Μάλλον, μια συντεταγμένη πολιτεία και μια επαρκώς εξελιγμένη κοινωνία κρίνονται τελικώς και από τα μικρά και από τα μεγάλα. Τούτο τουλάχιστον «διδάσκει» η τραγική εμπειρία του φετινού καλοκαιριού, το οποίο προτού καν ολοκληρώσει τον κύκλο του έχει αφήσει πίσω εκατοντάδες χιλιάδες καμένα στρέμματα δάσους, τεράστια οικονομική καταστροφή, και το κυριότερο, χαμένες ανθρώπινες ζωές.
Στα «μικρά» πρώτα. Πριν από μερικές εβδομάδες σε μια γειτονιά της Δροσιάς, οι περίοικοι συγκεντρώθηκαν γύρω από ένα παλαιό, αποσυρθέν πυροσβεστικό. Ενας εκ των συγκεντρωθέντων είχε διασφαλίσει το όχημα μέσω κοινοτικού προγράμματος και είναι μόνιμα σταθμευμένο κοντά στο δάσος. Οι άντρες φρόντισαν εν όψει της θερινής περιόδου να είναι βέβαιοι πως παραμένει σε λειτουργία, οι γυναίκες έθεσαν σε δοκιμαστική λειτουργία τη μάνικα, αλλά και τον κοντινό πυροσβεστικό κρουνό, ώστε σε περίπτωση πυρκαγιάς να είναι σε θέση να παρέμβουν τον κρίσιμο χρόνο μέχρι την άφιξη της Πυροσβεστικής.
Βλέποντας τη σκηνή, δυστυχώς, αναλογίζεται κανείς ότι αποτελεί φωτεινή εξαίρεση πλήρως αναντίστοιχη με τα άλλα «μικρά» που συμβαίνουν ανά την Ελλάδα με θλιβερούς πρωταγωνιστές εμάς τους πολίτες, και αποτελούν την αιτία για πολλές από τις δεκάδες πυρκαγιές του κάθε καλοκαιριού: Τις αυτοσχέδιες χωματερές σε δασώδεις εκτάσεις, τα οικογενειακά «μπάρμπεκιου», τα τσιγάρα που ανέμελα πετιούνται από το παράθυρο του αυτοκινήτου.
Και εάν αυτά είναι τα «μικρά», υπάρχουν και τα «μεγάλα». Προχθές, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής επισκέφθηκε το Παρίσι και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί του πρότεινε με περισσή αυτοπεποίθηση τη δημιουργία κοινής δύναμης δασοπυρόσβεσης των χωρών του νότου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία θα διαθέτει επαρκή επίγεια και εναέρια μέσα και θα παρεμβαίνει άμεσα στις χρήζουσες βοήθειας περιοχές. Ο κ. Σαρκοζί είχε την «άνεση» να καταθέσει τη συγκεκριμένη πρόταση, προφανώς διότι γνωρίζει πως η χώρα του διαθέτει τις υποδομές σε θεσμούς και εξειδικευμένο προσωπικό όλων των βαθμίδων που καθιστούν εφικτό τον συντονισμό και τις συνέργειες που απαιτούνται για την επιτυχία του εγχειρήματος. Αντιθέτως, στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, η επαρκής διασύνδεση τοπικής αυτοδιοίκησης, νομαρχιών και κεντρικού κράτους για τη δασοπυρόσβεση και την αντιμετώπιση άλλων φυσικών καταστροφών συνεχίζει να αποτελεί μακρινό ζητούμενο.
Με άλλους λόγους, ως χώρα και ως πολίτες παραμένουμε «λίγοι» και στα μικρά και στα μεγάλα. Γι’ αυτό και κάθε λίγα χρόνια τον Σεπτέμβριο μετρούμε πληγές, γι’ αυτό αντί της δασοπροστασίας έχουμε πλέον συνηθίσει να μιλάμε για την αναδάσωση, γι’ αυτό η συζήτηση για μια εθνική πολιτική δασών υποκαθίσταται -με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη στάση την οποία τηρεί φέτος το καλοκαίρι το ΠΑΣΟΚ- από την αγχώδη προσπάθεια των κομμάτων της αντιπολίτευσης να αποκομίσουν μικροκομματικά οφέλη από την πρωτοφανή οικολογική καταστροφή…
