H αναπόφευκτη «τιμωρία» της κ. Γιαννάκου

H αναπόφευκτη «τιμωρία» της κ. Γιαννάκου

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πώς να αισθάνθηκε η πρώην υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου στο άκουσμα των αποτελεσμάτων από την πρώτη εκλογική περιφέρεια της Αθήνας; Πώς να υποδέχθηκε τα δυσάρεστα μαντάτα από τη μάχη του σταυρού, μία μάχη σχεδόν εκ των προτέρων κερδισμένη στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις; Η προσωπική απογοήτευση θα επισκίασαν τη χαρά για την εκλογική επιτυχία του κόμματος; Πώς θα έφταναν στα αυτιά της τα πανηγυρικά κορναρίσματα των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας; Θα τη θυμήθηκαν οι πρώην συνάδελφοί της στο Υπουργικό Συμβούλιο;

Η κ. Γιαννάκου δεν θα είναι στην επόμενη Βουλή. Κατέλαβε την 10η θέση και το κόμμα της εξέλεξε επτά βουλευτές στη συγκεριμένη εκλογική περιφέρεια.

Η αποτυχία της κ. Γιαννάκου φαίνεται να ικανοποίησε ένα τμήμα της κοινής γνώμης που είχε αντιταχθεί στις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αποτυχία της θεωρήθηκε ένα είδος απόδοσης ιερής δικαιοσύνης.

Παρ’ όλα αυτά, η παραπάνω εκτίμηση στερείται πολιτικής λογικής. Την κ. Γιαννάκου τη «σταύρωσαν» (ή δεν τη «σταύρωσαν») ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν την εποχή της μεγάλης αναστάτωσης στα ΑΕΙ, οι επιχειρούμενες αλλαγές της κ. Γιαννάκου είχαν την έγκριση ενός σημαντικού, πλειοψηφικού ρεύματος μέσα στην ελληνική κοινωνία και σίγουρα στη βάση του κυβερνώντος κόμματος. Είναι τουλάχιστον αντιφατικό ένας πολίτης να επιδοκιμάζει την κυβερνητική πολιτική ψηφίζοντας τη Νέα Δημοκρατία και να αποδοκιμάζει συγκεκριμένο υπουργό, επειδή εφάρμοσε μια βασική μεταρρυθμιστική επιλογή της.

Ως εκ τούτου, φαίνεται πως ένα άλλο σενάριο έχει περισσότερη δόση αλήθειας. Η κ. Γιαννάκου «τιμωρήθηκε» από την εκλογική βάση του κόμματός της όχι γιατί έπραξε τα αυτονόητα στην Παιδεία, αλλά επειδή πρόβαλλε σθεναρή αντίσταση στους εθνικιστικούς κύκλους που ζητούσαν την άμεση και οριστική απόσυρση του περίφημου βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.

Η πρώην υπουργός δεν κλονίστηκε μπροστά στο διογκούμενο, φαιοκόκκινο κύμα διαμαρτυρίας, μίλησε με τη γλώσσα της λογικής και το πλήρωσε. Ισως ήταν προετοιμασμένη, ίσως και όχι. Οι έρευνες κοινής γνώμης τής είχαν στείλει προειδοποιητικά σήματα, καθώς ένα καθόλου αμελητέο τμήμα της κοινής γνωμής εμφανιζόταν σφόδρα δυσαρεστημένο με τους χειρισμούς της. Οι δημοσκόποι προέβλεπαν ότι το θέμα του βιβλίου της Ιστορίας θα είχε επιπτώσεις στην εκλογική επίδοση της Νέας Δημοκρατίας. Τελικά τα θύματα ήταν περιορισμένα, το εξής ένα.

Η κ. Γιαννάκου ήταν μία από τις βασικές μεταρρυθμιστικές φωνές της κυβέρνησης. Υπερασπίστηκε ένα νομοσχέδιο που προέβλεπε, ανάμεσα σε άλλα, την αξιολόγηση των καθηγητών και τη δυνατότητα λειτουργίας μη κρατικών πανεπιστημίων, όπως συμβαίνει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. Αντιτάχθηκε στις πιο οπισθοδρομικές φωνές της ελληνικής κοινωνίας. Και ο λαός της Αθήνας την αντέμειψε όπως της έπρεπε. Την έστειλε σπίτι της.

Και τώρα, απαλλαγμένοι από την ενοχλητική της παρουσία μπορούμε να συνεχίσουμε την επέλασή μας προς το μέλλον.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή