Ο ακίνητος πολιτικός χρόνος

Ο ακίνητος πολιτικός χρόνος

1' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν έχει πολλούς ρόλους η προεκλογική σκηνή και επίσης μικρό είναι το ρεπερτόριο των έργων που παρουσιάζονται ανά τετραετία. Υπάρχει λοιπόν πάντοτε ένας θαυματοποιός, που δεν τον στενοχωρεί καμία αμφιβολία για τη μαγική του τέχνη, και, σε κύκλο γύρω του, οι αρνητές του, με φραστικά επιθετικότερο ανάμεσά τους εκείνον που θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Υπάρχουν οι «εργοδηγοί», δηλαδή όσοι ισχυρίζονται ότι πλούτισαν τον τόπο με έργα επί έργων (10.000 ο κ. Κ. Σημίτης, 13.000 ο κ. Κ. Καραμανλής, ζωή να ‘χουμε να τα χαιρόμαστε), και απέναντί τους οι αμφισβητίες όλης αυτής της κοσμογονίας, που είτε δεν αποδέχονται ότι έγινε το παραμικρό είτε συμφωνούν ότι κάτι έγινε, μόνο που κηρύσσουν πως το έπραξαν αυτοί κι όχι οι αντίπαλοί τους. Στο ίδιο έργο θεατές, αλλά με διαρκώς ογκούμενη τη δυσφορία μας, ακούμε και πάλι ότι θα θεωρηθούν πολύτεκνες οι τρίτεκνες οικογένειες, θα αυξηθούν οι συντάξεις, θα θεσμοθετηθεί κάρτα υγείας-εξπρές για όλους τους ασφαλισμένους, θα… Τα ίδια ακριβώς τα είχαμε ακούσει και το 2004. Κι αυτό δύο τινά μπορεί να σημαίνει: ή ότι οι θαυματοποιοί μας κατάφεραν να ακινητήσουν και το χρόνο ή ότι έχουν πειστεί ότι το μυαλό μας, λόγω του καύσωνα ίσως, έχει παραδοθεί στην ακινησία και την αδράνεια.

Λοιπόν, με τυπικούς και ουσιαστικούς όρους, με πολιτικούς, ηθικούς και πνευματικούς, είναι ανώριμη μια πολιτεία όπου οι εναλλασσόμενοι στην εξουσία εγκανιάζουν πέντε φορές το ίδιο έργο, σε ορισμένες δε περιπτώσεις εγκαινιάζουν κατ’ επανάληψη την ίδια την εξαγγελία του έργου. Είναι ανώριμη μια πολιτεία όπου οι πρωθυπουργοί, είτε φορώντας κράνος είτε όχι, καλούν τις κάμερες για να καταγράψουν «την έναρξη εργασιών με στόχο τη διευθέτηση της κοίτης ενός χειμάρρου», του πατρινού Διακονιάρη ή οποιουδήποτε άλλου· δουλειά τους είναι αυτές οι «διευθετήσεις», κι αν οι ίδιοι, από τη μια ράθυμη τετραετία στη επόμενη, κατόρθωσαν να αποκτήσει δραματική σημασία το απλούστατο (ένα ρέμα…), μάλλον λόγους να νιώθουν άβολα και ένοχα έχουν παρά να καμαρώνουν. Είναι ανώριμη μια πολιτεία (το κομματικό σύστημα δηλαδή που τη διαχειρίζεται από κοινού με το σύστημα των Μέσων) η οποία πιστεύει ακράδαντα ότι ο λαός της είναι κι αυτός ανώριμος, αμνήμων και μειωμένης κριτικής ικανότητας, έτοιμος να δελεαστεί με υποσχέσεις που έχουν δοθεί δεκάδες φορές και έχουν προδοθεί άλλες τόσες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή