Η πάταξη του λαθρεμπορίου στα καύσιμα, διά της εξομοίωσης της φορολογίας στο πετρέλαιο κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης, συναντά διαρκώς υπαρκτά αλλά και προσχηματικά προβλήματα, με αποτέλεσμα τις συνεχείς αναβολές.
Αντί όμως το υπουργείο Οικονομικών να αναλώνεται σε περίπλοκα -και ως εκ τούτου πονηρά- σχέδια με την επιστροφή του φόρου, μπορούσε απλώς να κόψει τον γόρδιο δεσμό της κλοπής δημοσίου χρήματος με μία τολμηρή κίνηση. Αντί να επιστρέφεται ο φόρος αναλόγως με την κατανάλωση, να επιστρέφεται με αντικειμενικά κριτήρια ως επίδομα θέρμανσης σε κάθε νοικοκυριό που το έχει πραγματικά ανάγκη.
Τα δισεκατομμύρια που αποφέρει το λαθρεμπόριο καυσίμων μπορούν είτε να υπονομεύσουν είτε να διαβρώσουν οποιοδήποτε σύστημα επιστροφής φόρου στο κύκλωμα της κατανάλωσης. Η κυβέρνηση πρέπει να δείξει πολιτική τόλμη και φαντασία. Πρέπει να υπερβεί το κλασικό σχήμα και να επιστρέψει τα χρήματα στους καταναλωτές χωρίς ενδιαμέσους, κάποιοι από τους οποίους είναι η πηγή του προβλήματος.