Είναι πλέον σαφές πως η χώρα έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Ασχέτως όμως του χρόνου διεξαγωγής των εκλογών η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση πρέπει να αποφύγουν την προεκλογική πεπατημένη. Η αντιπολίτευση δεν πείθει κανέναν όταν προτείνει προγράμματα χωρίς να εξηγεί πού θα βρει τα κονδύλια για να τα υποστηρίξει. Ο Ελληνας ψηφοφόρος είναι πολύ πιο ενημερωμένος από ό,τι την εποχή του Μαυρογιαλούρου και μπορεί να ξεχωρίσει το πυροτέχνημα από την εφικτή υπόσχεση. Μεγαλύτερη, όμως, ευθύνη έχει η κυβέρνηση. Οι αλόγιστες παροχές είναι πάντοτε η εύκολη επικοινωνιακή λύση για το οικονομικό επιτελείο. Ο ελληνικός λαός κόπιασε όμως πολύ για να φτάσει η χώρα σε δημοσιονομική ισορροπία. Θα ήταν έγκλημα να αναβιώσουν αμαρτωλά φαινόμενα του παρελθόντος.
Η πρόσφατη παρέμβαση του πρωθυπουργού για την απόσυρση της τροπολογίας που θα νομιμοποιούσε την καταστροφή δασών δείχνει ότι η κεντρική βούληση της κυβέρνησης είναι να μην υποκύψει σε παλαιοκομματικές σειρήνες. Μόνο που αυτό πρέπει να εμπεδωθεί σε όλα τα επίπεδα της κυβερνητικής μηχανής.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να δώσει το μήνυμα πως αυτό που προέχει δεν είναι οι βραχυπρόθεσμες παροχές, αλλά οι σοβαρές μεταρρυθμίσεις που θα λύσουν τα προβλήματα του τόπου.