Ακόμη και η λέξη μοιάζει άγνωστη στους Ελληνες πολιτικούς. Κάτι μπορεί να τους θυμίζει από την αρχαία τραγωδία, έτσι επιδεικτικά που κάνουν πως αγνοούν όσα συμβαίνουν γύρω τους. Αν για να υπάρξει, απαιτείται η απόδοση δικαιοσύνης, τότε η αυτοκάθαρση είναι σήμερα όρος επιβίωσης των πολιτικών μηχανισμών. Και όχι μόνο των δύο μεγάλων, όπως θα βιαστούν να συμπεράνουν οι μικρότεροι. Ετσι, κάθε φορά ακούτε κάποιον στην κυβέρνηση να λέει «όλα στο φως», «όλα στη δικαιοσύνη» ή το άλλο απολίτιστο «θα τους κόψουμε το χέρι», να γνωρίζετε ότι δεν έχουν σκοπό να βοηθήσουν στην αποκάλυψη του κακού και την επικράτηση του καλού.
Οι πρώτοι που μαθαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά, είναι κατά κανόνα οι πολιτικοί. Σε αυτούς πάνε πρώτα οι ξεπεσμένοι πράκτορες, οι «πονηροί» δημοσιογραφούντες, τα καρφιά των αντιπάλων, ριγμένοι ανταγωνιστές και απογοητευμένοι πρώην φίλοι άλλων φίλων. Αν δεν πιάσει το «κόλπο», η «απειλή», το «κλείσιμο του ματιού», τα λένε μεταξύ τους και, κυρίως, πάνε στους δήθεν δημοσιογράφους αλλά πραγματικά «έξπερτς» όταν πρέπει κάποιος να καταλάβει «τι θα του συμβεί, αν…»!
Εξαιρετικά καχύποπτοι πρέπει να είμαστε, λοιπόν, όταν ακούμε «να πάτε στη Δικαιοσύνη» ή «δεν έχω κάτι να προσθέσω όσο ασχολείται η δικαιοσύνη». Κατά κανόνα, οι ίδιοι αυτοί δεν βοηθούν την προανάκριση, ξεχνούν την τακτική ανάκριση και «κρύβονται» από την τακτική δικάσιμο. Αν η εξουσία, υπουργεία, οργανισμοί και κόμματα συμπεριφέρονται με τον τρόπο αυτόν, τι να σας κάνουν οι μάρτυρες; Ή θα φοβηθούν ή θα τα πάρουν. Τα κυκλώματα της διαφθοράς γνωρίζουν πολύ καλά τη δύναμή τους και την ακόμη μεγαλύτερη αδυναμία του συστήματος. Ξέρουν πως οι δικαστές είναι πολύ μόνοι, πως δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουν τα μυστικά της πιάτσας, πως η κεντρική και περιφερειακή διοίκηση δεν θα ενδιαφερθεί. Αν, μάλιστα, βρεθεί και κάποιος να ενδιαφερθεί για τον κατηγορούμενο, εύκολα οι δικαστές θα «ξεχάσουν» το όποιο πάθος παρέσυρε πρόσκαιρα την κοινωνία μας. Ετσι κάπως φτάσαμε να απειλούν με αγωγές, μηνύσεις και εκδίκηση άνθρωποι που θα έπρεπε να κρύβονται, αντί να διεκδικούν θέση στην πολιτική και κοινωνική μας ζωή.
Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουν υποθέσεις διαφθοράς είναι η αυτοκάθαρση. Δείτε τι συμβαίνει με τις μεγάλες εταιρείες. Ειδικά εκείνες που θέλουν να αναπτυχθούν στις μεγάλες αγορές. Φροντίζουν να έχουν καλό και αυστηρό εσωτερικό έλεγχο, βρίσκουν συστήματα που παροτρύνουν την εσωτερική καταγγελία, εξαπολύουν κάθε τόσο ξαφνικά ξεκουκουλώματα. Ας ξεκινήσουν τα κόμματα να κάνουν το ίδιο. Η δικαιοσύνη δεν είναι δική τους για να τη βάζουν να κάνει τη δουλειά τους. Αν λειτουργούσαν αυστηρά τα δικά τους, πολιτικά και καταστατικά όργανα, τότε η δικαιοσύνη θα ερχόταν νωρίτερα και θα ήταν ουσιαστική. Και, επιτέλους, οι πολίτες θα μπορούσαν να εμπιστευθούν και πάλι την πολιτική και τους υπηρέτες της.