Παρακολουθώ τούτες τις μέρες που οι παραλίες της Βόρειας -και όχι μόνο- Ελλάδας είναι γεμάτες τουρίστες προερχόμενους από βαλκανικές χώρες, τις χαρές και την ικανοποίηση ξενοδόχων και εμπόρων, για τις χρυσές δουλειές που κάνουν με την από Βορράν πελατεία τους και αναρωτιέμαι αν ζω σε άλλη χώρα.
Βλέπω να πανηγυρίζουν μπροστά στην κάμερα οι ίδιοι άνθρωποι που με την ένταξη στις αρχές του χρόνου στην Ε.Ε. της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας καταριόνταν το άνοιγμα των συνόρων προεξοφλώντας τον οικονομικό αφανισμό τουλάχιστον της Μακεδονίας και της Θράκης και μακροπρόθεσμα μεγαλύτερα εθνικά δεινά.
Κατέβηκαν λοιπόν, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά φέτος, «βάρβαροι» του Βορρά και κατέκλυσαν τις πλαζ της Χαλκιδικής, της Θάσου, της Πιερίας, των βόρειων Σποράδων, της Πάργας και της Κέρκυρας. Γέμισαν τα ξενοδοχεία και τα αμφιβόλου ποιότητας παροχής υπηρεσιών ενοικιαζόμενα δωμάτια, δούλεψαν τα μανάβικα, οι φούρνοι, και τα βενζινάδικα, δοξάστηκαν τα καφέ και οι ταβέρνες, πήρε μια ανάσα η δοκιμαζόμενη τον υπόλοιπο χρόνο οικονομία πολλών περιοχών.
Τρίβουν τα χέρια τους οι καταστηματάρχες στη Θεσσαλονίκη, στις Σέρρες, στη Δράμα, στην Αλεξανδρούπολη κ.α. βλέποντας τους μέχρι πρότινος «πεινασμένους» γείτονες να αδειάζουν τα ράφια στις θερινές εκπτώσεις και να αφήνουν τα καλά τους ευρώ, σώζοντας έτσι την παρτίδα της χρονιάς για πολλά μαγαζιά.
«Είναι οι καλύτεροι πελάτες», «πληρώνουν και με το παραπάνω», «δεν κάνουν φασαρίες, είναι ήσυχοι και ευγενικοί», λένε τώρα οι δικοί μας και κλείνουν συμφωνίες για το επόμενο καλοκαίρι.
Ποιοι είναι οι «καλύτεροι», εκείνοι που βάζουν τόσο άνετα το χέρι στην τσέπη;
Μα φυσικά όλοι αυτοί που έως πρότινος δεν ήταν παρά «απειλή» για την οικονομία και την κοινωνία μας ή τουλάχιστον έτσι εμφανίζονταν από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ που με τον κινδυνολογικό τρόπο παρουσίασης των εξελίξεων στα βόρεια σύνορά μας ευθύνονται εν πολλοίς για την καλλιέργεια φοβικών συνδρόμων στον πληθυσμό.
Τι συνέβη λοιπόν και άλλαξαν γνώμη όσοι καταστροφολογούσαν αρνούμενοι να αποδεχθούν τη νέα πραγματικότητα στη γειτονιά μας;
Τίποτα φοβερό. Απλώς τώρα που οι δίαυλοι επικοινωνίας άνοιξαν διάπλατα προς βορράν διαπιστώνουν, οι ίδιοι πλέον και χωρίς τον συνήθως παραμορφωτικό-ξενοφοβικό φακό των ΜΜΕ, ότι στο προσκεφάλι μας, οι κοινωνίες ανέκαμψαν μετά την κρίση της δεκαετίας του 1990, οι άνθρωποι απέκτησαν καταναλωτική δύναμη, μέρος της οποίας σπεύδουν να εξαργυρώσουν σε αγαθά στην Ελλάδα.
Και συνειδητοποιούν σιγά σιγά ότι οι πολίτες των χωρών αυτών θα λειτουργούν ως οι βασικοί τροφοδότες των νοικοκυριών τους.