Τις τελευταίες εβδομάδες, η νοσταλγία της Ρωσίας για το παλιό μεγαλείο εκτείνεται από τον Βόρειο Πόλο μέχρι τη Μεσόγειο, μέσω του Καυκάσου. Στην αρχή, οι Ρώσοι φύτεψαν μια σημαία στον βυθό της Αρκτικής. Εν συνεχεία, υποσχέθηκαν να επιστρέψουν στη Μεσόγειο. Καλού – κακού, μια ρωσικής κατασκευής βόμβα έπεσε (αλλά δεν εξερράγη) σε αγρό της Γεωργίας. Ολα μαρτυρούν το νέο δόγμα της Ρωσίας.
Το συμβάν στη Γεωργία μπορεί να είναι το πιο σοβαρό. Η σχέση Μόσχας – Τιφλίδας είναι τεταμένη, επί μήνες. Η Ρωσία υποστηρίζει τις αποσχισθείσες περιοχές της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας, τις οποίες η Γεωργία προσπαθεί να ανακτήσει, έστω και αν πρόκειται για την έκδοση ρωσικών διαβατηρίων στους κατοίκους της.
Η προέλευση της βόμβας, που προσγειώθηκε κοντά στη νότια Οσετία αμφισβητείται. Οι Γεωργιανοί ισχυρίζονται ότι ο ρωσικής κατασκευής πύραυλος εκτοξεύθηκε από ρωσικό βομβαρδιστικό τύπου SU-24, το οποίο παραβίασε τον εναέριο χώρο τους. Κατηγόρησαν τη Μόσχα για επιθετική ενέργεια και ζήτησαν έκτακτη συνεδρίαση των Ηνωμένων Εθνών. Η Ρωσία αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη και υπονόησε ότι ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από την ίδια τη Γεωργία.
Η τελευταία διαμάχη της Ρωσίας με τη Γεωργία δεν είναι η μόνη πηγή ανησυχίας για τους γείτονές της. Πριν από λίγες μέρες, ο αρχηγός του ρωσικού ναυτικού πρότεινε «να αποκατασταθεί η μόνιμη παρουσία του στη Μεσόγειο», χρησιμοποιώντας τους στόλους της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας. Ο ναύαρχος Βλαντιμίρ Μασόριν εξήγησε τα σχέδιά του, σε μια επίσκεψη στη Σεβαστούπολη. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης στέρησε τη Ρωσία από σημαντικά λιμάνια και περιόρισε το μέγεθος του στόλου της. Επί χρόνια, μια ρωσική ναυτική βάση στη Συρία παραμένει άδεια. Η επιστροφή των πλοίων τους, στη Συρία, είναι ένα όνειρο των ναυάρχων της Ρωσίας και ένας εφιάλτης για το Ισραήλ, το οποίο φοβάται μια ανανέωση της συνεργασίας Ρωσίας – Συρίας. Εντούτοις, ο πανικός μπορεί να είναι πρώιμος. Οι περισσότεροι αναλυτές θυμίζουν ότι ο ρωσικός στόλος είναι πιο τρομακτικός στα χαρτιά παρά στην πραγματικότητα και ότι είναι παρατραβηγμένο να θεωρεί κάποιος ότι μπορεί να διαταράξει την ισορροπία δυνάμεων στη Μεσόγειο.
Τα μεσογειακά σχέδια της Ρωσίας ωχριούν σε σύγκριση με την παράτολμη εισβολή στην Αρκτική, το μεγαλύτερο γεγονός των τελευταίων ημερών στα ρωσικά ΜΜΕ. Ο Αρτουρ Τσιλινγκάροφ, εξερευνητής και αντιπρόεδρος της ρωσικής Βουλής, οδήγησε δύο μίνι υποβρύχια στον πυθμένα του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από τον Βόρειο Πόλο, όπου συνέλεξε δείγμα αμμοχάλικου και φύτεψε μια ρωσική σημαία. Ο επίσημος στόχος αυτής της πρώτης επανδρωμένης αποστολής ήταν «να αποδείξει ότι ο Βόρειος Πόλος είναι μια προέκταση της ρωσικής υφαλοκρηπίδας». Οι γεωλόγοι λένε ότι η περιοχή μπορεί να έχει μεγάλα αποθέματα σε πετρέλαιο, αέριο και ορυκτά.
Παρ’ όλα αυτά, η επιστημονική αξία της αποστολής του κ. Τσιλινγκάροφ ήταν αμελητέα σε σύγκριση με την πολιτική αξία της, διατείνεται ο Λεβ Σαβατιούγκιν του Ρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αρκτικής και Ανταρκτικής. Πιο σημαντικός ήταν ο συμβολισμός της αποστολής. Η εξερεύνηση της Αρκτικής έχει ιδιαίτερη θέση στη σοβιετική ιμπεριαλιστική μυθολογία. Ηταν πριν από 70 χρόνια, το 1937, όταν ο Ιβάν Παπάνιν προσγειώθηκε για πρώτη φορά στους πάγους και ύψωσε τη ρωσική σημαία στον σταθμό 1 του Βόρειου Πόλου.
Ο Ιωσήφ Στάλιν υποδέχθηκε τον Σοβιετικό ήρωα στο Κρεμλίνο, εξαίροντάς τον για «την υπέρβαση των παρωχημένων αντιλήψεων αναφορικά με την Αρκτική». Ο Στάλιν διακήρυξε ότι «ορισμένες φορές συμβαίνει να μη στρώνονται οι νέοι δρόμοι στην επιστήμη και την τεχνολογία από διάσημους επιστήμονες, αλλά από απλούς ανθρώπους, πρακτικούς, άγνωστους στον επιστημονικό κόσμο». Στις 7 Αυγούστου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν υποδέχθηκε τον κ. Τσιλινγκάροφ στο Κρεμλίνο, ευχαριστημένος από το γεγονός ότι «η σημερινή γενιά εξερευνητών των πόλων συνεχίζει επάξια τη λαμπρή παράδοση των ηρωικών πρωτοπόρων της Αρκτικής».
