Το ευγενές ερείπιο της οδού Φειδίου

Το ευγενές ερείπιο της οδού Φειδίου

2' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η οδός Γεωργίου Γενναδίου, μια μικρή και άχαρη οδός, που συνδέει την οδό Ακαδημίας με την οδό Φειδίου στο κέντρο της Αθήνας, οδηγεί απευθείας στο παλιό κτίριο του Ελληνικού Ωδείου. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα ερείπιο από τις χρόνιες εκκρεμότητες της Αθήνας. Δεν θα υπήρχε καμιά πρωτοτυπία εδώ, αφού η πόλη ολόκληρη ορίζεται από «εκκρεμότητες» κάθε είδους, αν το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε τέτοια ιστορία και σημασία για την Αθήνα. Και επιπλέον αν δεν υπήρχε απόφαση του ΥΠΠΟ να το διασώσει από τα τέλη του 2006.

Κάθε μέρα που περνάει το κτίριο πέφτει. Το καλύπτει μια λινάτσα που προσφέρεται για ανάρτηση διαφημίσεων και φωτογραφίες υποψηφίων στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου. Είναι πολλοί που δεν αναγνωρίζουν ομορφιά σε αυτό το αξιοπρεπές κουφάρι της Αθήνας. Ακόμη και σε παλιές φωτογραφίες, το διώροφο αυτό σπίτι έδειχνε πάντα ταπεινό δίπλα στα μεγαλόπρεπα νεοκλασικά μέγαρα που έζωναν τη Βασιλίσσης Σοφίας ή την Αμαλίας.

Ισως να συγκινούσε περισσότερο αν γινόταν γνωστό ότι το σπίτι αυτό είναι το ένα από τα τρία παλαιότερα σπίτια της κεντρικής Αθήνας εκτός Πλάκας, που διασώζουν ακόμη την ιδιωτική αρχιτεκτονική της πρώτης «βαυαρικής» δεκαετίας του 1830. Τα άλλα δύο είναι το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών στην πλατεία Κλαυθμώνος και το διώροφο στη γωνία Πανεπιστημίου και Κοραή. Οταν το ΥΠΠΟ σε μια έκλαμψη το 2006 αποφάσισε να αγοράσει ακίνητα για να τα διασώσει, ενέταξε και το σπίτι αυτό στη λίστα του. Ιδιοκτησία του Ταμείου Συντάξεων Προσωπικού Εθνικής Τραπέζης, το «Ελληνικό Ωδείο» αφηγείται πολλές ιστορίες που ακούγονται σαν παραμύθια. Κατοικία του πρώτου Αυστριακού πρέσβη στην Αθήνα, του περίφημου φον Πρόκες Οστεν, ήταν ένα κατάφωτο σπίτι τα καλοκαιρινά βράδια του 1840 όταν εκεί δίνονταν λαμπροί χοροί. Από τα στηθαία της ανοιχτής βεράντας (όπου σαν πυργάκι ξεχώριζε η ανωδομή) έβλεπε κανείς τη μικροσκοπική Αθήνα που ξεδίπλωνε χρόνο με το χρόνο, σπίτι – σπίτι στην αττική γη. Εκείνη την εποχή, τα σπίτια ανακατεύονταν με τα χωράφια και τη μουσική του πιάνου την έπαιρνε ο αέρας μακριά. Το σπίτι του Αυστριακού πρέσβη, που ανήκει στην κοινή ιστορία της Ελλάδας και Αυστρίας (γι’ αυτό και η Πρεσβεία της Αυστρίας στην Αθήνα παρακολουθεί με ενδιαφέρον το ζήτημα) χτίστηκε από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Gustav Adolf Lueders που εφάρμοσε τα σχέδια του Βιενέζου Carl Roesner σε «γερμανική» νεοκλασική γραμμή. Αλλάζοντας χέρια με τα χρόνια, το σπίτι στέγασε από το 1919 το «Ελληνικό Ωδείο». Πίσω από τις λινάτσες ίσως υπάρχει η παλιά επιγραφή που διασωζόταν μέχρι πρόσφατα. Νέα στοιχεία για τη ζωή σε αυτό το τόσο σημαντικό σπίτι δημοσιεύει ο καθηγητής Π. Ενεπεκίδης στο νέο του βιβλίο «Γράμματα προς τη Βιέννη, 1824 – 1843» (εκδ. Ωκεανίδα).

Ολόγυρα στην οδό Φειδίου, η κίνηση στους δρόμους είναι ζωηρή. Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, ακριβώς δίπλα, με την τσιλλερική αρχοντιά του, σπάει λίγο τη μουντάδα αλλά δεν καταφέρνει και πολλά. Το κτίριο του «Ελληνικού Ωδείου», όπως το ξέρει ο περισσότερος κόσμος, μας θυμίζει πάντα ότι αυτή η χώρα έχει πολύ χοντροκομμένα κριτήρια και σαφώς μια πολύ περιορισμένη άποψη για την αστική ιστορία. Αλλωστε η οδός Γενναδίου δεν οδηγεί πλέον στη Γεννάδιο Σχολή στην οδό Ακαδημίας. Στη θέση της είναι εδώ και χρόνια ένα συγκρότημα γραφείων. Κι όμως, η Αθήνα έχει ακόμη ιστορίες να διηγηθεί αλλά ποιος να τις ακούσει; Μοιάζει πλέον με ανέκδοτο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή