Δεν είμαστε τόσο κακομοίρηδες όσο παραπονιόμαστε. Αν έχουμε «μπροστά μας πολύ δύσκολα χρόνια» είναι λόγω του αντιπαραγωγικού μας συστήματος του γρήγορου βολέματος, της αρπαχτής, της περιφρόνησης των θεσμών. Το 2008, η Ελλάδα εισέπραξε από τα κοινοτικά ταμεία περισσότερα χρήματα, σε απόλυτα ποσά, από κάθε άλλη χώρα, πλην Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας: 8,5 δισ. ευρώ (καθαρά, πλην των δικών μας εισφορών, 6,3 δισ. ευρώ), σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν για τα περυσινά οικονομικά πεπραγμένα της Ε.Ε. Τι κάναμε με τα χρήματα αυτά; Δόθηκαν για να τονωθεί η παραγωγή, να βελτιωθεί η παιδεία, να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες;
Πήραμε 4,71 δισ. ευρώ από τη «συνοχή για την ανάπτυξη και την απασχόληση» και τι τα κάναμε; Δρόμους. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα διοχετεύει τους κοινοτικούς πόρους στις υποδομές (60%), τα πιο εύκολα έργα, και αφήνει τα ψίχουλα για τις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία (5%), την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση.
Πήραμε 3,44 δισ., για τη «διαφύλαξη και διαχείριση των φυσικών πόρων» και μετά την Ηλεία και την Εύβοια, κάψαμε τη ΒΑ Αττική. Το ότι οι πυροσβέστες έδωσαν ηρωική μάχη ή το ότι κάηκε και η Καλιφόρνια δεν αποτελεί επιχείρημα. Ακόμη δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με τα σκουπίδια μας, τα τοξικά απόβλητα αποθηκεύονται πρόχειρα ή λιμνάζουν σε αγρούς, η Κορώνεια δεν είναι λίμνη και ο Ασωπός δεν είναι ποταμός, δεν διαχωρίζουμε το δάσος από το οικόπεδο (δεν επιθυμούμε κάτι τέτοιο, σε μια χώρα όπου ατμομηχανή της οικονομίας είναι η οικοδομή). Το αίτημα για περισσότερα χρήματα στην παιδεία κατάντησε γραφικό από την επανάληψη. Προτιμάμε να στέλνουμε τους ερευνητές μας έξω από το να αναπτύξουμε την έρευνα στην Ελλάδα. Οταν παιδεία και έρευνα είναι οι αποδοτικότερες επενδύσεις…
Διότι, το κοινοτικό χρήμα δεν είναι μόνο για να «απορροφείται» κατά τη στρεβλή έννοια που έχει δοθεί στον όρο από το 1983 έως σήμερα, αλλά για να έχει απόδοση στον χρόνο, να φέρνει πρόσθετο εισόδημα και ευημερία. Σύμφωνα με μελέτη της Κομισιόν, αν η Ελλάδα αξιοποιούσε σωστά τα κονδύλια από το προηγούμενο και το τρέχον «πακέτο» θα ήμασταν πλουσιότεροι κατά 52 δισ. ευρώ. Αγνοούμε τα πολλαπλασιαστικά οφέλη που έχει μια επένδυση με πόρους Ε.Ε. Δημιουργήσαμε μια παράλληλη δημόσια διοίκηση με πλήθος από βοηθητικές υπηρεσίες που δεν μείωσε τα λάθη, τις παραλείψεις, τις καθυστερήσεις, τις μεταφορές κεφαλαίων από πρόγραμμα σε πρόγραμμα και τα έργα «γέφυρες», παρά ενίσχυσε τη γραφειοκρατία και την αναξιοκρατία. Μάθαμε στο εύκολο χρήμα μέσω προγραμμάτων (συχνά αμφιβόλου σκοπιμότητας και ποιότητας). Η κοινωνία εθίστηκε στη διαφθορά, κατολίσθησε. Ο ατομισμός κατάπιε την αλήθεια, το ήθος, τους θεσμούς, καταστρέφοντας την πηγαία εκείνη ψυχική δύναμη κατά της αδικίας, υπέρ του αυτοσεβασμού, του φιλότιμου, της συλλογικότητας, της ελπίδας για μια αξιότερη κοινωνία.
Χωρίς αυτή τη δύναμη, που έθρεψε όλες τις αντιστάσεις σε κάθε είδους υποτέλεια, τα ελλείμματα και τα δανεικά θα διογκώνονται, καθηλώνοντας την Ελλάδα στη δεύτερη ταχύτητα, την οικονομική αποσάθρωση και εξάρτηση και μετατρέποντάς την σε ελεγχόμενο θέρετρο και λαχανόκηπο των εταίρων.