Η Πανηγυρική Συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας «Μάντζαρος» με έργα Επτανησίων σημείωσε μεγάλη επιτυχία, καλλιτεχνική και πατριωτική, στο κατάμεστο Μέγαρο Αθηνών

Η Πανηγυρική Συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας «Μάντζαρος» με έργα Επτανησίων σημείωσε μεγάλη επιτυχία, καλλιτεχνική και πατριωτική, στο κατάμεστο Μέγαρο Αθηνών

5' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη…»

Σπάνια έχει αξιωθεί τέτοιες στιγμές συγκίνησης και ψυχικής ανάτασης η Αίθουσα Φίλων Μουσικής του Μεγάρου Αθηνών, όπως όταν η Φιλαρμονική Εταιρεία «Μάντζαρος», με τη συμμετοχή της Χορωδίας Κερκύρας έπαιξαν τις πρώτες νότες της εμπνευσμένης σύνθεσης του Κερκυραίου Νικολάου Χαλικιοπούλου Μάντζαρου (1795-1872), επάνω στους υπέροχους στίχους από τον Υμνον εις την Ελευθερίαν που έγραψε το 1823, στο Ναύπλιο, ο εθνικός μας ποιητής, ο Ζακύνθιος Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)… Ορθιο, σε στάση προσοχής άκουγε με την ψυχή του, θαρρείς, το κοινό, πλατεία και θεωρεία, στο κατάμεστο Μέγαρο. Οχι, δεν τραγούδησε ο κόσμος μαζί με τη Χορωδία με τις μεστές καλλιεργημένες, αντρίκειες φωνές, γιατί τραγούδησε η καρδιά όλων…

Οσοι είμαστε εκεί, πήγαμε για λίγο πίσω στον χρόνο, σε ώρες πολύτιμες, πατριωτικές. Τότε που, παιδιά, ψάλλαμε τον Υμνο, όταν ανέβαινε στον ιστό η γαλανόλευκη στο Στάδιο, και, αργότερα, όταν από το ραδιόφωνο ξεχύνονταν οι νότες και οι στίχοι και όλα τα νιάτα της πατρίδας έτρεχαν να ντυθούν στο χακί, να διώξουν μακριά τον εχθρό που τόλμησε ή τον κατακτητή που πάτησε με βαριά μπότα στο καλντερίμι της στέρησης και της αντρειοσύνης.

Γιατί, τραγουδώντας τον Εθνικό μας Υμνο, αντιμετώπισαν το εκτελεστικό απόσπασμα οι γενναίοι της Αντίστασης… Αυτές οι σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μας, φτερωμένες από το μεγαλείο της σύνθεσης μουσικής και ποίησης, που οι δύο Επτανήσιοι έγραψαν στη δική τους εποχή, για δικούς τους καημούς…

«Πανηγυρική συναυλία, για την καθιέρωση στροφών του ύμνου στην Ελευθερία, ως Εθνικού Υμνου της Ελλάδος, με έργα Επτανησίων συνθετών» ήταν το θέμα της επιβλητικής πρώτης παρουσίασης στο Μέγαρο Αθηνών της Φιλαρμονικής Εταιρείας που φέρει τιμητικά το όνομα «Μάντζαρος». Είναι οι μουσικοί με τις μπλε στολές και τα γαλάζια και λευκά φτερά στο λοφίο της περικεφαλαίας, που ως μπάντα παίζουν στους δρόμους της Κέρκυρας στις λιτανείες του Αγιου, μαζί με τη Φιλαρμονική την «Παλαιά», με τις γκρενά στολές και τα χρώματα της Ιονίου Πολιτείας και τον «Καποδίστρια» με τις κόκκινες και όλες τις άλλες φιλαρμονικές, κάθε περιοχή έχει τη δική της μπάντα.

Οπως γράψαμε ήδη στο φύλλο στις 24/9 για τη βραβευμένη αυτή μπάντα, με έτος ιδρύσεως 1890, με πρόγραμμα αφιερωμένο αποκλειστικά σε έργα Επτανησίων συνθετών, «είναι η Κέρκυρα που έρχεται σε μας, στην Αθήνα, στέλνοντάς μας ως πρέσβη Μουσικής τη Φιλαρμονική «Μάντζαρος», με τη συμμετοχή της Χορωδίας Κερκύρας». Οπως και έγινε. Ηλθαν όλοι οι Κερκυραίοι την καταγωγή, τώρα κάτοικοι Αθήνας, αλλά ήλθαν και από την Κέρκυρα πολλοί, και φυσικά σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλαρμονικής, με επικεφαλής τον πρόεδρο ιατρό δρα Ιωάννη Τριβυζά, για να βιώσουν αυτό το μεγάλο μουσικό γεγονός! Ολοι στην ώρα τους, όλοι με το σοβαρό κομψό ντύσιμο που ξεχωρίζει τους Επτανήσιους, και δη τους Κερκυραίους, από τους άλλους συμπατριώτες μας, για να ακολουθήσουν, με την προσοχή τεταμένη, τις συνθέσεις σε ερμηνεία της μπάντας, με διευθυντή τον εξαίρετο νέο μαέστρο Σπύρο Δολιανίτη, γιο του αρχιμουσικού της μπάντας Στέφανου Δολιανίτη και της Νένας Δολιανίτη, πρώτης γυναίκας μουσικού Φιλαρμονικής, όλοι με πλούσια παράδοση και προσωπική παιδεία. Επί τρεις και πλέον ώρες ήταν στο πόντιουμ ο Σπύρος, ψηλός, αεικίνητος, συγκεντρωμένος στη μουσική και στη διεύθυνση των καλών μουσικών της μπάντας που, αυτή τη φορά, έπαιζαν καθιστοί, μπροστά σε μουσικά εκπαιδευμένο, απαιτητικό κοινό. Το πρόγραμμα περιελάμβανε τη Συμφωνία αρ. 1 «ανατολικού γένους» με σολίστ τις κυρίες Σοφία Καπετανάκου, μέτζο σοπράνο και Ρόζα Πουλημένου, σοπράνο καθώς και τη Συμφωνία αρ. 3, με την οποία έκλεισε η συναυλία. Επίσης ερμήνευσε η Φιλαρμονική το ιντερμέτζο από την όπερα «Η Μάρτυς» του Σπυρίδωνος Φιλίσκου Σαμάρα (1861-1917), με σολίστ τον τενόρο Γιάννη Χριστόπουλο στην «Εξομολόγηση» ποίημα του Πολέμη. Ακόμη, το «Ολυμπιακό Ποίημα» του Δημητρίου Ανδρώνη (1866-1918), του Σπυρίδωνος Ξύνδα (1810-1896) απόσπασμα από την όπερα «Ο υποψήφιος βουλευτής»! Στο δεύτερο μέρος, είσοδος με θέση πάνω, ψηλά στη σκηνή η Χορωδία Κερκύρας, υπό τη διεύθυνση του Κίμωνα Χυτήρη, με τον αν. καθηγητή Ιονίου Πανεπιστημίου Λάμπη Βασιλειάδη στο πιάνο.

Τραγούδησαν την «Ξανθούλα» Σολωμού – Μάντζαρου, την «Ψαρόβαρκα», Λαυράγκας – Πολέμης, Λαμπελέτ, «Ο Νυχτομπάτης Χαρωπός» σε ποίηση Πολέμη. Ακολούθησε είσοδος της Φιλαρμονικής και μαζί πλέον, μπάντα και χορωδία, ερμήνευσαν τη «Γιορτή» του Γεωργίου Λαμπελέτ (1875-1945), Σωτηρίου Κρητικού (1888-1945), Αλέξανδρου Γκρεκ «Ελληνικός Χορός» και από την οπερέτα «Μυριέλα» (κείμενα Μ. Μαλιεράκη – Πιέρρη) με Μυριέλα τη Ρόζα Πουλημένου, Λέλα τη Σοφία Καπετανάκου και Μάνο τον Γιάννη Χριστόπουλο, στο πιάνο η Μαρία Μάζη. Ακολούθησαν τα κοσμαγάπητα «Μακεδονία Ξακουστή» και «ο Αητός» του Διονυσίου Βισβάρδη (1910-1999) που προετοίμασαν το κοινό για την ανάταση του Εθνικού Υμνου. Υπήρξε και το καθιερωμένο bis με απόσπασμα από τον «Ναμπούκο» του Βέρντι, αλλά η μουσική βραδιά, κατά τη γνώμη μας, είχε τελειώσει με τις στροφές του Εθνικού Υμνου. Τα χειροκροτήματα και οι επευφημίες για την μπάντα, για τη Χορωδία Κερκύρας, για τους νέους μαέστρους και λυρικούς τραγουδιστές έδωσαν το βαρόμετρο επιτυχίας της μουσικής αυτής συναυλίας που έφερε την Κέρκυρα και την Αθήνα σε μουσική συναδέλφωση.

Ο ευπατρίδης πρόεδρος του Δ.Σ. δρ Ιωάννης Τριβυζάς έδωσε, στην αρχή, από του βήματος σύντομο ιστορικό της μπάντας και διάβασε τα μηνύματα συμπαράστασης των βουλευτών Κερκύρας κ. Νίκου Δένδια, υπουργού Δικαιοσύνης, και της βουλευτού κ. Αντζελας Γκερέκου, οι οποίοι, λόγω προεκλογικής εκστρατείας, δεν μπόρεσαν να παραστούν και ήταν νοερά κοντά στη δημοφιλή Φιλαρμονική. Επίσης, μίλησε από σκηνής η πρόεδρος του Συλλόγου Κερκυραίων Νέας Σμύρνης «Κορυφώ», κ. Καίτη Κορωνάκη, η οποία ήταν υπεύθυνη της οργάνωσης της συναυλίας που το αποτέλεσμα -το γεμάτο Μέγαρο- τη δικαίωσε. Εκ μέρους του Δ.Σ. ο πρόεδρος κ. Τριβυζάς της απένειμε τιμητική πλακέτα και η κ. Καπετανάκου, με τη σειρά της, επέδωσε αναμνηστική πλακέτα στον πρόεδρο του Δ.Σ. της «Μάντζαρος». Στο φουαγιέ τα «φλας» άστραψαν για μια αναμνηστική φωτογραφία με τον πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. της Φιλαρμονικής: κ. Ιωάννη Τριβυζά, πρόεδρο, Δημήτρη Ιωάννου, αντιπρόεδρο, Νίκο Θεοδώση, γενικό γραμματέα, Φίλιππο Τσιριγγάκη, ταμία, Θεόδωρο Λεπτοκαρύδη, οικονόμο, Σπύρο Νικολαΐδη, επιμελητή, καθώς και για την πρόεδρο του Συλλόγου «Κορυφώ» κ. Καίτη Κορωνάκη και τον σύζυγό της κ. Τσώμο. Μαζί η «μασκότ» της μπάντας, η μικρούλα Μαριάννα. «Για τη φίλη της Κέρκυρας», όπως προσφώνησε τη γράφουσα από του βήματος ο πρόεδρος κ. Ιω. Τριβυζάς, δόθηκε ως δώρο από το Αρχείο της Φιλαρμονικής το αντίγραφο χειρόγραφης παρτιτούρας που έστειλε ο Μάντζαρος στον βασιλέα Οθωνα το 1844 για να εγκρίνει τη σύνθεση για Εθνικό Υμνο, ο οποίος την απέρριψε. Αλλά ο βασιλεύς Γεώργιος ο Α΄ την ενέκρινε, αρχικά για Θούριο του Πολεμικού Ναυτικού και μετά για Εθνικό Υμνο.

Περισσότερες λεπτομέρειες στα ΕΛΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ του «Κ» την Κυριακή των εκλογών. Η κορνιζαρισμένη παρτιτούρα κοσμεί το δημοσιογραφικό γραφείο στο Νέο Φάληρο!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή