Η βαρώνη φον Ρούφφιν (Β. Λέανδρος) και ο βασιλιάς των τσιγγάνων (Β. Παϊτέρης) έμειναν απ’ έξω. Αλλά ο ταξίαρχος Θεοχάρης (Γ. Βασιλείου) και ο αστυνόμος Μπέκας (Κ. Καρράς) έπιασαν πρώτη θέση θεωρείο. Και αν η εθνική μας χαστουκίστρια γνώρισε την ανάποδη της παλάμης των ψηφοφόρων, υπάρχει πάντα το κλαμπ των σεξολόγων (Θ. Ασκητής – Β. Αποστολάτος) που θριαμβεύει στις εκλογές. Οσο για το ποιος άλλος μένει να περάσει τις πύλες του Κοινοβουλίου… όσο υπάρχουν εκεί έξω πέντε χιλιάδες άνθρωποι πρόθυμοι να σταυρώσουν την Αναστασία Αθήνη Τσούνη, όλα είναι πιθανά!
«Σταυρώστε με…»
Το κακό με τους «λαμπερούς» υποψηφίους είναι η τάση τους να… γλιστρούν στη χρυσόσκονη. Οπως η παλαιάς κοπής τηλεπερσόνα Τζοβάννα Φραγκούλη: αναβιώνοντας προεκλογικά το «Πες το και θα γίνει» εκστόμισε μεγαλοφώνως την ερώτηση «γιατί να μη διοριστούν και τα δικά μας τα παιδιά;».
Την απάντηση της την έδωσε ο ίδιος ο… πατέρας των γαλάζιων παιδιών, ο κ. Καραμανλής. Οταν πια η κ. Φραγκούλη ψέλλισε κάτι σαν «ατυχής δήλωση…», ήταν αργά: είχε ήδη βρεθεί από τον ρόλο της αλεπούς σε εκείνον του μπούφου… Περίπου όπως και η ιέρεια της παραλιακής, Εφη Σαρρή, η υποψήφια του ΛΑΟΣ το 2007. Ισως να έφταιγε που την ξύπνησαν από τις 8 π. μ. για να τη βγάλουν στην τηλεόραση. «Για το ΑΕΠ τι θέση θα πάρετε;», ρώτησε σοβαρά ο δημοσιογράφος. Η κυρία Σαρρή τον κοίταξε εχθρικά. «Και πού να ξέρω εγώ τι είναι το ΑΕΠ;», έκανε νευριασμένη. «Αφού δεν είμαι πολιτικός. Είμαι πολίτης ακόμη!». Ουδείς γνωρίζει αν αυτό της στοίχισε τελικώς το βουλευτιλίκι. Αλλά μην εκπλαγείτε αν την ξανακούσετε σύντομα να σας φωνάζει «Σταυρώστε με! Σταυρώστε με! Στα χέρια σας σηκώστε με!».
Βλέπετε, περίπου σαν τα παλιά μπουλούκια που έπαιζαν το έργο τους από πόλη σε πόλη, διάφοροι καλλιτέχνες παίζουν το δικό τους έργο από κόμμα σε κόμμα. Κλασικό παράδειγμα, ο παλαιός αλλά πάντα κραταιός Γιώργος Πάντζας: η πολιτική του καριέρα (αν εξαιρέσουμε την ταινία «Κάνε με πρωθυπουργό!» που έπαιξε το 1965) ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ με το οποίο διεκδίκησε τη δημαρχία το ’86 στην Καισαριανή. Πλην, η χωρίστρα – μοιρογγνωμόνιο δεν έθελξε το εκλογικό σώμα, κι έτσι μεταπήδησε στο ΔΗΚΚΙ, ως υποψήφιος βουλευτής. Ηταν τότε που οι Τσοβολικοί έβλεπαν συχνά ένα αυτοκίνητο ντυμένο με αφίσες του Γιώργου Πάντζα. «Ψηφίστε Γιώργο Πάντζα!», πρέτρεπε η φωνή από την ντουντούκα. Και μόνο όποιος το προλάβαινε στο φανάρι είχε την τύχη να δει πως ο οδηγός με τη ντουντούκα ήταν ο ίδιος ο Γιώργος Πάντζας! Αντιλαμβάνεσθε πως ο κ. Πάντζας το ‘χε καημό να βγει βουλευτής. Κι έτσι όταν κατέβασε ρολά το ΔΗΚΚΙ, τρύπωσε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές τις μέρες τον βλέπουμε στα τηλεοπτικά πλάνα να κυκλώνει τις σπαρασσόμενες συνιστώσες: σαν να πρόκειται για καρέ απ’ το αξέχαστο «Ο Εμίρης κι ο Κακομοίρης,», ο κ. Πάντζας τη μία κάθεται δίπλα στον Α. Τσίπρα, την άλλη τριγυρίζει τον Μ. Γλέζο.
Αλλά δεν είναι ο μόνος καλλιτέχνης γυρολόγος. Ο Β. Παϊτέρης, ας πούμε, χάρισε την τσιγγάνα καρδιά του πρώτα στο ΔΗΚΚΙ, μετά στο ΠΑΣΟΚ κι ύστερα στη Ν.Δ. Παρά το «Μπίλι προχώρα!» που λέει πως άκουσε απ’ τα χείλη του Κ. Καραμανλή, ο κ. Παϊτέρης τελικώς δεν βγήκε. Αλλά συνεχίζει ν’ αγαπάει τον Καραμανλή, «γιατί είναι μάγκας και καθόλου ρατσιστής». Τι κι αν ο κ. Παϊτέρης δεν ταιριάζει στο προφίλ της Ν.Δ.; Οπως έλεγε και η καλλιτέχνις Αννα Φόνσου ως υποψήφια του ΚΚΕ (γιατί μετά εξελίχθηκε σε Πασοκιάδα…), «εγώ δεν είμαι απ’ τους μανιώδεις κουκουέδες. Είμαι πιο λάιτ. Εγώ είμαι κομψή, με τα μπιζουδάκια μου!».
«Εμεινα ανεκμετάλλευτος»
Καθένας με τα ταλέντα του. Η Μάρω Κοντού, ας πούμε, έγραψε τη δική της λαμπρή κοινοβουλευτική σελίδα τη μέρα που, μέσα στη Βουλή, άρχισε να τραγουδάει «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά» με πιο πολύ στόμφο κι απ’ τη Βέμπο. Ατυχώς ακόμη δεν είχε αλώσει το κοινοβούλιο ο ταξίαρχος Θεοχάρης να τη συλλάβει για διατάραξη της κοινής ησυχίας. Βλέπετε, ο Γιώργος Βασιλείου πέρασε απ’ το «Καλημέρα Ζωή» στο «Καλημέρα Βουλή» το 2004. Προφανώς άκουσε το μακρινό κάλεσμα «Σελήνη θέλει Βουλή» (βλ. σχετικά τον πολιτικό βίο της Ελένης Κούρκουλα…) και ακολούθησε το φωσκολικό μονοπάτι προς την εξουσία. Κι έτσι, συνάντησε εκεί τον ομότεχνό του, τον «αστυνόμο Μπέκα» Κώστα Καρρά. Ο οποίος μετά από επτά χρόνια θητείας, βγήκε απ’ τη Βουλή παραπονεμένος. «Εμεινα ανεκμετάλλευτος» είπε στους δημοσιογράφους. «Δυστυχώς, στη Βουλή δεν με αξιοποίησαν». Ακόμη και τώρα, πάντως, στη μεσημβρινή ζώνη της TV μπορείτε να θαυμάσετε το αναξιοποίητο ταλέντο του: στο τέλος κάθε επεισοδίου ο αστυνόμος Μπέκας καταφέρνει να κλείνει τσαχπίνικα το δεξί μάτι ενώ συγχρόνως σουφρώνει τα χείλη και στέλνει φιλί στους ψηφοφόρους…