Στρατηγική ήττας υιοθετεί η Ρηγίλλης

Στρατηγική ήττας υιοθετεί η Ρηγίλλης

2' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αναμφίβολα υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες για την ορθότητα της στρατηγικής που επέλεξε η Ν.Δ. εναντίον του ΠΑΣΟΚ, εν όψει της 4ης Οκτωβρίου. Δηλαδή να αναδεικνύει τη διχοστασία που υπάρχει στο κόμμα αυτό για καίρια θέματα, όπως η οικονομία, η Παιδεία κ.λπ. Ο εισηγητής μιας τέτοιας στρατηγικής είναι είτε αφελής είτε πολιτικά αστοιχείωτος. Οι διαφωνίες σ’ ένα μεγάλο κόμμα ανακύπτουν και οξύνονται σε περιόδους πολιτικής παρακμής και όταν το όραμα της εξουσίας παραμένει αθέατο. Σήμερα όλοι στο ΠΑΣΟΚ είναι βέβαιοι ότι σε τριάντα μία ημέρες θα είναι κάτοχοι και νομείς της εξουσίας. Ποιος είναι τόσο ηλίθιος ή τόσο τολμηρός, ώστε να προβάλει κάποια ένσταση στα όσα αποφασίζει και λέει ο αρχηγός; Ο κ. Κώστας Σημίτης, προτού ταπεινωθεί πλήρως, ήταν επί ημέρες στο «αναμείνατε στο ακουστικό σας», για να πληροφορηθεί τι όρους θα του έθετε ο σημερινός πασοκράτωρ. Ο δε προ 15μήνου… ρευματούχος του 40% κ. Ευ. Βενιζέλος το μόνο στο οποίο ελπίζει είναι να του συμπεριφερθεί με κάποια μεγαλοψυχία ο «θριαμβευτής» της 4ης Οκτωβρίου…

Πέραν όμως αυτών, την ίδια στρατηγική εφάρμοσε η Ν.Δ. τουλάχιστον κατά τα πέντε τελευταία χρόνια, επισημαίνοντας τη δισυπόστατη στάση του και την αδυναμία του να αντιπροτείνει συγκεκριμένη θέση σε οποιοδήποτε οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, πως η μέχρι προ διετίας υπεροχή της Ν.Δ. κατά περίπου πέντε ποσοστιαίες μονάδες και η αδιαφιλονίκητη πρωτοκαθεδρία του Κ. Καραμανλή ως καταλληλότερου πρωθυπουργού, οφειλόταν στην «ευφυέστατη» αυτή στρατηγική. Τι μεσολάβησε και η διαφορά αυτή έχει σε δύο χρόνια ανατραπεί πλήρως. Μήπως το ΠΑΣΟΚ εμφάνισε ολοκληρωμένο, αξιόπιστο και ελκυστικό κυβερνητικό πρόγραμμα; Μήπως ο αρχηγός του από «ανεπαρκής και ηττοφόρος», κατά τη μέχρι πρότινος άποψη κορυφαίων «συντρόφων» του, μετεβλήθη, ως διά μαγείας, σε περιούσιο και νικηφόρο; Μήπως, τέλος, οι ενδοκομματικές διαφορές εξέλιπαν και ύστερα από μια θαυματουργό σύνθεση ανέκυψε ένα αξιοζήλευτο πρότυπο διακυβέρνησης;

Οχι βέβαια. Η ανατροπή της διαφοράς της Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ, οφείλεται αποκλειστικά σε λάθη, παραλείψεις και παλινωδίες της κυβερνήσεως. Οφείλεται σε ύποπτες πράξεις, αλλά και απαράδεκτες συμπεριφορές αλαζονείας σημαντικού αριθμού στελεχών της, μεταξύ των οποίων δυστυχώς και ορισμένων που αυτοεμφανίζονταν, ως εμβληματικά πρόσωπα της παρατάξεως. Θ’ έπρεπε να υπάρχει στη Ρηγίλλης μια «ομάδα εσωτερικών υποθέσεων», η οποία εκτός των σοβαρών κρουσμάτων που «πλήγωσαν την παράταξη», να καταγράφει από τα παραπολιτικά των εφημερίδων και τα κωμικοτραγικά περιστατικά μεγαλομανίας και σπουδαιοφάνειας κυβερνητικών ή και θεσμικών παραγόντων, που όχι μόνον εξευτέλισαν το «σεμνά και ταπεινά» του Κ. Καραμανλή, αλλά προκάλεσαν την αηδία και την αποστροφή της πλειονότητος των ψηφοφόρων της Ν.Δ.

Στρουθοκαμηλίζουν και αυταπατώνται, λοιπόν, όσοι στη Ν.Δ. εν όψει των εκλογών ελπίζουν στη στρατηγική φθοράς του αντιπάλου. Η μόνη ελπίδα που υπάρχει είναι η δυνατότητα κάποιας αποκατάστασης του κόμματός τους, από την βαρύτατη φθορά που έχει υποστεί. Βέβαια τούτο απαιτεί επώδυνες αποφάσεις, για την πλήρη εξυγίανση της Ν.Δ. απ’ όλους όσοι πρόδωσαν τις αξίες και τις αρχές της. Από εκείνους που συνετέλεσαν στην εξαπάτηση όσων την εμπιστεύθηκαν στις δύο τελευταίες εκλογές. Αυτούς τους ίδιους, τέλος, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την ταπείνωση που έχουν υποστεί οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή