Εκφυλισμός
Κύριε διευθυντά
Το συμπέρασμα που προκύπτει από τις νέες πυρκαγιές στην Αττική, σε συνδυασμό, πρώτον, με εκείνες που συνέβησαν σε Πάρνηθα και Ηλεία πριν από δύο χρόνια και, δεύτερον, με τις ποικίλες υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες έχουν εμπλακεί υπουργοί της Ν.Δ., είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί -ίσως και δεν θέλει- να προστατεύσει τη δημόσια περιουσία. Μετά από 70 νεκρούς θα περίμενε κανείς καλύτερο εξοπλισμό και συντονισμό των πυροσβεστικών δυνάμεων. Δυστυχώς όμως είναι τέτοια η φαύλη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών που η χώρα μας, αν και είναι μία από τις καλύτερες πελάτιδες της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων, εξευτελίζεται κάθε χρόνο δανειζόμενη πυροσβεστικά μέσα από άλλες χώρες.
Στο διάστημα που μεσολάβησε από το 2007 έως σήμερα η κυβέρνηση επιδόθηκε στο σπορ της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας (όρα υπόθεση Βατοπεδίου), την υποθήκευση των συνταξιοδοτικών αποθεματικών σε ύποπτα χρηματοοικονομικά προϊόντα αγορασμένα μέσω φαινομενικά άχρηστων μεσαζόντων και την προώθηση «μεταρρυθμίσεων», όπως λ.χ. η πώληση της Ολυμπιακής και άλλων δημοσίων επιχειρήσεων διά της οικονομικής ασφυξίας του ΙΚΑ, το οποίο καλείται να επωμισθεί το κόστος των «εθελουσίων εξόδων» που μόνον αυτές καθιστούν την πώληση των συγκεκριμένων επιχειρήσεων ελκυστική.
Είναι βέβαιον ότι η συμπεριφορά της κυβέρνησης αντανακλά έως ένα βαθμό τη νεοελληνική νοοτροπία, η οποία χαρακτηρίζεται από την απέχθεια προς καθετί κοινόχρηστο και από το πρότυπο του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού που μπορεί να επιτευχθεί μέσω της οικειοποίησης δημόσιας περιουσίας (οικοπεδοποίηση του καμένου δάσους με σκοπό την απόκτηση μιας μεζονέτας) και της φοροδιαφυγής – φοροαποφυγής (λαμπρός δάσκαλος σε αυτό τον τομέα ο απίθανος κ. Βουλγαράκης και οι οφσόρ εταιρείες του). Βέβαια το φαινόμενο του μαζικού εκμαυλισμού δεν είναι πρωτόγνωρο: το ΠΑΣΟΚ φέρει μοναδική ευθύνη για την αντιπαραγωγική νοοτροπία σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο, η σημερινή κυβέρνηση ελέγχεται ιδιαιτέρως καθώς αν και επαγγέλθηκε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, περιορίστηκε στο να ακολουθήσει την πεπατημένη επιτυγχάνοντας μάλιστα και νέα ρεκόρ ξεδιαντροπιάς.
Αριστοτελης Μπεληγιαννης / Θεσσαλονίκη
Υπερβολές
Κύριε διευθυντά
Ο ρόλος της αντιπολίτευσης, στο δημοκρατικό πολίτευμα, είναι το να ελέγχει τις κυβερνητικές ενέργειες, να τις κριτικάρει και να στιγματίζει ακόμη, όποιες από αυτές θεωρεί ότι είναι επιζήμιες ή λανθασμένες.
Είναι όμως βέβαιο ότι όλες οι κυβερνητικές ενέργειες δεν μπορεί να είναι άστοχες. Ετσι, αν η αντιπολίτευση (η όποια αντιπολίτευση) κατηγορεί την κυβέρνηση για όλες συλλήβδην τις ενέργειές της, το μόνο που κατορθώνει είναι να δημιουργεί αμφιβολίες στον λαό, όχι για τις κυβερνητικές, αλλά για τις δικές της απόψεις!!!Αλλά και κάποιοι πολίτες, που… επιπόλαια (για να κάνουν αντιπολίτευση;) κατηγορούν άδικα την κυβέρνηση για κάποιες προφανώς χρήσιμες και θετικές ενέργειές της, πετυχαίνουν το αντίθετο από το αποτέλεσμα που προσδοκούν. Τις παραπάνω σκέψεις τις έκανα σήμερα το πρωί, όταν παρακολουθούσα μια εκπομπή στην τηλεόραση και άκουσα κάποιον να ισχυρίζεται ότι είναι άδικη η ιδιαίτερη φορολόγηση των αυτοκινήτων πολύ μεγάλου κυβισμού. Και αναρωτήθηκα τι είδους λογική είχε αυτός. Δηλαδή αυτός που έχει ένα τζιπ με μηχανή 3,7 λίτρα δεν πρέπει να φορολογηθεί ιδιαίτερα; Μήπως επειδή αγόρασε το τζιπ για να τραβάει το… ιστιοπλοϊκό του που έχει 18 μέτρα μήκος;
Και για να γενικεύσουμε, μήπως ένας άλλος δεν πρέπει να φορολογηθεί ιδιαίτερα για την 20μετρη πισίνα που έχει στη βίλα του; Αλλά και ένας τρίτος, που πάει με την οικογένειά του ταξίδι σε μέρη εξωτικά και δαπανά 5.000 έως 15.000 ευρώ είναι φτωχός; ΄Η μήπως αυτός που ξοδεύει 5.000 ευρώ για να κάνει δεξίωση σε ένα από τα πολλά… «Κτήματα» (που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια!) μετά τον γάμο της κόρης του είναι απένταρος; Αλλά και αυτός που περνάει τις διακοπές του, μαζί με την οικογένειά του σε ένα πανάκριβο ξενοδοχείο 5 αστέρων, προφανώς δεν είναι φτωχαδάκι!
Σίγουρα τα άτομα των παραπάνω περιπτώσεων (αλλά και πολλών άλλων συναφών), είναι σαφώς εύποροι και είναι δίκαιο να συμβάλλουν ιδιαίτερα στον κρατικό κορβανά. (Ας μην ξεχνάμε ότι και στην κλασική Αθήνα, για να συντηρείται ο στόλος της, κάθε πλούσιος Αθηναίος πλήρωνε τα έξοδα για τη συντήρηση μιας τριήρους!)
Αρα, άσχετα με πολιτική τοποθέτηση, νομίζω ότι όσα μέτρα παίρνει η κυβέρνηση για τη μεγαλύτερη φορολόγηση αυτών που διαβιούν πλουσιοπάροχα και δίκαια είναι και επιβεβλημένα. Και πρέπει να επικροτούνται από όλους και να ζητείται όχι η κατάργησή τους, αλλά η γενίκευσή τους.
Νικος Δυοβουνιωτης / Πολιτικός Μηχανικός / Κηφισιά
Η φύλαξη των δασών
Κύριε διευθυντά
Αναφορικά με τις πυρκαγιές και καταφεύγοντας στην κοινή λογική και μόνο, θα ήθελα να αναφερθώ στα ακόλουθα: Καλώς ή κακώς η μέγιστη πλειοψηφία των δασών μας, και ιδιαίτερα των περιαστικών, αποτελείται από πεύκα. Αλλαγή του γεγονότος αυτού είναι, κατά τη γνώμη μου, ανέφικτη για πολλούς λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε. Τα πεύκα δημιουργούν, δυστυχώς, πευκοβελόνες, ρετσίνι και κουκουνάρια που πρακτικά κανείς καθαρισμός, που προτείνουν οι ειδικοί, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί. Ειδικά δε για τον καθαρισμό των πευκοβελόνων θα έπρεπε να γίνεται ο καθαρισμός τουλάχιστον επί εβδομαδιαίας βάσεως, πράγμα αδύνατον.
Επομένως, τα διάφορα μέτρα που προτείνονται όπως: καθαρισμός, αντιπυρικές ζώνες, μεγάλη και οργανωμένη πυροσβεστική δύναμη κ.ά., είναι μεν αναγκαία και αυτονόητα, αλλά άπαξ και εκδηλωθεί πυρκαγιά με ανέμους 6-8 μποφόρ, η αντιμετώπισή τους είναι από προβληματική έως αδύνατη. Αυτό έγινε απόλυτα αντιληπτό πρόσφατα. Η πρότασή μου είναι να ριχθεί το βάρος στη φύλαξη των δασών και ιδιαίτερα των περιαστικών που γίνονται αντικείμενο συχνών πυρκαγιών, σε ένα ειδικό φορέα φύλαξης δασών.
Ο φορέας αυτός να έχει βασικό παράγοντα τον στρατό, ο οποίος διαθέτει εκτός του αναγκαίου ανθρώπινου δυναμικού και την τεχνογνωσία της οργάνωσης, την πειθαρχία και τον αναγκαίο εξοπλισμό. Στον φορέα αυτό θα έχουν συμμετοχή και οι ΟΤΑ κάθε περιοχής με το υπάρχον διαθέσιμο προσωπικό, οι εθελοντικοί σύλλογοι και συμβουλευτικά η Πυροσβεστική Υπηρεσία, η οποία σε περίπτωση πυρκαγιάς θα αναλαμβάνει την κατάσβεση. Φυσικά, το όλο θέμα θα μελετηθεί σε βάθος. Η φύλαξη θα έχει ιδιαίτερα αποτρεπτικό αποτέλεσμα και έγκαιρη αντίληψη του προβλήματος και ενδεχομένως άμεση συμμετοχή του φορέα στην κατάσβεση.
Ασφαλώς θα υπάρξουν αντιρρήσεις για την εμπλοκή του στρατεύματος σε καθήκοντα άλλα από τα καθιερωμένα. Η απάντησή μου ως Ελληνας φορολογούμενος που συμμετέχω ευχαρίστως στη δαπάνη διατήρησης αξιόμαχου στρατεύματος είναι ότι έχω την απαίτηση να θεωρηθεί η διαφύλαξη του δασικού πλούτου της χώρας εξίσου σπουδαία με τη φύλαξη των συνόρων μας.
Ας θεωρήσουμε ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια εχθρική μειοψηφία ανεγκέφαλων πυρομανών, κερδοσκόπων γης και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να υποθέσει, οι οποίοι είναι πραγματικοί εχθροί της κοινωνίας και της Ελλάδας. Μπορούμε να τους αφήσουμε να δρουν ανενόχλητοι;
Γιωργος Παπαθανασιου / Εκάλη
Τα ψηφοδέλτια
Κύριε διευθυντά
Επιτρέψτε μου, στο άρθρο σας, στις 04/09/2009 να συμπληρώσω την παρακάτω φράση σας: «Θα ήταν, όμως, εξόχως χρήσιμο αν ο πρωθυπουργός απέκλειε από τα ψηφοδέλτια και όσους απέτυχαν εμφανώς στην άσκηση των καθηκόντων τους, όπως π.χ. όσους διαχειρίστηκαν προ του τελευταίου ανασχηματισμού τα δημοσιονομικά ζητήματα» με τη φράση «και όσους διαχειρίστηκαν το θέμα της επανίδρυσης του κράτους».
Νικος Καββαδας / Στουρνάρη – Αθήνα