Βαμβάκι και γαϊδουράγκαθα

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Προχθές στη Λάρισα, ο κ. Κοκκινούλης, αγρότης ο ίδιος, προβεβλημένο στέλεχος της Ν.Δ. και μαχητικός αγροτοσυνδικαλιστής, πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, υποστήριξε, ενώπιον του πρωθυπουργού, να διατηρηθεί η καλλιέργεια του βαμβακιού, ως βασική καλλιέργεια του θεσσαλικού κάμπου. Και επειδή δεν φτάνει το νερό, ούτε το επίγειο ούτε το υπόγειο ούτε το εξ ουρανού, ζήτησε την επίσπευση των διαδικασιών και των έργων για την εκτροπή του Αχελώου.

Φυσικά εννοούσε το επιδοτούμενο βαμβάκι. Σκοπός της καλλιέργειας του βαμβακιού είναι η επιδότηση, γιατί μόνο με την επιδότηση θα κρατηθούν οι αγρότες στο χωράφι: Αν πράγματι αυτός είναι ο μοναδικός οικονομικός λόγος για την καλλιέργεια του βαμβακιού, αν δεν υπάρχει άλλος, και μάλλον δεν υπάρχει, θα πρέπει η σημερινή κυβέρνηση, παραμονές εκλογών, ή οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές, να σκεφθεί μήπως μας συμφέρει όλους, όχι μόνο τους αγρότες, να καταβάλλει κάθε χρόνο την επιδότηση… για να μένουν ακαλλιέργητα τα χωράφια ή να καλλιεργούνται με γαϊδουράγκαθα, όπως είπε ο κ. Κοκκινούλης. Σαν να μην παράγει ο εύφορος θεσσαλικός κάμπος παρά μόνο και εναλλακτικά γαϊδουράγκαθα και βαμβάκι.

Να καθήσει η κυβέρνηση και να υπολογίσει το πραγματικό κόστος του επιδοτούμενου βαμβακιού. Να προσμετρήσει σε αυτό το κόστος του νερού, το κόστος του επίσης επιδοτούμενου ρεύματος, τα λιπάσματα, την τοξίνωση του εδάφους, τα τεράστια κεφάλαια που θα απαιτηθούν για την εκτροπή του Αχελώου και προπαντός το τεράστιο και μη αναστρέψιμο, μη αποσβέσιμο, οικολογικό κόστος. Αν τα υπολογίσει όλα αυτά, ενδεχομένως θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οικονομικά και οικολογικά μάς συμφέρει να επιδοτούνται οι αγρότες, να έχουν το εισόδημά τους μόνο όταν αφήνουν τα χωράφια τους χέρσα! Τότε υπάρχει ελπίδα να ανακαλύψουν ότι μπορούν να απασχοληθούν και σε άλλες καλλιέργειες, πλην του βαμβακιού και των γαϊδουράγκαθων! Τότε, ενδεχομένως, να ξαναγίνουν αγρότες, που επιδιώκουν να αντλήσουν το εισόδημά τους από την εμπορικότητα του προϊόντος που παράγουν.

Δεν πρόκειται μόνο για τον θεσσαλικό κάμπο. Η επιδότηση καθιέρωσε τη μονοκαλλιέργεια βαμβακιού σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, με όλες τις αρνητικές συνέπειες κάθε μονοκαλλιέργειας. Είναι πολύ αμφίβολο αν εκπληρώνει τον κοινωνικό της σκοπό, να κρατηθούν οι αγρότες στο χωράφι. Μάλλον αλλοίωσε το επάγγελμα του αγρότη, το έκανε μονοδιάστατο, απέσπασε μεγάλο μέρος κεφαλαίου (υλικού και έμψυχου) από το χωράφι και το μετέφερε στις πόλεις. Είναι μια άλλη μορφή απαλλοτρίωσης της αγροτιάς…

Η αλλαγή καλλιέργειας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι πολύ δύσκολη. Απαιτούνται μακροπρόθεσμο σχέδιο και κυρίως κίνητρα. Και πάντοτε έχει πολιτικό κόστος, δύσκολο σε μια κυβέρνηση να την υιοθετήσει σε προεκλογική περίοδο. Τελικά, όμως, κάθε προσπάθεια να τεθεί οποιοδήποτε μεγάλο ζήτημα έχει πολιτικό κόστος, το οποίο θα εισπράξει ως πολιτικό κέρδος το αντίπαλο πολιτικό κόμμα. Αυτό κάνει διστακτική κάθε κυβέρνηση να προτείνει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Προτιμάει το πρόγραμμα παροχών. Ουσιαστικά δεν έχουμε να επιλέξουμε αυτό ή το άλλο κόμμα για να μας κυβερνήσει. Επιλέγουμε ανάμεσα στη μεταρρύθμιση και τις παροχές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή