Η πολιτεία, υπό την ηγεσία της κυβέρνησης, έδωσε τις εξετάσεις της στην πρόληψη των πυρκαγιών και απέτυχε παταγωδώς. Εδωσε τις εξετάσεις της στην πυρόσβεση και επίσης απέτυχε παταγωδώς. Οι πυρόπληκτοι είναι τα πρώτα και μεγάλα θύματα. Πέρα από τους νεκρούς και τις περιουσίες τους έχουν να αναμετρηθούν και με τα οξυμένα προβλήματα επιβίωσης. Τώρα, η κυβέρνηση δίνει τις εξετάσεις της επόμενης ημέρας. Εθεσε ως προτεραιότητα να φθάσει το ταχύτερο δυνατόν το πρώτο βοήθημα στους δικαιούχους. Ζωτική ανάγκη για άμεση καταβολή, όμως, δεν έχουν όλοι οι πυρόπληκτοι. Εχουν μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι. Μόνο γι’ αυτούς θα έπρεπε να ισχύσει η εξαίρεση. Οι υπόλοιποι μπορούσαν να αποζημιωθούν με τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Και, βεβαίως, θα έπρεπε να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να επισπευσθούν αυτές οι διαδικασίες.
Για τους μόνιμους κατοίκους, η αποτελεσματικότερη διαδικασία θα ήταν αυτή που στηρίζεται στο ζωντανό κοινωνικό κύτταρο, που είναι το χωριό (δημοτικό διαμέρισμα). Εκεί υπάρχουν αιρετοί εκπρόσωποι, οι οποίοι, υπό την εποπτεία της δημοτικής αρχής, θα μπορούσαν να καταρτίσουν πολύ γρήγορα καταλόγους. Με βάση αυτούς τους καταλόγους, θα μπορούσαν οι πληγέντες να πάρουν άμεσα το βοήθημα από τις τράπεζες. Ολα αυτά δεν χρειάζονταν πολύ μυαλό. Ούτε ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς ότι με την επιλεγείσα διαδικασία θα προέκυπτε όλη αυτή η απαράδεκτη κατάσταση. Απαράδεκτη, γιατί συνιστά αφ’ ενός προσβολή για τους πραγματικούς δικαιούχους και αφ’ ετέρου διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Εάν δεν είχαμε μπροστά μας τις κάλπες, η κυβέρνηση δεν θα έδειχνε όλη αυτή τη γενναιοδωρία ούτε βεβαίως όλη αυτή τη σπουδή. Η απόδειξη είναι ότι όσοι είχαν την ατυχία να πληγούν από πυρκαγιές πριν προκηρυχθούν εκλογές δεν αντιμετωπίσθηκαν τότε με τον ίδιο τρόπο. Ολα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι «γαλάζιοι» επέλεξαν τη διαδικασία «δώσε και μένα μπάρμπα» για να μετατρέψουν την απολύτως αναγκαία στήριξη των πυρόπληκτων σε έναν μηχανισμό ad hoc παροχής (σε δικαιούχους και μη) με έμμεσο πλην σαφή σκοπό την ψηφοθηρία.
Αυτά, όμως, αφορούν τον ευτελισμό του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος. Το μεγάλο στοίχημα είναι για την επομένη των εκλογών. Σε σοβαρές χώρες, ανάλογου μεγέθους καταστροφές αποτελούν αφετηρία μιας ποιοτικής ανάπλασης της πληγείσας περιοχής στη βάση ενός συνεκτικού σχεδίου μακράς πνοής. Θα συμβεί αυτό; ΄Η αντιθέτως θα ακολουθηθεί η πεπατημένη και τα μεγάλα κονδύλια θα σπαταληθούν για να τροφοδοτήσουν ένα νέο κύκλο άναρχης ανάπτυξης;
