Η επόμενη αναγνώριση

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μετά τον Καναδά ποιος έχει σειρά να αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα; Η απάντηση είναι: πολλοί. Ο κατάλογος των προθύμων αναμένεται μακρύς. Στα Σκόπια κυκλοφορούν ήδη ονόματα όπως αυτά της Νότιας Κορέας, της Ινδονησίας, μιας σκανδιναβικής χώρας κ.ά.

Μακάρι να ‘ταν όμως αυτοί. Οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση ένας μετά τον άλλον πράττουν εδώ και καιρό «σεμνά και ταπεινά» αυτό που ο Καναδάς έπραξε φωναχτά. Η Βρετανία με πολιτική απόφαση του Φόρεϊν Οφις αναγνώρισε το 1999 τους γείτονες ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στις διμερείς σχέσεις και έκτοτε όλες οι μεταξύ τους συμφωνίες υπογράφονται με τη συνταγματική ονομασία. Το ότι η Αθήνα «το κατάπιε» τότε, καμιά σημασία δεν έχει, αφού, εξάλλου, δεν θα μπορούσε να το αποτρέψει.

Το γερμανικό κοινοβούλιο, ως γνωστόν, έχει πάρει ήδη απόφαση διά της οποίας «παροτρύνει» την κυβέρνηση του Βερολίνου να αναγνωρίσει τα Σκόπια με τη συνταγματική ονομασία.

Το ότι η Boundes Regirung δεν προχώρησε δεν σημαίνει ότι διαφωνεί επί της ουσίας με την απόφαση.

Οι Γάλλοι φίλοι μας, από την πλευρά τους, «Μακεδονία» την ανεβάζουν «Μακεδονία» την κατεβάζουν, ενώ τα κράτη-μέλη που εντάχθηκαν στην Ε.Ε. αργότερα, όπως Λιθουανία, Σλοβενία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Εσθονία κ.ά., αυτά έχουν αναγνωρίσει από καιρό τα Σκόπια.

Η κοινοτική αλληλεγγύη αποδείχθηκε στη διένεξή μας με τα Σκόπια κενό γράμμα. Για τους Ευρωπαίους ομόστεγούς μας, υπερίσχυσε ο χρυσός κανόνας της διπλωματίας του Βίσμαρκ σύμφωνα με τον οποίο δεν υπάρχουν αιώνιοι φίλοι, υπάρχουν αιώνια συμφέροντα και ως τέτοια θεωρούν πρωτίστως την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.

Δυστυχώς, εμείς δεν μπορέσαμε να πείσουμε κανέναν, πλην των αδελφών Κυπρίων, για τα δίκαιά μας στη διένεξη για την ονομασία του νεόκοπου κράτους στα βόρεια σύνορά μας.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική λειτούργησε εν θερμώ και υπό την πίεση της συναισθηματικής φόρτισης της κοινής γνώμης, την οποία βεβαίως επί δεκαετίες η πολιτική και πνευματική ηγεσία κρατούσε στο σκοτάδι γύρω από το «ανύπαρκτο μακεδονικό» και έγιναν αυτά που έγιναν.

Τώρα, εν όψει εξελίξεων (ένταξη ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, Κόσοβο κ.λπ.) βρισκόμαστε και πάλι με την πλάτη στον τοίχο. Το σιγοψιθυρίζουμε όλοι, το ομολογούν κατ’ ιδίαν οι διπλωμάτες μας.

Τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν. Η κυβέρνηση και η διπλωματία μας οφείλουν να σχεδιάσουν και να κινηθούν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, μακριά από μαξιμαλισμούς και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πραγματικότητα, τα κόμματα να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και όλοι μας να αρχίσουμε να συμφιλιωνόμαστε με την ιδέα ενός πολύ επώδυνου συμβιβασμού. Αν έχουν απομείνει ακόμα περιθώρια και γι’ αυτόν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή