«Το απόγευμα του Σαββάτου 02.06.2007 άνδρες της Αστυνομίας κατέφθασαν στους χώρους της Hellexpo, επί της οδού Κηφισίας, όπου παρουσιάζεται η γνωστή έκθεση των γκαλερί Art Athina. Οι αστυνομικοί, κατόπιν καταγγελίας (ο καταγγέλλων είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, πολιτευτής του καρατζαφέρειου ΛΑΟΣ), κατέσχεσαν βίντεο έργο της καλλιτέχνιδος Εύας Στεφανή και συνέλαβαν το διευθυντή της Art Athina Μιχάλη Αργυρό, κατηγορούμενο για παράβαση του νόμου περί ασέμνων και προσβολή συμβόλων του ελληνικού κράτους. Η επέμβαση της Αστυνομίας έγινε διότι στο έργο παρουσιαζόταν πράξη αυνανισμού με φόντο τη γαλανόλευκη». Αντιγράφουμε την είδηση, συνοπτική και καλοδιατυπωμένη, από ενημερωμένο, φιλότεχνο, blogger.
Εξίσου συνοπτική (αλλά καθόλου «καλοδιατυπωμένη») ήταν και η διαδικασία που ακολουθήθηκε. Το έργο απομακρύνθηκε, ο υπεύθυνος της έκθεσης διανυκτέρευσε στο αστυνομικό τμήμα. Ο υπουργός Πολιτισμού, κράτησε τις ισορροπίες (προεκλογική περίοδος γαρ): ναι μεν, το έργο «δεν είναι σύμφωνο ούτε με την αισθητική ούτε με τις αρχές του» αλλά, «κάθε καλλιτέχνης φέρει το βάρος της υπογραφής του». Πριν από τρία χρόνια το «ασεβές» έργο του Ντε Κορντιέ αποκαθηλώθηκε από τη μεγάλη έκθεση του «Outlook» και ο επιμελητής της Χρήστος Ιωακειμίδης σύρθηκε στα δικαστήρια. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού (σε προεκλογική περίοδο και πάλι) έκανε μια αδύναμη προσπάθεια να «απομονωθεί» ο πίνακας με «ειδική σήμανση». Πλην όμως τα «χρηστά ήθη» αποδείχτηκαν πιο κραταιά. Αυτόκλητος θεματοφύλακας των αξιών και πάλι εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ. Αφού υποκλιθούμε στα αετίσια ανακλαστικά του κόμματος και στην αυξημένη επί των εικαστικών ευαισθησία που επιδεικνύει (κατά σύμπτωση σε προεκλογικές περιόδους), ας στραφούμε στη στάση της επίσημης πολιτείας. Οι αρμόδιοι υπουργοί τίναξαν τα χέρια, ως άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι, και οι πιτσίλες διασκορπίστηκαν προς πάσα κατεύθυνση. Εν ολίγοις: Σφύριξαν, ως όφειλαν, αλλά ποιος θυμάται τον σκοπό; Πριν από ένα χρόνο περίπου η Ανγκελα Μέρκελ μεσολάβησε και κρατήθηκε μια παράσταση υψηλού κινδύνου, όπως η όπερα του Μότσαρτ «Ιδομενέας», που είχε προκαλέσει την οργή των μουσουλμάνων και ένα – συνακόλουθο – πολιτικό τσουνάμι. Εδώ, η ξεκάθαρη θέση μοιάζει με καυτή πατάτα.
Το ελληνικό, ασυνάρτητο, μείγμα τεχνοφοβίας και τεχνολατρίας, δεισιδαιμονίας και προκατάληψης, βαθύτατου αναχρονισμού και επικαιρικού εκσυγχρονισμού, αδιαπραγμάτευτων ελευθεριών (όταν διεκδικούμε ατομικά οφέλη) και διαπραγματεύσιμων ορίων (όταν μπουρδουκλονόμαστε σε έννοιες όπως τέχνη, ρατσισμός, ηθική, προσωπική εξαθλίωση, δημόσια διαπόμπευση, κ.ο.κ), δεν επιτρέπει, ως φαίνεται, καίριες παρεμβάσεις, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Κοάζουμε αυτάρεσκα στα τηλεπαράθυρα, αναπαράγουμε τη μια αλήθεια, τη μια άποψη, τη μια Ιστορία, τη μια (ίδια) σκέψη. Επιδεικνύουμε αξιέπαινη «γενναιοδωρία» στην Πάνια και το τσίρκο αναξιοπαθούντων που διευθύνει και περιφέρει, σιγομουρμουρίζουμε το «Βας βας ο Παρασκευάς» αλλά, όλα κι όλα, μη θιγούν τα «σύμβολα»: Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Εδώ, παραμένουμε αμείλικτοι. Τι θλίψη. Ελλάδα je t’ aime…