Ο διάλογος έχει καταστεί στην Ελλάδα το άλλοθι των κυβερνήσεων όταν δεν θέλουν ή δεν τολμούν να κάνουν αυτό που πρέπει. Οταν, μάλιστα, στόχος είναι η συνέχιση της αδράνειας, τότε επιλέγεται ο διάλογος από μηδενική βάση που ουσιαστικά σημαίνει το πάγωμα κάθε μεταρρύθμισης. Αυτή την τακτική επέλεξε τώρα η κυβέρνηση στην Παιδεία, αναιρώντας ουσιαστικά την κατεύθυνση που είχαν χαράξει η πρώην υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου και ο καθηγητής Θάνος Βερέμης.
Η αλλαγή πορείας αποδόθηκε στην ανάγκη να επικρατήσει κοινωνική ειρήνη, ειδικά μετά τις ταραχές του Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για μέγιστο λάθος, όσο και αν ωραιοποιείται επικοινωνιακά. Η χώρα έχει ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία, σε όλα τα επίπεδα, τώρα. Οποιος επιλέγει για λόγους πολιτικού κόστους να συντηρήσει το σύστημα που επικρατεί σήμερα υπονομεύει την ανάπτυξη της χώρας. Η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει: θέλει να διορθώσει κάποια πράγματα στην Παιδεία ή θέλει απλώς να ξεφύγει συζητώντας γι’ αυτά επ’ αόριστον;