Φέρνουν κάτι από το… ανέκδοτο με τον Καραγκιόζη! Που όταν τον ρωτούσαν «τι κάνεις;», απαντούσε περιχαρής «θαύμα – χρωστάω σε όλο τον κόσμο!» και στην εύλογη απορία που δημιουργούσε η απάντησή του, διευκρίνιζε: «Ολοι… εύχονται να μην πεθάνω και χάσουν τα γρόσια τους!». Παρά τις διακηρύξεις για σοβαρότητα και υπευθυνότητα, λίγες μέρες πριν από τις κάλπες, ξαναμπήκαν στη «λογική» του… «σαράντα χρόνια φούρναρης» και το ‘ριξαν στη δοκιμασμένη τακτική της παροχολογίας, πάσης φύσεως. Από προσλήψεις και «τακτοποιήσεις» (εποχικών και επί συμβάσει) μέχρι εισοδηματικές αυξήσεις και… φορολογικές απαλλαγές! Σίγουρα πράγματα: άσε τον λαό να πιστέψει πως «με εσένα» κάτι θα οικονομήσει και περίμενε το βράδυ των εκλογών την «ανταπόκριση» σε εκείνο έστω το ποσοστό του εκλογικού σώματος, που αν βοηθήσουν και άλλες συγκυρίες, μπορεί να κάνει την επιθυμητή «διαφορά»…
Δεκαετίες ολόκληρες το παραμύθι – εξ ου και το… «μαυρογυαλουρέικο» καλαμπούρι «θα σας κάνω και σχολεία -δεν έχουμε παιδιά- θα σας… κάνω και παιδιά»! Με το ΑΣΕΠ σε (σχετική…) ισχύ, τα προσωπικά ρουσφέτια «για το παιδί…» δεν «παίζουν» πια τόσο πολύ, ξελαφρώνοντας έτσι τους υποψήφιους, αλλά και εν ενεργεία βουλευτές από ένα πολύ μεγάλο βάρος – πάντα όμως υπάρχουν περιθώρια για ευρύτερες ομάδες πολιτών, όπως είδαμε να γίνεται στις περασμένες εκλογές με τη δέσμευση Καραμανλή για «μονιμοποίηση 250.000 συμβασιούχων…», που στη… ρεαλιστικότερη (αλλά μετά την απομάκρυνση από την κάλπη!) εκδοχή της κατέληξε να αφορά περί τις 35.000 άτομα! Οσοι πίστεψαν και ήλπισαν, «απλώς» κατάλαβαν πως… έπεσαν θύματα λάθους «καταμέτρησης» και υπολογισμού!
Σε μια κοινωνία που πάσχει (συχνά δραματικά…) από έλλειψη νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, το ψηφοθηρικής (και «καταλλήλως» τοπικά κατανεμόμενο!) αντίδοτο, ήταν οι… προσλήψεις 4.000 αγροφυλάκων από τον κ. Πολύδωρα – σε μιαν Ελλάδα με διαρκώς συρρικνούμενο τον αγροτικό τομέα! Και μόλις χθες, ο ίδιος «ασύμμετρος» κ. Πολύδωρας, υποσχέθηκε επέκταση του «μπόνους» πυρόσβεσης (που λογικά αποφασίστηκε για τους πυροσβέστες και τους αστυνομικούς της περιφέρειας…) και στους «συνοριοφύλακες» – τύποις μόνο «φύλακες των συνόρων», αφού η συντριπτική πλειοψηφία τους υπηρετεί στα… μεγάλα αστικά κέντρα!
Στην ίδια «γραμμή» όλες οι (ένθεν κακείθεν…) προεκλογικές «δεσμεύσεις». Το 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία υποσχόταν η σημερινή κυβέρνηση, που στην πράξη μεταφράστηκε ακόμη και σε… μικρή μείωση από το 3,5% που ίσχυε – βεβαίως με την επίκληση της «οικονομικής συγκυρίας» και της… «καμένης γης» που παρέλαβε από τους προηγούμενους! Για 5% πάλι «δεσμεύεται» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (αν και διακηρύσσει πως κι αυτός «καμένη γη», στην οικονομία, θα παραλάβει…), χωρίς να πολυνοιάζεται να εξηγήσει πώς και γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις του κόμματός του, «ξέχασαν» να δώσουν αυτό το ποσοστό για τον εθνικό στόχο της αναβάθμισης της Παιδείας – και μάλιστα με οικονομία που λένε πως «ήταν πολύ καλύτερη από τη σημερινή…»!
Για το μείζον και εκρηκτικό πρόβλημα του ασφαλιστικού μας συστήματος, και οι δυο πολιτικοί αρχηγοί που διεκδικούν την εξουσία την Κυριακή, «δεσμεύονται» πως… δεν θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας, δεν θα μειώσουν τις συντάξεις, δεν θα αυξήσουν τις εισφορές – εμ, τότε βρε αδερφέ, αφού η επίλυση αυτού του Γόρδιου δεσμού είναι τόσο «απλή», «αναίμακτη», γιατί δεν… επιχειρήθηκε τόσα χρόνια τώρα, και μετατίθεται από 4ετία σε 4ετία;
Ο κ. Παπανδρέου, όταν ρωτήθηκε εύλογα «και πού θα βρεθούν τα χρήματα για να λυθεί το ασφαλιστικό;», απάντησε… αφοπλιστικά, πως «τα χρήματα, δεν είναι πρόβλημα…»! Τα ‘χουμε, δηλαδή; Και πάντως, υπάρχει κάπου «τοίχος» από τον οποίο μπορούμε να… κόβουμε μονέδα; Γιατί σε αυτή τη (διακομματική…) επαίσχυντη προεκλογική παροχολογία, τα χρήματα δεν είναι… ποτέ το πρόβλημα – μετά… αποκαλύπτεται! Μήπως δεν ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός που πριν από τις εκλογές του 2004 «διευκρίνιζε» πως θα χρηματοδοτούσε τις υποσχέσεις και τις μεταρρυθμίσεις του από τα 10 δισ. ευρώ που θα εξοικονομούσε από την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής; Πού είναι αυτά τα χρήματα – για να μην… αναρωτηθούμε «πού είναι η πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής…»;
Σε τούτη τη χώρα, στις προεκλογικές περιόδους τα χρήματα… «δεν είναι το πρόβλημα» ποτέ! Για τους κυβερνώντες η οικονομία «πάει καλά – ψηφίστε μας να πάει καλύτερα!», για τους αντιπολιτευόμενους και αποβλέποντες στην εξουσία, «η οικονομία καταρρέει – ψηφίστε μας να τη σώσουμε!» (και τα δυο κόμματα, εναλλάσσονται στους ρόλους) αλλά τα (προεκλογικώς υποσχόμενα…) χρήματα ποτέ «δεν είναι το πρόβλημα»! Σαν… τον Καραγκιόζη, που «χρωστάει σε όλους, και είναι μια χαρά, γιατί όλοι εύχονται να μην πεθάνει και χάσουν τα γρόσια τους…»!
Τώρα, για το μυαλό του απλοϊκού ανθρώπου (ναι, ναι και αυτού που απαιτεί παροχές και αυξήσεις «εδώ και τώρα»!) είναι παντελώς αδιανόητο πώς μια χώρα (όπως και μια οικογένεια, μια επιχείρηση κ.λπ.) μπορεί να «πηγαίνει καλά» και «τα λεφτά, να μην είναι πρόβλημα», τη στιγμή που το χρέος της… αυξάνεται διαρκώς χρόνο με τον χρόνο… χρόνια ολόκληρα τώρα! Από τα 185 δισ. ευρώ που ήταν το εθνικό χρέος μας το 2004, φέτος θα αυξηθεί (και ως «χρέος» εννοούμε τα λεφτά που έχουμε δανεισθεί και χρωστάμε, το… πραγματικό χρέος, όχι το χρέος ως λογιστικό μέγεθος που υπόκειται σε «χειρισμούς»…) κατά περίπου 25-30 δισ. ευρώ! Και παρ’ όλο τούτο, εμείς… «πάμε καλά» και «τα λεφτά δεν είναι πρόβλημα»!