Ενάμιση χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ οι υποψήφιοι και στα δύο κόμματα είναι πολλοί και το προεκλογικό τοπίο θολό, αλλά οι πρώτες τηλεοπτικές αναμετρήσεις, οι προεκλογικές εμφανίσεις και οι απαντήσεις στις πιεστικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων, οδηγούν σε ένα άτυπο «ξεκαθάρισμα».
Από τα πρώτα «ντιμπέιτ» προκύπτει σαφώς ότι οι συζητήσεις των Δημοκρατικών απηχούν τον προβληματισμό της κοινής γνώμης για τα μεγάλα ζητήματα που σε αυτές τις εκλογές θα είναι ο πόλεμος στο Ιράκ, η μετανάστευση και η ιατρική περίθαλψη.
Από τους οκτώ υποψηφίους που διεκδικούν το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος έχουν ήδη ξεχωρίσει η Χίλαρι Κλίντον και ο Μπαράκ Ομπάμα. Εχουν συγκεντρώσει τα περισσότερα χρήματα, προηγούνται στις δημοσκοπήσεις, και κάθε ημέρα που περνάει πείθουν περισσότερο από τους αντιπάλους τους. Προς το παρόν, η πρώην Πρώτη Κυρία εξασφαλίζει την υποστήριξη του 40% περίπου των Δημοκρατικών ψηφοφόρων και ακολουθεί ο γερουσιαστής του Ιλινόις με 25%. Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος το 2004, Τζον Εντουαρντς και ο πρώην αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, χωρίς να είναι καν υποψήφιος, συγκεντρώνουν μόλις λίγο πάνω από 10%. Από τους υπόλοιπους ξεχωρίζουν ως παρουσίες ο γερουσιαστής Μπάιντεν (πρόεδρος επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων), και ο κυβερνήτης του Νέου Μεξικού Μπιλ Ρίτσαρντσον (πρώην υπουργός Ενέργειας και πρέσβης στα Ηνωμένα Εθνη επί Κλίντον). Εχουν ελάχιστες ελπίδες, αλλά προβάλλουν την εμπειρία τους στη διεθνή πολιτική με απώτερο στόχο την αντιπροεδρία ή το υπουργείο Εξωτερικών.
Η οκταετής εμπειρία της Κλίντον στον Λευκό Οίκο, και στη συνέχεια η επταετής θητεία της στη Γερουσία, όπως και οι προσωπικές γνωριμίες εντός και εκτός Αμερικής, αλλά και η παρουσία του Μπιλ Κλίντον στο πλευρό της, αποτελούν τα ισχυρά χαρτιά της Χίλαρι.
Η ευφράδεια, η αμεσότητα, η ψυχραιμία, η αφοπλιστική ευγένεια και η αίσθηση αξιοπρέπειας και ελπίδας που εκπέμπει ο Ομπάμπα, έχουν προσδώσει μια απρόσμενη δυναμική στην υποψηφιότητα του 45χρονου γερουσιαστή, ο οποίος εμφανίζεται ως ο πρώτος μαύρος πολιτικός στην ιστορία της Αμερικής που έχει σοβαρές πιθανότητες για την προεδρία. Πολέμιος της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ από την αρχή, δείχνει να αφουγκράζεται καλύτερα τις ανησυχίες και να εκφράζει τις προτεραιότητες της βάσης του Δημοκρατικού Κόμματος.
Αντίθετα, η Χίλαρι, που με την ψήφο της το 2002 έδωσε εμμέσως το «πράσινο φως» στον Τζορτζ Μπους για την εισβολή στο Ιράκ, προσπαθεί να μεταπείσει την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος που δεν της συγχωρεί την τότε στάση της. Η πρώην Πρώτη Κυρία απαντά ότι η τότε στάση της έναντι του πολέμου στο Ιράκ μπορεί να είναι αμφιλεγόμενη στους κόλπους των Δημοκρατικών, αλλά έχει μεγαλύτερη απήχηση στους ανεξάρτητους ψηφοφόρους, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα εκλογής δημοκρατικού προέδρου τον Νοέμβριο του 2008.
Η εμπειρία του δίδυμου Χίλαρι και Μπιλ ή το μήνυμα ανανέωσης ενός άφθαρτου μαύρου πολιτικού; Αυτή τη μορφή παίρνει το δίλημμα των Δημοκρατικών.