FINANCIAL ΤΙΜΕS
Υπερατλαντικά προσκόμματα
Η αγανάκτηση της E.E. για τους νέους κανόνες των ΗΠΑ για βίζες έχει κορυφωθεί. Η Ουάσιγκτον επέβαλε αιφνιδιαστικά σύστημα «δύο ταχυτήτων» για την είσοδο στις ΗΠΑ. Υποχρεώνει όσους απολάμβαναν μέχρι πρότινος το δικαίωμα ελεύθερης εισόδου, να δηλώνουν εκ των προτέρων τα ταξιδιωτικά τους σχέδια. Αν και τα πρώτα θύματα του μέτρου θα είναι οι ταξιδιώτες, οι ΗΠΑ θα υποφέρουν και αυτές. Το μέτρο εφαρμόστηκε μετά τις συστάσεις της επιτροπής για την 11η Σεπτεμβρίου, που εκπόνησε σχέδιο για την ενίσχυση της ασφάλειας στα σύνορα των ΗΠΑ. Η ενίσχυση αυτή θα γίνει, όμως, με δυσβάστακτο για τη χώρα κόστος. Την ώρα που τα ταξίδια σε άλλες χώρες σημειώνουν ραγδαία αύξηση σε όλο τον πλανήτη, στις ΗΠΑ μειώνονται. Το αποτέλεσμα είναι να χάνουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις δισεκατομμύρια δολάρια. Η μείωση ξένων επισκεπτών κατάφερε ισχυρό πλήγμα στο κύρος της Αμερικής, καθώς μελέτες έδειξαν ότι κατά το παρελθόν οι ξένοι εγκαταλείπουν τις ΗΠΑ έχοντας πολύ πιο θετική άποψη από ό,τι είχαν πριν από την επίσκεψή τους. Τα νέα μέτρα μπορεί ακόμη να αποδειχθούν ιδιαίτερα χρονοβόρα και να ενισχύσουν τη γραφειοκρατία στις ήδη προβληματικές συνοριακές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον οφείλει τώρα να αναγνωρίσει πόσο απεχθής είναι ο νέος νόμος για τους επισκέπτες και να δείξει ευελιξία, καταργώντας τον άμεσα.
ΤΗΕ ΕCΟΝΟΜΙSΤ
Διακρατικές σχέσεις
Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ, ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, πρέπει να θυμάται την ευφορία που προκάλεσε στη Νότια Κορέα όταν συναντήθηκε με τον τότε πρόεδρο Κιμ Ντάι Γιονγκ, κατά τη διάρκεια της πρώτης και μοναδικής διάσκεψης κορυφής μεταξύ Βορρά και Νότου. Μετά από μακρά αναμονή -που απέδωσε την αξία της σπανιότητας στη νέα του πρόσκληση- ο ηγέτης με τα μαλλιά καρφάκια ετοιμάζεται να ξαναχαρίσει ευθυμία. Πάντως, ο έξω κόσμος δεν έχει να χάσει, αλλά να κερδίσει πολλά, ακούγοντας τι τέλος πάντων έχει να πει ο Κιμ. Ο σημερινός πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Ρο Μου Χιουν, δεν πρέπει να τρέφει μεγάλες ελπίδες για τη συνάντησή του στην Πιονγιάνγκ με τον Κιμ. Μπορεί μεν να ξαναξυπνήσουμε ελπίδες για τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένης και ενοποιημένης Κορέας, αλλά μοναδικός στόχος του Κιμ είναι να διατηρήσει κραταιό το καθεστώς του. Επί του παρόντος, κανείς δεν γνωρίζει αν η Βόρεια Κορέα είναι έτοιμη να αλλάξει σελίδα. Η φιλόξενη διάθεση του Κιμ μπορεί να πηγάζει από κυνικούς υπολογισμούς. Γνωρίζει ότι η επίσκεψη του Ρο στην Πιονγιάνγκ θα ενισχύσει τη θέση του. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που προσπαθεί να επηρεάσει την πολιτική του Νότου.
ΤΗΕ NEW YORK ΤΙΜΕS
Εκφοβισμός δημοσιογράφων
Η Γερμανία είναι σίγουρα μία από τις τελευταίες χώρες όπου θα περίμενε κανείς ότι η κυβέρνηση θα αποπειράτο να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους. Η είδηση για τις μυστικές πτήσεις της CIA προκάλεσε τρόμο σε χιλιάδες Ευρωπαίους. Τα γερμανικά δικαστήρια βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή καταδικάζοντας την πρακτική φόρτωσης των υπόπτων για τρομοκρατία και τη μυστική τους μεταφορά στο Αφγανιστάν, τη Συρία, ή τοποθεσίες ακόμα πιο επικίνδυνες για όποιον έχει την ατυχία να βρίσκεται πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Μάλιστα, γερμανικό δικαστήριο εξέδωσε τον Ιανουάριο ένταλμα σύλληψης για 13 άτομα που υπετίθετο ότι ελάμβαναν μέρος σε γερμανική ομάδα απαγωγών. Οι κατηγορούμενοι είχαν συμμετάσχει στην απαγωγή και φυλάκιση ενός Γερμανού πολίτη το 2003. Ο Χαλέντ αλ Μασρί, Γερμανός λιβανικής καταγωγής, συνελήφθη στην ΠΓΔΜ και μεταφέρθηκε στο Αφγανιστάν, όπου ανακρίθηκε βασανιζόμενος επί πέντε μήνες προτού αφεθεί ελεύθερος χωρίς να του αποδοθούν κατηγορίες. Κι όμως, παρά το ενδιαφέρον και την ανησυχία της κοινής γνώμης για τα τεκταινόμενα, η κυβέρνηση ερευνά την περίπτωση 17 δημοσιογράφων γερμανικών ΜΜΕ, όπως το Der Spiegel και της Die Welt, που αναφέρθηκαν με άρθρα τους στην κοινοβουλευτική επιτροπή που μελετούσε το θέμα των απαγωγών. Οι προσπάθειες για τη φίμωση των δημοσιογράφων δεν στρέφονται μόνο κατά του κοινού συμφέροντος αλλά στη Γερμανία είναι παράνομες. Το ανώτατο δικαστήριο της Γερμανίας ενέκρινε νόμο που θα προστατεύει τους ανθρώπους του Τύπου από τέτοιες προσπάθειες εκφοβισμού, κάτι που δεν έπραξε το Κογκρέσο για τους Αμερικανούς δημοσιογράφους. Αν η κυβέρνηση βάλλει κατά των δημοσιογράφων πιέζοντάς τους ώστε να αποκαλύψουν τις πηγές τους, τότε οι πηγές αυτές θα εξαφανιστούν. Ετσι, ό,τι συμβαίνει στα άδυτα μιας κυβέρνησης θα γίνεται όλο και πιο μυστικό, γεγονός εξαιρετικά κακό για τη δημοκρατία. Το κοινό θα πρέπει, στην περίπτωση αυτή, να αρκείται στα επίσημα δελτία Τύπου.
ΤΗΕ ΤΙΜΕS
Η μάχη της πετσέτας
Ηλιος, θάλασσα και η μυρωδιά της πικροδάφνης. Ρομαντικά βράδια και νυσταγμένα βήματα για την πισίνα ή την παραλία, που τη βρίσκεις κατεχόμενη περιοχή. Κάθε πολυθρόνα ή ξαπλώστρα είναι κατειλημμένη από πετσέτες θαλάσσης των Γερμανών τουριστών, προσεκτικά τακτοποιημένες, καθώς εξασφαλίζουν τον ζωτικό τους χώρο, πριν κατευθυνθούν για το πλούσιο ιταλικό πρωινό. Αυτές οι άδειες πετσέτες προσβάλλουν την όλη ιδέα των διακοπών. Θα έπρεπε να υπάρχει νόμος, που να το απαγορεύει κι ενδεχομένως πολλοί θα έχουν σκεφτεί να πετάξουν όλες αυτές τις πετσέτες στην πισίνα ή στη θάλασσα, για να δουν τα πρόσωπα των Γερμανών όταν επιστρέψουν και τις δουν. Καθαρή απόλαυση. Στην Ιταλία, υπάρχει τέτοιος νόμος. Οι άδειες πετσέτες κατέχουν παράνομα τον χώρο, και το πρόστιμο γι’ αυτό μπορεί να φθάσει τα χίλια ευρώ. Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα άσχημα νέα είναι ότι εφαρμόζεται μόνο στους δημόσιους χώρους, όχι στα ιδιωτικά θέρετρα, όπου συνήθως πάνε οι Γερμανοί. Οι παραβάτες αυτό το καλοκαίρι είναι Ιταλοί. Ας όψεται ο Ρομάνο Πρόντι. Η υψηλή φορολόγηση έπληξε σοβαρά τον προϋπολογισμό των διακοπών κι έτσι οι οικογένειες απαρνήθηκαν τις επί πληρωμή ξαπλώστρες στις οργανωμένες παραλίες και στράφηκαν στις ελεύθερες. Το αποτέλεσμα; Μόνο όρθιος μπορεί να σταθεί κάποιος. Ετσι ο παππούς πάει ξημερώματα για να πιάσει θέση και παίρνει πρόστιμο. Σωστό κι αυτό. Οταν το κάνουν οι Γερμανοί είναι κακό, αλλά οι Ιταλοί μπορούν τουλάχιστον να ισχυριστούν ότι απλώς τους μιμούνται. Τα έθνη απομακρύνονται από στερεότυπα με δικό τους κίνδυνο.
LΑ SΤΑΜΡΑ
Ο πόλεμος του λαδιού
Ξέσπασε νέος πόλεμος του λαδιού, και αυτή τη φορά, αυτοί που επιτίθενται στο πολύτιμο για την Ιταλία προϊόν είναι οι Αμερικανοί, με ένα άρθρο-ποταμό στο περιοδικό The New Yorker. Το ρεπορτάζ ανατρέχει ακόμη και σε γεγονότα του 1991, όταν ένα παλιό εμπορικό πλοίο, το Mazal II, φόρτωσε στην Τουρκία 220 τόνους φουντουκέλαιο, το οποίο στην Ιταλία προσπάθησαν να το πουλήσουν ως ελληνικό ελαιόλαδο. Το γεγονός δεν είναι πρωτοφανές. Διατροφικά σκάνδαλα γίνονται παντού και πάντα. Οι εκάστοτε ιταλικές κυβερνήσεις προσπάθησαν πάντα να υπερασπιστούν τα ιταλικά προϊόντα υψηλής ποιότητας, διεξάγοντας πόλεμο κατά κάθε λογής απατεώνων, τον οποίο εν πολλοίς κέρδισαν. Πρόσφατα μάλιστα, ο υπουργός Γεωργίας, Πάολο ντε Κάστρο, κατάφερε να περάσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται στην ετικέτα των μπουκαλιών η προέλευση του λαδιού. Παρότι είναι κατανοητή η ανησυχία των Γιάνκηδων για την ποιότητα του εισαγόμενου λαδιού, θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι όλες οι μεγάλες ιταλικές ελαιουργικές επιχειρήσεις έχουν αγοραστεί από πολυεθνικές εταιρείες, κυρίως ισπανικές. Διερωτώμεθα λοιπόν αν αυτός ο νέος πόλεμος δεν έχει προκληθεί για να ευνοηθούν «οι Σπανιόλοι εξάδελφοί μας» στην αμερικανική αγορά.
LΕ ΜΟΝDΕ
Οικογενειακό δίκαιο
Το περιστατικό απασχόλησε το αστυνομικό δελτίο: Μητέρα κατέθεσε μήνυση εναντίον της κόρης της για κλοπή και απάτη, επειδή η 14χρονη χρησιμοποίησε την πιστωτική της κάρτα για να πραγματοποιήσει αγορές ύψους 2.500 ευρώ, ποσόν που υπερβαίνει κατά πολύ τις μηνιαίες αποδοχές της νοικοκυράς μητέρας. Η απόφαση της εισαγγελίας να ασκήσει δίωξη κατά του κοριτσιού ήταν ψυχρή και αδικαιολόγητη, ενώ αντιβαίνει σε νομική παράδοση, που χρονολογείται από τα ρωμαϊκά χρόνια: την οικογενειακή ασυλία. Το 18ο αιώνα, ο Αγγλος φιλόσοφος Τόμας Χομπς έλεγε: «Ο πατέρας δεν οφείλει να καταθέσει κατά του γιου του, ούτε και ο άντρας κατά της συζύγου, καθώς τέτοια κατάθεση θα ήταν ενάντια στη φύση, άρα άκυρη». Η γαλλική Εθνοσυνέλευση, όμως, ψήφισε πρόσφατα τροπολογία, που ανατρέπει την αρχή αυτή. Η τροπολογία σχεδιάσθηκε μεν με αγαθά κίνητρα -για να καταπολεμήσει την παρακράτηση ταξιδιωτικών εγγράφων γυναικών από τους συζύγους τους, για παράδειγμα-, μετέβαλε όμως ριζικά τον ποινικό κώδικα, προς μια κατεύθυνση που θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον.
