Διόδια σε πυροσβέστες
Κύριε διευθυντά
Σχετικά με την επιστολή του δήμαρχου Λεβιδίου κ. Αθ. Καβουρίνου, η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 27/8/09, παραθέτουμε την ακριβή σειρά των γεγονότων προς ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού. Στις 23/8/09 και ώρα 19.01, όχημα του Δήμου Λεβιδίου με δεξαμενή νερού έφθασε στον σταθμό διοδίων Νεστάνης και ρώτησε αν πρέπει να πληρώσει.
Ο εισπράκτορας διοδίων ζήτησε από τους επιβαίνοντες μια σύντομη αναμονή για να ενημερώσει το εποπτείο, όπως οφείλει να πράττει σε κάθε ειδική περίπτωση διέλευσης. Οι επιβαίνοντες, αμέσως και χωρίς να εξηγήσουν ότι μεταβαίνουν για συνδρομή σε ενέργειες πυρόσβεσης, επέμειναν να καταβάλουν το αντίτιμο του διοδίου και να διέλθουν, πριν προλάβει ο εισπράκτορας να ειδοποιήσει το εποπτείο.
Ο κ. Καβουρίνος τηλεφώνησε λίγα λεπτά αργότερα στο Κέντρο Διαχείρισης Κυκλοφορίας του «Μορέα» για να διαμαρτυρηθεί για την καταβολή διοδίων. Λίγα λεπτά αργότερα, κατήγγειλε το περιστατικό σε ραδιοφωνικό σταθμό, πριν προλάβει να επικοινωνήσει μαζί του εκπρόσωπος της εταιρείας.
Ο «Μορέας» από το πρωί της Κυριακής και για τις επόμενες 3 ημέρες, ακολουθώντας ακριβώς την ίδια πολιτική με άλλα έργα παραχώρησης, προέβαινε διαρκώς σε διευκόλυνση οχημάτων που μετείχαν σε ενέργειες πυρόσβεσης, ακόμη και αν αυτά δεν συμπεριλαμβάνονταν στα εκ του νόμου απαλλασσόμενα της καταβολής διοδίων. Για τη συγκεκριμένη διευκόλυνση, δεδομένου ότι αποτελεί παρέκκλιση (επιβαλλόμενη εκ των περιστάσεων) από τις συνήθεις διαδικασίες, χρειάζεται μια σύντομη αναμονή (της τάξεως του ενός λεπτού) ώστε να γίνει η απαραίτητη συνεννόηση του εισπράκτορα με το εποπτείο. Παρόμοιες συνεννοήσεις έγιναν, για παράδειγμα, νωρίτερα την ίδια ημέρα με την Περιφερειακή Διοίκηση του Πυροσβεστικού Σώματος, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα.
Τα ανωτέρω εξηγήθηκαν στον κ. Καβουρίνο σε τηλεφωνική επικοινωνία εκπροσώπου μας μαζί του την επόμενη ημέρα. Κατά την επικοινωνία μας με τον κ. Καβουρίνο και παρά τα πραγματικά περιστατικά που προαναφέρθηκαν, ζητήσαμε συγγνώμη για την αναστάτωση και προσφερθήκαμε να επιστρέψουμε το αντίτιμο των διοδίων.
Μετά τη δημοσίευση της επιστολής, εκφράζουμε τη λύπη μας για το ύφος της, για την ανακρίβεια των γραφομένων και για τις άδικες κρίσεις του κ. Καβουρίνου για τον «Μορέα» και τους ανθρώπους του, ειδικότερα όταν πρόκειται για τόσο ευαίσθητα θέματα, για τα οποία αποδεδειγμένα δείχνουμε ιδιαίτερη προσοχή.
Για την «Μορέας» Α.Ε. Ιωαννης Δημητροπουλος – Διευθυντής Λειτουργίας και Συντήρησης
«Μηχανικός» υπό όρους
Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» δημοσιεύθηκε κείμενο του κ. Αποστόλου Λακασά με τον παραπάνω τίτλο, μεταξύ δε πολλών άλλων αναφέρεται ότι η σύνοδος των πρυτάνεων των Πολυτεχνείων αποφάσισε ότι «οι πτυχιούχοι των Πολυτεχνείων θα λαμβάνουν πλέον και πιστοποιητικό ότι τα πτυχία τους αντιστοιχούν με master, καθώς είναι πενταετούς διάρκειας» και αυτό παρότι το υπουργείο Παιδείας δεν δέχεται το σχετικό αίτημα…
Νομίζω ότι στα πανεπιστήμια η διάρκεια των 3, 4, 5 ή 6 ετών είναι ο χρόνος που απαιτείται για την απόκτηση βασικών γνώσεων και στη συνέχεια απόκτηση πτυχίου από συγκεκριμένη πανεπιστημιακή σχολή, η διάρκεια δε των σπουδών για 3, 4, 5 ή 6 χρόνια με κανέναν τρόπο δεν συνεπάγεται συγχρόνως δικαίωμα απόκτησης και master. Για τη λήψη master απαιτείται η εγγραφή και στη συνέχεια ενασχόληση και σπουδή για ένα ή δύο χρόνια, αναλόγως, επί συγκεκριμένου θέματος, η επιτυχία του οποίου οδηγεί στην απονομή του master, η οποία δε λέξη master αναγράφεται στο πτυχίο μαζί με το περιεχόμενο και το αντικείμενο των σπουδών, π.χ. «master in animal nutrition» που είναι π.χ. το δικό μου μάστερ. Οι απόφοιτοι των Πολυτεχνείων, που θα πάρουν το πιστοποιητικό που αναφέρεται, όταν θα προβάλλουν ότι διαθέτουν master, θα αντιμετωπίζουν αμέσως το ερώτημα «σε ποιο αντικείμενο έκαναν το master τους» και τότε τι θα λένε; Ομως σχολές πενταετούς διάρκειας δεν είναι μόνο τα Πολυτεχνεία, οι Ιατρικές σχολές είναι εξαετούς διάρκειας και ασφαλώς τα πτυχία τους δεν είναι αντίστοιχα και με ένα master, ούτε διεκδικούν αντιστοιχία με δύο master σαν εξαετείς που είναι.
Τέλος, θέλω να αναφέρω πως το πτυχίο master είναι έργο των αγγλικών και αμερικανικών πανεπιστημίων. Από αυτούς εμείς το δανειστήκαμε και πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί πάνω στο θέμα, για να μην αντιμετωπίσουμε δυσμενείς κρίσεις.
Παναγιωτης Δεμερτζης – Κτηνίατρος Μαρούσι
Το νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας
Κύριε διευθυντά
Σε απάντηση στο δημοσίευμα της εφημερίδας σας της 26ης Αυγούστου 2009, σχετικά με τις παρατηρήσεις σας για την τροποποίηση του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Υμηττού αφενός και αφετέρου για το νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας, επισημαίνουμε τα εξής:
1. Είναι ανακριβές αυτό που αναφέρεται ότι το νέο Π.Δ. για τον Υμηττό «δεν παρέχει ουδεμία επιπλέον θωράκιση και προστασία για το βουνό» και αυτό διότι: α) Με το νέο Π.Δ. αυξάνουμε τη ζώνη Α του Υμηττού και καθιστούμε την προστασία της απόλυτη, απαγορεύοντας κάθε είδους δόμηση, κάτι που δεν συνέβαινε με το προηγούμενο Π.Δ. Η ζώνη Α του Υμηττού από ποσοστό 65% που ήταν έως σήμερα, καλύπτει πλέον το 80% και έχει έκταση 92.000 στρέμματα. Μάλιστα για να την προστατεύσουμε ακόμα καλύτερα τη χαρακτηρίζουμε «Πάρκο Natura και Ιστορικών Μνημείων». Επίσης, προβλέπεται η δημιουργία Φορέα Διαχείρισης του Ορεινού Ογκου του Υμηττού από κοινού με τον Ορεινό Ογκο της Πεντέλης. Επαναλαμβάνουμε ότι στο 80% του Υμηττού απαγορεύεται οποιαδήποτε δόμηση, εκτός από πέντε (5) δημοτικά αναψυκτήρια έως 100 τ.μ. σε συγκεκριμένες θέσεις που καθορίζονται από το Προεδρικό Διάταγμα. β) Στο υπόλοιπο τμήμα του Υμηττού, που είναι η Β Ζώνη, θέτουμε πολύ αυστηρούς όρους δόμησης και επιτρέπουμε μόνο κοινωφελείς δραστηριότητες, αυξάνοντας δε το όριο αρτιότητας από 4 σε 20 στρέμματα. γ) Οσον αφορά την πρόταση να κηρυχθεί ο Υμηττός «Εθνικό Πάρκο», σύμφωνα με τον Νόμο 1650/86, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Η προστασία που προσφέρει το νέο Π.Δ. είναι σαφώς καλύτερη από ένα Εθνικό Πάρκο, διότι στο Εθνικό Πάρκο επιτρέπονται παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες, ακόμη και αγροτικές εγκαταστάσεις. Εξάλλου, βασική προϋπόθεση για να ονομαστεί Εθνικό Πάρκο είναι η καταγραφή μοναδικών για τον εθνικό χώρο στοιχείων χλωρίδας και πανίδας. Κάτι το οποίο δεν έχει καταγραφεί.
Εν πάση περιπτώσει είναι αδιανόητο να εξασφαλίζουμε απόλυτη προστασία στον Υμηττό και την ίδια στιγμή να διαβάζουμε τα εντελώς αντίθετα.
2. Σε ό,τι αφορά το Ρυθμιστικό Σχέδιο για την Αττική, είναι πέρα για πέρα ανακριβές αυτό που αναφέρεται ότι προβλέπεται η ένταξη 200.000 στρεμμάτων στο σχέδιο πόλης ανεβάζοντας το ποσοστό του πολεοδομημένου χώρου στο 20%, ώστε η Αττική να μπορεί να στεγάσει 8 εκατομμύρια κατοίκους. Και είναι ανακριβές διότι:
Πρώτον: ρητά αναφέρεται στο νέο ΡΣΑ ότι βασικός στόχος είναι η μείωση του πληθυσμού του Λεκανοπεδίου ως ποσοστό του συνόλου του πληθυσμού της χώρας. Είναι αδιανόητο, άλλωστε, και έξω από κάθε λογική να λέγεται ότι ο πληθυσμός της Αττικής προβλέπεται με το νέο ΡΣΑ να γίνει 8 εκατομμύρια, όταν όλος ο πληθυσμός της χώρας είναι 11 εκατομμύρια.
Δεύτερο και κυριότερο: Δεν εντάσσουμε 200.000 στρέμματα στο σχέδιο πόλης με το νέο Ρυθμιστικό και δεν προτείνουμε την ένταξη νέων οικιστικών περιοχών. Απλώς καταχωρίζουμε στους χάρτες του Ρυθμιστικού (Δομικός Χάρτης) τις περιοχές που είναι ήδη εγκεκριμένες από τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ) και τα Π.Δ. χρήσεων γης των ΟΤΑ της Αττικής που είναι προϊόν της Επιχείρησης Πολεοδομικής Ανασυγκρότησης που άρχισε το 1985. Γι’ αυτές τις εκτάσεις προβλέπουμε πλέον αυστηρά κριτήρια οργάνωσης και ήπιους όρους δόμησης (χαμηλός συντελεστής δόμησης από 0,3 ώς 0,6). Τα κτίρια να είναι μέχρι διώροφα και σε μικρό ποσοστό μέχρι τριώροφα.
Ωστόσο, πρέπει εδώ να επισημανθεί ότι ένα μεγάλο ποσοστό των κτιρίων αυτών αποτελεί Β΄ κατοικία και επομένως δεν πρέπει κανείς να τα προσμετρά, ώστε να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η Αττική θα μπορεί να στεγάσει 8 εκατομμύρια κατοίκους». Ολα τα παραπάνω έχουν λεχθεί σε όλες τις ενημερωτικές ημερίδες που έχουν γίνει στην Αττική για το νέο Ρυθμιστικό. Δεν είναι δυνατόν ένα πόνημα, όπως το νέο Ρυθμιστικό, που χρειάστηκε χρόνια και δεκάδες ειδικούς επιστήμονες για να το μελετήσουν, με τόση ευκολία να απαξιώνεται με ανυπόστατες γενικεύσεις και αφορισμούς.
Ευαγγελος Μπαλτας – Γενικός Γραμματέας ΠΕΧΩΔΕ
Το τραμ
Κύριε διευθυντά
Με φίλους από το εξωτερικό χρησιμοποίησα χθες το τραμ. Ενώ φθάναμε στη στάση, πλησίαζε το όχημα, πηδήξαμε επάνω και, ταυτοχρόνως, βρεθήκαμε παραβάτες χωρίς να το θέλουμε! Οι μεν ντόπιοι είχαμε μαζί μας εισιτήρια, αλλά δεν υπήρχε μέσα στο όχημα ακυρωτικό μηχάνημα, οι δε εκ του εξωτερικού δεν είχαν εισιτήρια και ούτε μπορούσαν να τα προμηθευτούν. Αλλά, όταν πρωτοήρθε το σύγχρονο αθηναϊκό τραμ, υπήρχε μέσα στο όχημα ακυρωτικό μηχάνημα, που εν συνεχεία καταργήθηκε. Γιατί; Και γιατί να μην υπάρχει μηχάνημα παροχής εισιτηρίων, όπως συμβαίνει αλλού; Τόσο δύσκολο είναι;
Ιωαννης Β. Μενουνος – Διδάκτωρ Φιλολογίας – Νέα Σμύρνη
Ελλάδα και διαφθορά
Κύριε διευθυντά
Σύμφωνα με παγκόσμια δημοσκόπηση κύρους, η Ελλάδα αποδείχθηκε πρωταθλήτρια στη διαφθορά, προς απογοήτευση των φορολογουμένων πολιτών που δίνουν το υστέρημά τους για την πρόοδο του κράτους και βλέπουν τη διαπλοκή να κυριαρχεί στη δημόσια γραφειοκρατία. Φυσικά, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πατάξει αυστηρά όσα δημόσια πρόσωπα έχουν δωροδοκηθεί εις βάρος του φτωχού, κυρίως όμως πρέπει να φροντίσει μέσω της εκπαίδευσης και των ΜΜΕ να διοχετεύσει τον πειθαρχημένο δυτικό αστικό πολιτισμό, αποβάλλοντας οριστικά τα εγωκεντρικά, «ατίθασα», ανατολίτικα, στοιχεία, κατάλοιπα της τουρκοκρατίας.
Νεκταριος Κατσιλιωτης – Ιστορικός – Εκδότης