Στην εποχή της Magna Carta

4' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Magna Carta είναι η συμφωνία, την οποία συνήψε το 1215 ο βασιλιάς της Αγγλίας Ιωάννης ο Ακτήμων με τους γαιοκτήμονες της χώρας του. Εσήμανε το τέλος τού μεταξύ τους πολέμου και την αναγνώριση από πλευράς της μοναρχίας δικαιωμάτων προς τους γαιοκτήμονες· δικαιωμάτων ως τότε ανήκουστων στον μεσαιωνικό κόσμο. Ανάμεσα στα άλλα σημαντικά, όπως φέρ’ ειπείν το habeas corpus, για τα οποία μαθαίναμε κάποτε στο σχολείο (και για τα οποία μαθαίνουν σήμερα μόνον όσα παιδιά έχουν γονείς ευκατάστατους οικονομικά, ώστε να αγοράζουν τις υπηρεσίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης…), η Magna Carta περιλαμβάνει και την απαρχή του κοινοβουλευτισμού. Οι ειδικοί την εντοπίζουν στο άρθρο 61, το οποίο εξασφάλιζε την εφαρμογή των προηγουμένων.

Βάσει αυτού, οι βαρώνοι μπορούσαν να εκλέγουν μία επιτροπή -το Μέγα Συμβούλιο, όπως ονομάστηκε αργότερα- αποτελούμενη από 25 μέλη, στην οποία ο βασιλιάς αναγνώριζε το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί για τυχόν παραβίαση των συμπεφωνημένων και να απαιτήσει την αποκατάστασή τους με συγκεκριμένα μέσα. Το άρθρο αυτό έγινε από την αρχή αντικείμενο διαμάχης μεταξύ βαρώνων και μοναρχίας. Χρειάσθηκε να τελειώσει ο 13ος αιώνας, ώσπου η μοναρχία να αποδεχθεί την ύπαρξη ενός αντιπροσωπευτικού σώματος (των ισχυρών έστω) προς το οποίο είναι υπόλογη και περί τα μέσα του 14ου αιώνος θεσπίζεται κάτι παρεμφερές με το Μέγα Συμβούλιο, η εξέλιξη του οποίου στην πορεία των αιώνων οδήγησε στον σύγχρονο κοινοβουλευτισμό.

Τα θυμίζω αυτά διότι είναι η απαραίτητη βάση, προκειμένου να σχολιάσω τα ψηφοδέλτια επικρατείας των δύο μεγάλων κομμάτων. Οσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, είναι φανερό ότι βρίσκεται στην περίοδο της μοναρχίας, όπου το άρθρο 61 της Magna Carta έχει καταργηθεί: Ο βασιλιάς κάνει ό,τι θέλει. (Δεν μου μένει μάλιστα καμιά αμφιβολία, όταν διαβάζω στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» να λέει: «Δεν θα ανεχθώ φέουδα»…) Αντιθέτως, στη Ν.Δ., το άρθρο 61 όχι απλώς ισχύει, αλλά εφαρμόζεται κιόλας στην πράξη: Οι βαρώνοι υπαγορεύουν τους όρους τους στη μοναρχία. Αυτά, επί του παρόντος. Σε μερικούς αιώνες (αν όλα πάνε ομαλά…) θα μιλήσουμε για κόμματα με δημοκρατική λειτουργία.

Πάρτε, κύριε, μαντιλάκια!

Δεν ήταν ο μικρός Βασιλάκης των κινηματογραφικών μελό του 1960 αυτός που είδαν μπροστά τους το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής οι θαμώνες των καφετεριών του Μπουρναζίου· και ούτε πουλούσε λαχεία. Ηταν ο μικρός αδελφός του Λεωνίδα Γεωργιάδη, ο Σπυρίδων-Αδωνις (Σπυράκος, Σπυραντώνης ή και Μπουμπούκος λεγόμενος), τέως βουλευτής και νυν υποψήφιος του ΛΑ.Ο.Σ. στη Β΄Αθηνών. Ηταν μαζί με την «Μπουμπούκα» του (κάποτε φιλόδοξη μουσουργό, την οποία οι αντιξοότητες του βίου οδήγησαν στην παρουσίαση φθηνών τηλεοπτικών παραγωγών) και μοίραζαν αρωματισμένα μαντιλάκια. Δεν ζητούσαν λεφτά, όπως ο κινηματογραφικός Βασιλάκης για τα λαχεία του. Μόνο ένα ψηφαλάκι ζητούσαν, μόνο ένα ψηφαλάκι! Οταν έληξε η παράσταση, φαντάζομαι ότι επέστρεψαν στο Ψυχικό από όπου η εικόνα των προβλημάτων του λαού είναι καθαρότερη…

Η θυσία του Σιούφα

Ο Δημήτρης Σιούφας πρέπει να ένιωσε φρικτά. Οχι τόσο επειδή είναι στη δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, αλλά γιατί η συμμετοχή του σε αυτό σήμαινε ότι θα άφηνε πίσω του, ορφανεμένο, τον ωραίο λαό της Καρδίτσας, στον οποίον όλα αυτά τα χρόνια έδωσε τα πάντα. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίον ο τέως πρόεδρος της Βουλής προσπάθησε να εξασφαλίσει την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο: Δεν το έκανε για τον εαυτό του, αλλά για τον λαό που εκπροσωπούσε τόσα χρόνια. (Στην πραγματικότητα, προσπάθησε πρώτα να μεταπείσει τον πρωθυπουργό, ώστε ο ίδιος να πολιτευθεί εκ νέου στη λατρεμένη του Καρδίτσα, αφού όμως αυτό δεν κατέστη δυνατόν, έδωσε τουλάχιστον τον αγώνα τον καλό για το prestige της Καρδίτσας στο επικρατείας…)

Παρά την πίκρα του, μόλις ανακοινώθηκε το ψηφοδέλτιο, ο Δ. Σιούφας, μαθημένος από ένα βίο ανιδιοτελούς προσφοράς, έκανε πέτρα την καρδιά και προέβη στη ακόλουθη δήλωση: «Η σκέψη μου, αυτή τη στιγμή, στρέφεται με συγκίνηση και αγάπη στους Καρδιτσιώτες συμπολίτες μου, που με εκλέγουν βουλευτή για τρεις δεκαετίες. Τους ευχαριστώ, τους ευγνωμονώ και τους βεβαιώνω ότι θα είμαι πάντα κοντά τους».

Προσωπικώς, παρηγορούμαι από τη σκέψη ότι και ως βουλευτής επικρατείας ο Δ. Σιούφας θα συνεχίσει να βρίσκεται με τον αγαπημένο του λαό της Καρδίτσας στον (sic) Ντα Κάπο. (Ετσι το έλεγε. Μετά τις πανηγυρικές δοξολογίες στον Αγιο Διονύσιο, στρεφόταν σε άλλον, εξίσου πολυσυζητημένο στυλοβάτη του νεοκαραμανλισμού και του έλεγε: «Πάμε να πάρουμε καφέ στον Ντα Κάπο να μας δούνε;»). Στο κάτω κάτω, η αφρόκρεμα του λαού της Καρδίτσας διορίστηκε από τον Δ. Σιούφα στη Βουλή. Ο Ντα Κάπος είναι γεμάτος από δαύτους…

Ο Ακης του Κώστα

Για τους επαΐοντες, το ότι ο γενικός διευθυντής της Ν.Δ. Μενέλαος Δασκαλάκης δεν περιλαμβάνεται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ. αποτελεί αδιάψευστη απόδειξη ότι ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ. δεν σκοπεύει να συνεχίσει να ηγείται του κόμματος μετά τις εκλογές. Διότι, όπως υποστηρίζουν, ο Μενέλαος υπήρξε ο Ακης του προέδρου: «Τι ώρα είναι Μενέλαε;». «Ο,τι ώρα θέλετε εσείς κύριε πρόεδρε»…

Απορία ψηφοφόρου

«Θα πούμε την αλήθεια για την οικονομία, ώστε να γνωρίζει ο λαός τα περιθώρια», δήλωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στην «Καθημερινή» και, προσωπικώς, ως ένα απειροελάχιστο, ένα ασήμαντο κομματάκι του λαού, χαίρομαι πάρα πολύ που θα ακούσω -επιτέλους- την αλήθεια για την οικονομία. Αναρωτιέμαι, όμως, τι είναι όσα έχω ακούσει ώς τώρα, στη διάρκεια τούτης της προεκλογικής εκστρατείας, από τον Γιώργο! Δεν βασίζονται στη γνώση της αλήθειας; Εκπονεί σχέδια και εξαγγέλλει μέτρα χωρίς να γνωρίζει την αλήθεια;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή