθήνα έχει την ευκαιρία να θέσει ως όρο για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ την ύπαρξη κοινά αποδεκτής οριστικής ονομασίας. Είναι ο μόνος τρόπος τα Σκόπια να υποχρεωθούν να διαπραγματευθούν ουσιαστικά ένα συμβιβασμό. Εάν η Ελλάδα επιτρέψει την ένταξη με το όνομα FYROM, θα έχει παραδώσει το μοναδικό διπλωματικό όπλο που της έχει απομείνει. Το προσωρινό αυτό όνομα έχει καταντήσει φύλλο συκής. Θεωρητικά υπάρχει και η δυνατότητα να εμποδίσει την ένταξη στην Ε.Ε. Αυτή, όμως, είναι μία πολύ μακρινή προοπτική. Και βεβαίως θα ήταν πολιτικά δύσκολο να πράξει τότε αυτό που δεν πράττει σήμερα.
Η Αθήνα έπρεπε εδώ και καιρό να έχει καταστήσει σαφές ότι θα ανάψει το πράσινο φως για την ένταξη του γειτονικού μας κράτους μόνο εάν έχει εξευρεθεί μία αμοιβαία αποδεκτή ονομασία. Εάν είχε μιλήσει με καθαρή γλώσσα, δεν θα είχαμε φθάσει σ’ αυτό το σημείο. Κατά πάσα πιθανότητα, ο πρόεδρος Μπους δεν θα είχε αποφασίσει να έλθει στη γειτονιά μας (10 Ιουνίου) για να συναντηθεί με τους ηγέτες της Αλβανίας, της Κροατίας και της FYROM, προκειμένου να υπογραμμίσει το ενδιαφέρον του για την ένταξη των τριών αυτών χωρών στο ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να απευθύνει ανούσιες ρητορικές συστάσεις προς τα Σκόπια να αλλάξουν γραμμή. Συστάσεις, βεβαίως, που όχι μόνο δεν φέρνουν αποτέλεσμα, αλλά που τώρα πια γίνονται δεκτές με ειρωνεία και ενίοτε με χλευασμό από τη σλαβομακεδονική ηγεσία. Εάν ο Κ. Καραμανλής δεν έχει την πολιτική βούληση να εκμεταλλευθεί την τελευταία δυνατότητα για να επιβάλει ένα συμβιβασμό, θα ήταν πιο έντιμο να ομολογήσει ευθέως την εθνική ήττα. Το γεγονός ότι θα έχει διαπράξει ένα διά παραλείψεως εθνικό έγκλημα, δεν θα μειώσει τις ιστορικές ευθύνες του.