Φίλοι αναγνώστες, οφείλω να σας ομολογήσω εξ αρχής ότι σήμερα μού είναι αδύνατον να ασχοληθώ με κάτι σοβαρό και πολιτικά επίκαιρο. Οσοι γυρίσατε την εβδομάδα αυτή στα γραφεία σας και κοιτάτε με απλανές βλέμμα πότε το ταβάνι και πότε το ασανσέρ, θα με καταλάβετε. Είμαι ένας απροσάρμοστος εργαζόμενος, που βρίσκεται ακόμη -έστω νοερώς- στην παραλία. ΄Η, για να το πω και επιστημονικά, νόμιζω ότι πάσχω από το σύνδρομο της «μετακαλοκαιρινής κατάθλιψης».
Μιλώ ειλικρινά. Πρόκειται περί ασθένειας που είδα προ ημερών ως τίτλο στο δελτίο του Star, δεν έδωσα όμως και πολλή σημασία. Τώρα ξέρω πολύ καλά τι εννοούσε εκείνη η ψυχολόγος που της πήραν συνέντευξη. «Χρειάζεται ένας ικανός χρόνος προσαρμογής» είπε «γιατί η απότομη μεταφορά του ατόμου από τη θάλασσα στο γραφείο μπορεί να προκαλέσει τεράστιο πρόβλημα στην ψυχολογική ισορροπία του».
Συμφωνώ απολύτως! Είναι απάνθρωπο να σου ζητούν κατευθείαν από την παραλία να βρίσκεσαι στη ΔΕΘ, που κάθε χρόνο λαμβάνει τον χαρακτήρα κορυφαίας πολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι σαν να αρχίζει η σχολική χρονιά όχι με αγιασμό, αλλά απευθείας με εξετάσεις. Και εσείς κ. Αλογοσκούφη, είναι δυνατόν πριν καλά καλά αδειάσουμε τις βαλίτσες μας να εξαγγέλλετε νέους φόρους στα τέλη κυκλοφορίας, στα καύσιμα, στα τσιγάρα, στα ποτά και δεν θέλω να θυμάμαι σε τι άλλο; Συγγνώμη για την οικειότητα, αλλά εσάς κ. υπουργέ δεν σας περίμενε κάτω από την πόρτα του σπιτιού σας όλος αυτός ο πάκος των λογαριασμών; Σε μένα -και νομίζω σε πολλούς ακόμη αναγνώστες- όλοι οι φάκελοι ήταν εκεί. Σαν να είχαμε δώσει ραντεβού. Ενοίκιο, ΔΕΗ, κινητό, ΟΤΕ, Ιντερνετ και πιστωτικές. Πιστέψτε με, από τον φόβο μου ακόμη δεν τους έχω ανοίξει, ενώ με τρόμο περιμένω και τη λυπητερή από την ασφάλεια του αυτοκινήτου.
Και κοντά σε όλα αυτά κ. υπουργέ έχω και την γκρίνια της γυναίκας μου για να αντικαταστήσουμε επιτέλους τα δύο χαλασμένα παράθυρα στη βεράντα, να αλλάξουμε ψυγείο, γιατί το δικό μας, λέει (κι έχει δίκιο), από πέρυσι δεν λειτουργεί καλά και να αγοράσουμε και τρία δώρα για ένα γάμο και δύο βαφτίσια που έρχονται. Δεν μπορεί να μη με καταλαβαίνετε κ. υπουργέ. Η δική σας σύζυγος δεν γκρινιάζει ποτέ; Ολα στο σπίτι σας λειτουργούν τέλεια; Εσάς δεν σας καλούν σε γάμους και βαφτίσια;
Εν ολίγοις κ. Αλογοσκούφη -και νομίζω ότι εκφράζω αρκετούς συμπάσχοντες- καταλαβαίνουμε μεν ότι η οικονομία μας δεν πάει καλά, αντιλαμβανόμαστε ότι εξαιτίας της ανικανότητας των κυβερνώντων εμείς θα πρέπει και πάλι να βάλουμε το χέρι στην τσέπη, αλλά δώστε μας, τουλάχιστον, μια εβδομάδα προσαρμογής. Μια εβδομάδα να συνειδητοποιήσουμε το «φτου κι απ’ την αρχή» και να βουτήξουμε τα κεφάλια μέσα, ως συνήθως.
Ολυμπιακούς δεν βλέπατε; Ακόμη και οι υπεραθλητές το ήθελαν το ζέσταμά τους πριν κάνουν τα ρεκόρ. Και αυτοί ήταν και ντοπαρισμένοι, ενώ εμείς τι ζητάμε; Μια μικρή περίοδο προθέρμανσης…