Οι βετεράνοι του αμερικανικού στρατού μόνο από ευγένεια χειροκρότησαν χλιαρά τον γερουσιαστή Μπάρακ Ομπάμα, όταν δήλωσε στη συγκέντρωσή τους ότι θέτοντας υποψηφιότητα για πρόεδρος γνωρίζει ότι είναι σαν να επιδιώκει να γίνει «στρατηλάτης». Και μετά προσπαθεί να πείσει αυτό το έντονα επιφυλακτικό ακροατήριο ότι είναι ο σωστός άνθρωπος για τη θέση.
Ο Ομπάμα τούς υπενθύμισε ότι τάχθηκε κατά του πολέμου στο Ιράκ, μολονότι οι περισσότεροι από αυτούς είχαν σίγουρα ταχθεί υπέρ. Εγκωμίασε τον αγώνα των στρατιωτών, ενώ παράλληλα επέκρινε την κυβέρνηση Μπους που διεξήγαγε τον πόλεμο. Δήλωσε ότι δεν έχουμε «καλές επιλογές στο Ιράκ» και ότι οι ΗΠΑ πρέπει να προσέξουν πότε θα αποχωρήσουν. Και προειδοποίησε πως την επόμενη φορά που ο πρόεδρος της χώρας θα στείλει στρατιώτες σε μάχη, πρέπει η χώρα να είναι ενωμένη για να φέρει επιτυχώς εις πέρας τον πόλεμο.
Σίγουρα οι βετεράνοι δεν ενθουσιάστηκαν με αυτά που τους είπε ο Ομπάμα, αλλά αν κρίνει κανείς από τις δεκάδες ανθρώπων που έσπευσαν να τον συναντήσουν, φαίνεται πως κατάφερε να καθησυχάσει αυτό το συντηρητικό ακροατήριο πως δεν είναι κανένας αριστερός διάβολος. Ερωτώμενος από δημοσιογράφο αν τον εξέπληξε η «θερμή υποδοχή» που του επεφύλασσαν, ο Ομπάμα αντέδρασε με την αλλόκοτη αυτοπεποίθηση που χαρακτηρίζει όλη την πορεία του ως υποψηφίου. Αναμφίβολα ο Ομπάμα έχει τη γοητεία του σταρ. Αν ταξιδέψει κανείς μαζί του στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας, αντιλαμβάνεται την άμεση σχέση που αναπτύσσει με τον κόσμο. Οταν περπατά στους χώρους υποδοχής ενός ξενοδοχείου ή πηδά από το αυτοκινήτο για να χαιρετήσει το πλήθος που συγκεντρώθηκε τυχαία, το στυλ του θυμίζει περισσότερο αστέρα του ροκ παρά πολιτικό. Και παρά τα όσα λέγονται περί το αν ο Ομπάμα είναι πραγματικά «αρκετά μαύρος», είδα πολλούς μαύρους να συγκεντρώνονται γύρω του με εμφανή υπερηφάνεια και πάθος.
Ο Ομπάμα προσπαθεί να μετατρέψει αυτό το χάρισμά του σε σοβαρό πολιτικό κίνημα που θα του δώσει τη δυνατότητα όχι μόνο να κερδίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών αλλά και να κυβερνήσει αποτελεσματικά ως πρόεδρος. Δίνει έμφαση στην εξωτερική και την αμυντική πολιτική, τους τομείς στους οποίους δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη οι Δημοκρατικοί. Μπορεί πράγματι να ισχυρισθεί κανείς ότι τον τελευταίο μήνα ο Ομπάμα διαμορφώνει τον διάλογο επί της εξωτερικής πολιτικής για λογαριασμό των Δημοκρατικών και κρατά τα καλύτερα επιχειρήματα. Στην τηλεοπτική αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής στην Αϊόβα, κανείς δεν ήταν σε θέση να αμφισβητήσει το αξίωμα του Ομπάμα, ότι «οι ισχυρές χώρες και οι ισχυροί πρόεδροι συναντώνται και μιλούν με τους αντιπάλους μας». Ούτε και υπέστη άλλη φορά την αποδοκιμασία που προκάλεσε όταν εξέφρασε την πρόθεση να καταδιώξει τους τρομοκράτες της Αλ Κάιντα στο Πακιστάν με ή χωρίς την έγκριση του προέδρου, Περβέζ Μουσάραφ.
Η γερουσιαστής Χίλαρι Κλίντον υπήρξε πιο προσεκτική καθώς προσπαθεί να δώσει τη γενική αλλά ασαφή εντύπωση ότι η σκληρότητά της και η εμπειρία της εγγυώνται πως θα είναι ισχυρή πρόεδρος. Η τακτική του Ομπάμα είναι η αντίθετη. Σε συνέντευξη που παραχώρησε την περασμένη Τρίτη πριν μεταβεί στο Νιου Χαμσάιρ, προσέθεσε μερικές καινούργιες και ενδεχομένως αμφιλεγόμενες λεπτομέρειες στην εξωτερική πολιτική. Προέβλεψε ότι θα υπάρχουν ακόμη Αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ όταν θα αναλάβει καθήκοντα ο νέος πρόεδρος και πως εξετάζει με τους συμβούλους του με ποιον τρόπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτή η δύναμη. «Προκειμένου να φύγουμε οργανωμένα, θα ήταν ρεαλιστικό να αποχωρούν μία με δύο ταξιαρχίες κάθε μήνα», δήλωσε. Δεδομένου ότι υπάρχουν 20 ταξιαρχίες στο Ιράκ, αυτό συνεπάγεται πως η αποχώρηση θα διαρκέσει τουλάχιστον ένα έτος.
Επομένως τι θα κάνουν τα στρατεύματα που θα παραμένουν; Ο Ομπάμα δήλωσε ότι θα ταχθεί υπέρ της παραμονής αμερικανικών στρατευμάτων τόσο μέσα όσο και γύρω από το Ιράκ για την προστασία των Αμερικανών που θα εργάζονται εκεί, για τη διεξαγωγή αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων κατά της Αλ Κάιντα, για τη διασφάλιση των συνόρων του Ιράκ και ίσως για τη συνεχή εκπαίδευση του ιρακινού στρατού αν το επιτρέπει η πολιτική κατάσταση στη χώρα. Προσέθεσε ότι τα αμερικανικά στρατεύματα πρέπει παράλληλα να είναι διαθέσιμα για να βοηθήσουν σε περίπτωση «λουτρού αίματος» στο Ιράκ, αλλά μόνο στο πλαίσιο μιας ευρύτερης διεθνούς δύναμης.
Και τι θα γίνει με τις διπλωματικές επαφές με τους εχθρούς της Αμερικής, όπως το Ιράν; Ο Ομπάμα εξέφρασε την πρόθεση να μιλήσει με τους ηγέτες του Ιράν σχετικά με τη σταθεροποίηση του Ιράκ, στα οποίο διακυβεύονται συμφέροντα των δύο χωρών, αλλά και σχετικά με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Εξέφρασε την πρόθεση να ορίσει την αναστολή του πυρηνικού προγράμματος ως αντικείμενο των συνομιλιών και όχι ως όρο για τη διεξαγωγή τους, όπως έχει ορίσει η κυβέρνηση Μπους. Ο Ομπάμα κατορθώνει να υπερφαλαγγίσει επιδέξια τους εσωκομματικούς του αντιπάλους τόσο από αριστερά όσο και από δεξιά σε καθοριστικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Ισως αυτό είναι πολιτικός καιροσκοπισμός εκ μέρους του, αλλά ο κυριότερος σύμβουλος του Ομπάμα τού προσδίδει μια άλλη χροιά, που ίσως αποκαλύπτει την προσωπικότητά του: «Είναι εντελώς πραγματιστής. Ρωτάει τι μπορεί να δουλέψει και τι δεν μπορεί».
